Να προσπεράσουμε τον «θαυμασμό» της Χρυσής Αυγής για τον δολοφόνο χουντικό. Τα έχουμε γράψει και θα ήταν πλεονασμός να τα επαναλάβουμε. Ούτε είναι και άξιο σχολιασμού του ότι έπεσαν κάποιοι πυροβολισμοί στον αέρα.
Να δούμε όμως ποιοι είναι αυτοί που εκφώνησαν επικήδειους λόγους και ποιος ρασοφόρος πρωτοστάτησε στην κηδεία. Ο πρώτος που «τίμησε» με την ομιλία του τον νεκρό ήταν ο Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, διοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ επί δικτατορίας των συνταγματαρχών, που χαρακτήρισε «ήρωα» τον Ντερτιλή.
Γι΄ αυτόν δεν νομίζουμε ότι αξίζει να συμπληρώσουμε τίποτα πέρα του ότι ήταν ο πιο σκληρός βασανιστής της χούντας –καταδικάστηκε γ αυτό σε 20 χρόνια φυλακή- και από τα χέρια του έχουν μαρτυρήσει πολλοί αντιστασιακοί με τον Α. Παναγούλη να έχει τραβήξει τα πάνδεινα.
Ο δεύτερος που έκανε την «αγιογραφία» του Νερτιλή ήταν ο εκδότης της «Ελεύθερης Ωρας» Γρηγόρης Μιχαλόπουλος.
Γ’ αυτόν να πούμε δυο πράγματα παραπάνω. Όλοι γνωρίζουν ότι μετά την μεταπολίτευση βρέθηκε ο ακροδεξιός εκδότης να έχει στα χέρια του το αρχείο του Ρουφογάλη. Ποιος ήταν ο Ρουφογάλης και με ποιον τρόπο είχε φακελώσει τόσο κόσμο είναι σε όλους γνωστό και δεν έχει νόημα να το επαναλάβουμε. Με όχημα, λοιπόν, μια περιθωριακή φυλλάδα –τους «Νέους Ανθρώπους»- ο εθνικόφρονας-στομαχόφρονας Μιχαλόπουλος, έχοντας στα χέρια του το αρχείο του Ρουφογάλη που περιελάμβανε τα άπλυτα κάποιων καπιταλιστών και δεσποτάδων, άρχισε τους εκβιασμούς. Κάποια στιγμή του έκατσε «στραβή» κάθισε στο σκαμνί κατηγορούμενος για κακουργήματα –εκβιασμούς- δικάστηκε, κάθισε ένα φεγγάρι στον Κορυδαλλό και αποφυλακίστηκε λόγω «ανηκέστου βλάβης» (Ξέρετε τώρα πως γίνονται αυτά).
Πήγε να γίνει αρχηγός ακροδεξιού κόμματος απέτυχε, δημιούργησε ένα τηλεοπτικό κανάλι - το "Τηλε-Ωρα"- δεν στέριωσε, και τώρα αγνοούνται οι περαιτέρω δραστηριότητες του.
Πάμε τώρα στον αρχιρασοφόρο Αμβρόσιο. Το έχουμε ξαναγράψει. Ο ρασοφόρος χειρίζεται με την ίδια μαεστρία τον λόγο του όπως χειριζόταν τον βούρδουλα της εξουσίας την εποχή που ήταν χωροφύλακας, και γνωστό φερέφωνο των γερμανοτσολιάδων στην κατοχή.
Ετσι και τώρα: «Ο Σωκράτης τελείωσε τη ζωή του με κώνειο. Ο Κολοκοτρώνης στη φυλακή και ο στρατηγός Ντερτιλής στη φυλακή. Στην εκκλησία έχουμε μάρτυρες, στην πατρίδα ήρωες. Θα σε έλεγα μάρτυρα της πατρίδας», είπε στο τροπάρι του κατά την κηδεία Ντερτιλή.
Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή. Στο ίδιο φύραμα με τους νοσταλγούς της χούντας και του φασισμού ανήκει κ αυτός και μάλιστα δεν το κρύβει. Δεν έχει περάσει μάλιστα πολύς καιρός από τότε που χαρακτήριζε «γλυκιά ελπίδα για τον απελπισμένο πολίτη» την νεοναζιστική συμμορία του Μιχαλολιάκου, κάνοντας την αγιογραφία της εγκληματικής οργάνωσης των νοσταλγών του Χίτλερ.
Από κει και πέρα πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο αρχιρασοφόρος είναι ταυτόχρονα είναι και θαυμάσιος επιχειρηματίας αφού ξέρει άριστα να αξιοποιεί τον «οβολό» του «ποιμνίου» του. Για όποιον έχει να του ακουμπήσει χοντρά μπακίρια ο δεσπότης έχει φτιάξει ένα επίγειο παράδεισο με το όνομα, ξενοδοχειακό συγκρότημα «Σήμαντρον». Μιλάμε για μια χλυδάτη υπερπολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα που θα την ζήλευαν όλοι η καπιταλιστές που ασχολούνται μ αυτό το αντικείμενο.
Και για να μην πλατειάζουμε διαβάστε την σχετική ανάρτησή μας που τιτλοφορούμε «Ανιστόρητος, Χριστέμπορας και προκλητικός»
Δημοσίευση σχολίου