Εσύ ποιος νομίζεις ότι είσαι ρε μπουμπούκο;

Πάνω που έλεγα για τη μισαλλοδοξία των υπουργών Σαχλαμάρα, ζήλεψε ο Άδωνης! Κι άρχισε τα κουφά: «Ποιος είσαι ρε μεγάλε; Αν ήμουν υπουργός, θα κινούσα διαδικασία εκπτώσεως του δημάρχου που δεν έστελνε τη λίστα, από το αξίωμα»!!!

Σώπα ρε. Μόνο που οι δήμαρχοι είναι εκλεγμένοι, θυμάσαι; Πως θα τους αντικαταστήσεις; Με τι, με μπιμπελό; Άντε ντε, κάντο, άμα σου βατσάει.

Αν ήσουν υπουργός ε; Πάλι γλύφεις για καρέκλα. Κάν τον Αντώνη, υπουργό. Κρίμα είναι. Πιο γελοίος πεθαίνεις. Και χειρότερο δε θα βρεις, στο εγγυώμαι. Δε βλέπεις το στερητικό σύνδρομο;

Σε βλέπω Άδωνη, να μαζεύεις σκουπίδια εσύ κι οι υπόλοιποι. Να κοιτάς το ρόλεξ πότε θα σχολάσεις. Να τηρηθούν οι νόμοι ε; Γιατί τότε δεν τηρείς το ίδιο σας το Σύνταγμα, «δοσίλογε», που εξασφαλίζει το δικαίωμα αυτών των ανθρώπων στην εργασία;

Και τι αξία έχει νόμος, που είναι άδικος; Που ψηφίζεται με χίλια δυο τερτίπια κι εκβιασμούς; Τέτοιοι νόμοι καταλήγουν στα σκουπίδια, όπως εκείνοι οι υπερφίαλοι αλαζόνες, που τους φτιάχνουν. Και τα σκουπίδια ξέρουν να τα πετάνε στις χωματερές οι εργαζόμενοι των δήμων.

Αλλά φαίνεται, ότι γουστάρεις να φέρουν κάνα απορριμματοφόρο στο σπίτι σου, οι απολυμένοι, να στο κάνουν σαν το μυαλό σου: Σκουπιδότοπο.

Με την ευκαιρία, να σε συλλυπηθώ για το μαγαζί. Δεν είχες πολύ πελατεία τελευταία έ; Ακόμα κι οι δεξιοί σε πήραν χαμπάρι. Κρίμα, χάθηκε μια «εστία θέρμανσης» τώρα το χειμώνα, για τους αστέγους, που εσείς δημιουργήσατε.

Το ξέρω, ότι δεν θα πεινάσεις. Έχεις φάει το καταπέτασμα: Είκοσι χιλιάρικα τουλάχιστο κοστίζεις κάθε μήνα με το μισθό, τα επιδόματα, προνόμια, παροχές κλπ.

Αλήθεια γιατί δεν δίνεις εσύ το μισθό σου για το κράτος; Κουβαρντάς με λεφτά άλλων; Αλλά τα ξέχασα.  «Ιεραρχία, ξευτίλα τα λεωφορεία, δεν είμαστε ίσα κι όμοια» κλπ. Εντάξει, αλλά τότε το ποιος είσαι ρε μεγάλε, πρέπει να το πεις μπροστά στον καθρέπτη σου.

Πως ένα «μηδέν» κατά βάθος, έγινε «νούμερο». Κάποιος, που καταστρέφει συστηματικά τους άλλους, θεωρεί ότι μπορεί να κάνει, ότι θέλει και να λέει, ότι του κατέβει. Παλιά τουλάχιστο πωλούσες παραμύθια. Τώρα έγινες πωλητής τρέλας και χωρών. Κατάντια.

Μην πουλάς τόση μαγκιά, θα σου φύγουν τα ούρα. Την τελευταία φορά που απείλησες, έψαχνες να κρυφτείς μετά πίσω από τα φουστάνια της γυναίκας σου. Για να γλυτώσεις από τα ιπτάμενα γιαούρτια. Φαίνεται ότι εσύ το ξέχασες, αλλά ο κόσμος όχι. Θα στο θυμίσουν ξανά.

Αυτοί Άδωνη που κατηγορείς δουλεύουν για τους άλλους, όχι τους άλλους, όπως εσύ. Εξυπηρετούν τον κόσμο, όπως μπορούν, και δεν απαιτούν από τον κόσμο να τους εξυπηρετήσει, όπως οι κηφήνες.
Σέβονται και τους σέβονται, δεν κοροϊδεύουν, ούτε τους φτύνουν, όπως τους βολεμένους της βουλής. Δεν κάθονται σε πολυτελείς καρέκλες, δεν έχουν ακριβά αμάξια, όπως μερικοί που είναι ανάξιοι να κάνουν το παραμικρό.

Πράγματι κάποιοι απ αυτούς παρακάλεσαν, για να μαζεύουν σκουπίδια και τα δικά σου απορρίμματα. Αλλά, ποιός φταίει περισσότερο; Όποιος είναι στην ανάγκη, ή αυτό το τομάρι που έκανε και συντηρεί το σύστημα αναξιοκρατίας, ρουσφετιού και διαφθοράς; Και στο λέει ένας άνεργος, κάποιος που ποτέ δε διορίστηκε από κανένα κερατά.

Σ αυτή τη συναλλαγή όμως, τους ρίξατε. Έγιναν υπάλληλοι με μερικά κατοστάρικα το μήνα, γίνατε υπουργοί βουλευτές με τη δικιά τους ψήφο κι ανοχή. Παίρνετε χιλιάδες, ενώ όχι μόνο δεν προσφέρετε, κόβετε μισθούς και συντάξεις  προς χάρη των τοκογλύφων.

Δούλοι της Τρόικας, ως πότε θα μας προκαλείτε; Και τώρα θέλετε να τους τα πάρετε όλα. Νομίζετε ότι θα σας αφήσουν; Ότι θα πεθάνουν για εσάς; Γιατί σε θάνατο τους καταδικάζετε, όταν τους απολύετε εν μέσω κρίσης. Κι η απόλυση ενός, θα δώσει αφορμή για την απόλυση όλων, το ξέρουν καλά.

Η απόλυση χιλιάδων θα δημιουργήσει πρόβλημα, αφού δεν θα πληρώνονται οι λογαριασμοί, τα δάνεια τους. Τα σπίτια τους θα χαθούν. Οι ίδιοι θα πεινάσουν. Αυτά που έδιναν στα μαγαζιά θα λείψουν από το τζίρο. Άλλα λουκέτα δηλαδή.

Απευθύνομαι σε όλους:
Η δυστυχία ενός κλάδου εργαζόμενων κι η καταστροφή θα αγγίξει όλους μας. Σκοπός δεν είναι για εμένα, που είμαι άνεργος, να χάσει κι άλλος τη δουλειά του. Στόχος μου είναι  να υπάρξουν οι προϋποθέσεις, ώστε να βρω κι εγώ εργασία. Αυτό δε γίνεται με νέες απολύσεις. Δεν θέλω να ζουν οι άλλοι χειρότερα, θέλω να καλυτερεύσει η δική μου ζωή. Γι αυτό ο αγώνας για δικαιώματα του ενός, είναι αγώνας όλων μας. Η νίκη τους, θα είναι νίκη δική μας.

Ενωμένοι θα παλέψουμε. Όσο για σένα Άδωνη, ψάξε για μεγάλο ελικόπτερο, να χωράει και τον εγωισμό σου...