Αρνήθηκε ο Άρειος Πάγος το αίτημα Στουρνάρα

O υπουργός της οικονομικών της αστικής κυριαρχίας και εκλεκτό τέκνο της διεθνούς τραπεζικού κατεστημένου των τοκογλύφων Γ. Στουρνάρας  αναγκάζει ακόμη και τους   Έλληνες δικαστές να αρνηθούν να συναινέσουν στην νομιμοποίηση της είσπραξης του ληστρικού χαρατσιού από την ΔΕΗ.

Για το «γενικό καλό» και το «Εθνικό συμφέρων» ο εξουσιαστής οικονομολόγος του καθεστώτος  αφού διατυμπάνισε μέσα από τα φερέφωνα του τύπου και των ΜΜΕ τις προθέσεις των εργοδοτών του προσέφυγε στον Άρειο Πάγο για να προκαλέσει αναστολή της απόφασης του   Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που έκρινε ως αντισυνταγματική την είσπραξη του Τέλους Ακινήτων, μέσα από τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η.

Σήμερα ο πρόεδρος υπηρεσίας  του Αρείου Πάγου αεροπαγίτης Γεράσιμος Φουρλάνος απέρριψε το αίτημα του  υπουργού οικονομικών να εκδώσει διαταγή που να παγώνει την  υπ' αριθμ. 1101/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, χωρίς αυτό βέβαια να θεωρείται τελεσίδικο αφού αύριο όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση θα συζητηθεί το αίτημα από το ανάλογο τμήμα του Αρείου Πάγου   

Σίγουρος ο εντολοδόχος των τραπεζών και του κεφαλαίου  από την απάθεια και παθητικότητα της δοκιμαζόμενης κοινωνίας ότι η μετάλλαξη της αστικής τους δημοκρατίας  έχει  διαπεράσει όλους τους ιστούς δεν δίστασε να εξαγγέλλει ακόμη και τις αποφάσεις των δικαστών σε σημείο να εκνευρίσει και την ένωση εισαγγελέων που με ανακοίνωση της στρέφονταν ευθέως εναντίον του λέγοντας πως είναι:   «απαράδεκτο» το γεγονός «μέλος της Κυβέρνησης να εμφανίζεται ότι ενεργεί παρά το Σύνταγμα και να εντέλλεται ή να παροτρύνει τη διοίκηση ή τρίτους φορείς να μη συμμορφωθούν με εκτελεστές δικαστικές αποφάσεις, παρά τον νόμο και το άρθρο 95 § 5 του Συντάγματος, πράγμα που δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει σε συντεταγμένη, ευνομούμενη Πολιτεία».

Βεβαία θα πρέπει να τονίσουμε πως αυτές οι αποφάσεις δεν λένε τίποτα από μόνες τους αν δεν συνοδευτούν από ένα κύμα μαζικής ανυπακοής και  «Δεν πληρώνω» που παρά τα ενθαρρυντικά μηνύματα τον πρώτο καιρό δεν συνεχίστηκε με τους ίδιους ρυθμούς το επόμενο χρονικό διάστημα.

Για αυτό χρειάζεται μια «επανίδρυση» της κοινωνικής ανυπακοής με διαδηλώσεις, απεργίες, καταλήψεις για να δείξουμε στους από πάνω ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε στα όρια της φτώχιας και της εξαθλίωσης που μας  επιβάλουν, παρά αποφασισμένοι να ανατρέψουμε και αυτούς και το σύστημα που διαιωνίζει την καταπίεση και την υποδούλωση με το δίκαιο και τους μηχανισμούς της ταξικής εκμετάλλευσης.

 Μαζική άρνηση λοιπόν  στους δρόμους της εξέγερσης για ανατρέψουμε τις αστικές πολιτικές που μας εξαθλιώνουν και όσους τις αποφασίζουν και τις υλοποιούν.

β.Ariaditis