Ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατήργησε τη μυστικότητα της ψηφοφορίας, εκφράζοντας και συμβολοποιώντας στο ανώτερο θεσμικό επίπεδο την περιφρόνηση του στο δημοκρατικό περιεχόμενο της ψήφου. Δεν κατανόησαν ούτε ο ίδιος ούτε η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης του Μνημονίου ότι με τις πράξεις και τις επιλογές τους αποκάλυψαν τον ακραίο κυνισμό και την αποηθικοποίηση της πολιτικής που υπηρετούν: ΚΑΤ ΑΥΤΟΥΣ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Οι συγγενείς του Γ. Παπακωνσταντίνου, ο ανεξερεύνητος αριθμός των αντιγράφων του CD της «λίστας Λαγκάρντ», οι παραλήπτες και «χειριστές» τους, καθώς και η «αποστειρωμένη» διαδικασία παραπομπής του Γ. Παπακωνσταντίνου αποτέλεσαν το πολιτικο-επικοινωνιακό «σκηνικό» που διαμορφώθηκε και λειτούργησε επί μήνες προκειμένου να παραμείνει απρόσβλητος ο «σκληρός πυρήνας» του ζητήματος: οι δυνάμεις της διαπλοκής, τα μνημονιακά συμφέροντα, η μεγάλη φοροδιαφυγή, που αποτελούν τους πραγματικούς φορείς εξουσίας εδώ και αρκετά χρόνια.
Αυτή ακριβώς την επικοινωνιακή στρατηγική προώθησαν οι επιτελείς της κυβέρνησης μέσω της τυπικής νομικής διάκρισης μεταξύ πολιτικής και ποινικής ευθύνης. Οι ποινικές ευθύνες αφορούν αποκλειστικώς στον Γ. Παπακωνσταντίνου -και πιθανώς και κάποιους κρατικούς υπαλλήλους-, ο οποίος μπορεί να τιμωρηθεί χωρίς σοβαρό κόστος για το σύστημα των μνημονιακών συμφερόντων.
Οι πολιτικές ευθύνες, σύμφωνα με τις αντιλήψεις αυτές, αποτελούν ένα είδος ηθικών κατηγορημάτων, κρίνονται είτε από τον «Καθαρό Λόγο» της καντιανής φιλοσοφίας είτε -εν ευθέτω χρόνω- από το λαό...
Κατά τη γνώμη μας, για έναν υπεύθυνο πολιτικό που ασκεί εξουσία -και, μάλιστα, σε κρίσιμο για την πορεία της χώρας τομέα- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.
Σκόπιμες πράξεις και πολιτικές επιλογές που έχουν ως συνέπεια τη βλάβη των πολιτών, την κάλυψη πιθανών εγκλημάτων φοροδιαφυγής συνεπάγονται και θεμελιώνουν ταυτόχρονα ποινικές ευθύνες και πιθανά ποινικά αδικήματα. Και, αντίστροφα, ποινικά αδικήματα που τελούνται από ένα πολιτικό πρόσωπο -ακόμα, π.χ., και τροχαίες παραβάσεις- δεν αφήνουν ανέγγιχτο το πολιτικό του «κεφάλαιο».
Γι'αυτό και η αναγνώριση πολιτικών ευθυνών από τον ίδιο τον πολιτικό συνεπάγεται αυτονόητα την ανάληψη τους, με άμεση συνέπεια την παραίτηση του από το αξίωμα που κατέχει. Στην περίπτωση μας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος -μέσω του εκβιαστικού διλήμματος ότι πέφτει η κυβέρνηση-χρησιμοποίησε τον Αντώνη Σαμαρά ως εργαλείο της δικής του «νομιμοποίησης», ο δε πρωθυπουργός, ενώ χρεώθηκε τις ευθύνες του Ευ. Βενιζέλου, μέσω της κάλυψης που του προσέφερε, θέλησε να αποδείξει ότι ο ίδιος και η ΝΔ αποτελούν το μόνο όρο επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του. Η «δορυφοροποίηση» του ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ δεν αποτελεί μια απλή εκτίμηση των αναλυτών, αλλά μια επίσημη πολιτική πραγματικότητα.
Κάθε ένα από τα τρία κόμματα της μνημονιακής συγκυβέρνησης χρησιμοποιεί τα άλλα δύο ως μέσα προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Αλλά ταυτόχρονα και οι τρεις «εταίροι» μεταχειρίζονται το Κοινοβούλιο, τους δημοκρατικούς θεσμούς ως «εργαλεία», με σκοπό να αναπαράγουν την εξουσία τους και να εκτελούν πιστά τις επιταγές των μνημονιακών συμφερόντων που τους στηρίζουν.
Το «σάπιο σύστημα» ξαναστήθηκε στα πόδια του. Σίγουρα η κοινωνία δεν έχει υποταχτεί, δεν έχει υποκύψει, αλλά έχει παθητικοποιηθεί. Η εναλλακτική πρόταση μοιάζει καθηλωμένη και δεν μπορεί να συνδεθεί και να ενεργοποιήσει μια δυναμική κοινωνική αντίδραση.
Η μνημονιακή - κυβερνητική επικοινωνιακή στρατηγική καθόρισε δύο στόχους: την αποδυνάμωση του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων και την περιστολή της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ. Οι «επιχειρήσεις αρετής» και η «κινητικότητα» για το μεταναστευτικό αποβλέπουν στην όξυνση των εσωτερικών αντιφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει, μάλιστα, του Συνεδρίου του. Το μείζον, όμως, πρόβλημα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ο μετασχηματισμός του κοινωνικού ρεύματος σε πολιτικό. Γεγονός που συνεπάγεται ένα σαφές πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, το οποίο θα στηριχτεί σ' ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο με σαφή προοδευτικό και δημοκρατικό χαρακτήρα. «Ζητείται Ελπίς».
Πηγή: Μενέλαος Γκίβαλος - "Επίκαιρα"
Δημοσίευση σχολίου