Σχέδιο Νόμου που καταργεί το μοναδικό Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών στην Ελλάδα, έχει κατατεθεί προς ψήφιση στην Βουλή. Η κατάργηση αυτή, και συγχώνευση του υπό το Ε.Ι.Ε., με τελείως διαφορετικό αντικείμενο, θα έχει ως αποτέλεσμα την άμεση υποβάθμιση της Κοινωνικής Έρευνας στην Ελλάδα, και μάλιστα την πιο κρίσιμη περίοδο.
Η κατάργηση του, δεν προσβλέπει σε κάποιο οικονομικό όφελος, αφού η χρηματοδότηση καλύπτει μόνο τη μισθοδοσία του προσωπικού του. Δεν γίνεται βάση κάποιας μελέτης, και μάλιστα δεν είναι ούτε καν αξίωση της Τρόικας ή του Μνημονίου. Αντίθετα οι εταίροι μας, επιβάλουν ότι η Έρευνα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός ανάπτυξης, κάτι όμως που η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται διαφορετικά, μειώνοντας διαρκώς την χρηματοδότηση στα Ερευνητικά Κέντρα, σε βαθμό που να μην καλύπτονται ούτε οι ανάγκες για μισθοδοσία, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται η Έρευνα, και τα έσοδα τους από ανταγωνιστικά Ευρωπαϊκά προγράμματα, που είναι μάλιστα διπλάσια κατά μέσο όρο από την χρηματοδότηση των Κέντρων.
Δημόσια Κέντρα Κοινωνικής Έρευνας υπάρχουν σε όλα τα ανεπτυγμένα Κράτη, και οι μελέτες τους αξιοποιούνται όχι μόνο από τις κυβερνήσεις, αλλά και από τον ιδιωτικό τομέα. Στην Ελλάδα, σύγχρονα ερευνητικά αποτελέσματα του Ε.Κ.Κ.Ε., θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς όφελος της οικονομίας, ειδικά σε αυτή την περίοδο, αλλά και για τα σοβαρά θέματα μετανάστευσης. Αντίθετα η κατάργηση του, υποβιβάζει και θάβει τέτοιες μελέτες, κάνοντας έτσι ένα χρήσιμο δώρο στη Χρυσή Αυγή, ενώ η μη αξιοποίηση τους, και η απόκρυψη τους από τον κόσμο, εξυπηρετεί και νομιμοποιεί τις πρακτικές της.
Η κατάργηση του μοναδικού Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών είναι πρωτοβουλία, και αποκλειστική ευθύνη του υπουργού Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλου, του Γενικού Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας κ. Μάγκλαρη, και των Αρχηγών των Κυβερνώντων Κομμάτων, τα οποία δεν έχουν εκφράσει καμιά αντίθεση.
Η μοναδική φορά που είχε καταργηθεί το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, ήταν κατά την περίοδο της Χούντας.
Η συνεχής υποβάθμιση της Παιδείας, της Έρευνας, και της Γνώσης, πρόκειται να οδηγήσει σε μεγαλύτερη οικονομική κρίση, αλλά και σε χειρότερη κρίση αξιών.
Δημοσίευση σχολίου