Σειρά συζητήσεων για την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης
Δεύτερος Κύκλος
Μετά τον πρώτο κύκλο με θέμα «Η Ελλάδα εντός και εκτός Ευρωζώνης - Απόπειρα συγκρίσεων», στις 13/10/2012 το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής προχωρεί στον δεύτερο, με θέμα :
«Ευρώ και μετανάστευση – Απόπειρα προβληματισμού»
Τετάρτη 12/12
Αίθουσα Τεχνικού Επιμελητηρίου Νίκης 4
6.μ.μ- 10.30μμ
Ι Οι μετανάστες απαντούν : «Ευρώ ή Δραχμή;»
Εκατοντάδες μετανάστες απαντούν σε ερωτήματα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Παρουσίαση συμπερασμάτων :Κατερίνα Καστρίτη 6.30-7.00 μ.μ.
ΙΙ Στρογγυλό τραπέζι:
Δημήτρης Μπελαντής – νομικός
« Η μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε. με ειδική αναφορά στον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ και στη Συνθήκη Σένγκεν», 7.00-7.30
Αποστόλης Καψάλης – επιστημονικός συνεργάτης στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ
«Εργασία, κοινωνία, μετανάστες και άκρα δεξιά», 7.30-8.10
Αλέκος Αλαβάνος
«Ευρωζώνη και μετανάστευση: μια πρώτη προσέγγιση», 8.10-8.30
ΙΙΙ Παρεμβάσεις :
Από πολιτικές συλλογικότητες και αντιρατσιστικές κινήσεις
ΙV Διάλογος
Με την εκδήλωση επιδιώκεται να διερευνηθεί το κατά πόσο συμβάλλει και το σκληρό νόμισμα στο να αποτελεί η Ελλάδα πόλο έλξης μεταναστών και παραμονής τους, σ' ένα πλαίσιο στο οποίο οι ευρωπαϊκές συνθήκες και κανονισμοί για το άσυλο εγκλωβίζουν τους χωρίς χαρτιά μετανάστες στην πρώτη χώρα εισόδου, ώστε τόσο οι πρόσφυγες όσο και οι οικονομικοί μετανάστες να γνωρίζουν ότι, αν και χώρα διέλευσης, η Ελλάδα θα είναι αναγκαστικά η χώρα στην οποία θα μείνουν αρκετά χρόνια.
Ως "πύλη" προς την Ευρώπη η Ελλάδα δέχεται το 90% περίπου της εισόδου μεταναστών στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ ( 2012_Migration_Asylum_GR.pdf) για τους περισσότερους η Ελλάδα δεν είναι χώρα προορισμού για την πλειονότητά τους. Ωστόσο, έχει μια ιδιαίτερη σημασία το ότι από τις Βαλκανικές χώρες της Ε.Ε. δεν επιλέγεται ως χώρα διέλευσης η Βουλγαρία, αλλά η Ελλάδα της βαθιάς κρίσης, ούτε επιλέγεται ως χώρα προσωρινής παραμονής η Τουρκία που έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και δυνατότητες απασχόλησης έστω και μη νόμιμης. Αυτό που τη διαφοροποιεί είναι το σκληρό νόμισμα.
Από την παρούσα κυβέρνηση, η λύση που εφαρμόζεται είναι η λύση των άθλιων στρατοπέδων κράτησης, του αίματος και της βίας. Είτε από τη Φρόντεξ στα σύνορα είτε από τις δυνάμεις καταστολής και την ακροδεξιά στις πόλεις. Επίσης, χρησιμοποιείται το μεταναστευτικό ιδεολογικά, με τη μετατροπή του σε ζήτημα ασφάλειας σε ποικίλα πεδία, καλιεργώντας το φόβο, συντηρητικοποιώντας την κοινωνία και αβαντάροντας το φασισμό.
Ταυτόχρονα, η παρουσία μεγάλου αριθμού μεταναστών χωρίς χαρτιά και η δύσκολη κοινωνική κατάσταση που δημιουργείται στα κέντρα των πόλεων τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους μετανάστες σχετίζεται άμεσα με την άνοδο του ρατσισμού και την πολιτική εκμετάλλευση από τη Χρυσή Αυγή η οποία σε συνθήκες κρίσης και ανεργίας διεγείρει μέσω του μεταναστευτικού όλα τα συντηρητικά, εθνικιστικά, φοβικά και άγριανθρωπικά αντανακλαστικά, καθιστώντας τους μετανάστες στόχο και τους γηγενείς θηρία ή εύκολα θύματα της λιτότητας, για να κερδίζει επιρροή.
Σε μια Ελλάδα που δεν θα αποτελεί χώρα εγκλωβισμού/παραμονής, γιατί δεν θα έχει ούτε το σκληρό νόμισμα ούτε θα εφαρμόζει τις ευρωπαϊκές συνθήκες, αλλά θα διευκολύνει οικονομικά και διπλωματικά όσους θέλουν να περάσουν στην Ευρώπη να το κάνουν και όσους θέλουν να μείνουν να έχουν κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, μπορεί να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό με πολιτικό τρόπο και όχι με ρατσισμό, βία και αίμα.
Δίνοντας, λοιπόν, μια πολιτική διέξοδο, όπως αυτή που προτείνεται με το Σχέδιο Β΄ και τη μη εφαρμογή των ευρωπαϊκών συνθηκών, η οποία ταυτοχρόνως εντοπίζει τους πραγματικά υπεύθυνους για την κατάσταση που ο άνεργος, ο φτωχός, ο ηλικιωμένος νιώθει απειλητική, αφαιρείται έδαφος και θεματικές από τους φασίστες, στρέφεται η δυσαρέσκεια προς τα εκεί που πρέπει, δημιουργείται άλλο πλαίσιο αντίληψης. Το πλαίσιο που λέει: "Δεν θα γίνουμε διώκτες και φονιάδες αθώων ανθρώπων", αλλά μέτοχοι ενός πολιτικού και κοινωνικού κινήματος που θα φέρει λύσεις υπέρ των συμφερόντων όλων των κατατρεγμένων.
Δημοσίευση σχολίου