Η φύση του σκορπιού και το «αριστερό» ακροατήριο του Μητσοτάκη.

 «Δεν είναι το οικονομικό, το μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν οφείλεται, δηλαδή, η αλματώδης αύξηση των αυτοκτονιών σε οικονομικούς λόγους. Αλλοι αυτοκτονούν επειδή τα έχασαν τα λεφτά τους στο καζίνο κι άλλοι από ερωτική απογοήτευση».

Γρηγόρης Ψαριανός
__________________________________________

Ως γνωστόν, προχτές το απόγευμα (25-02-2013) στο  Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού έγινε η παρουσίαση του βιβλίου ενός εκ των πιο αδίστακτων, και χοντρόπετσων δωσιλόγων της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, του   Μητσοτάκη δηλαδή, υπό τον τίτλο «Μπροστά από την εποχή της. Η κυβέρνηση της ΝΔ 1990-1993». Αρκεί να θυμηθεί κάποιος τις...επιδόσεις του ανδρός κατά τη διάρκεια των συσσιτίων της Κατοχής, ο οποίος (όπως ο ίδιος παραδέχτηκε στην εκπομπή "Μηχανή του χρόνου") σιτιζόταν σε τρια συσσίτια: Και στο συσσίτιο των δημοσ/φων (ως νέος δημοσ/φος) και σ’αυτό των φοιτητών του Πανεπιστημίου (ως φοιτητής της Νομικής) και σ’ αυτό των Κρητών φοιτητών της Αθήνας (ως κρητικός, ανάθεμά τονε), στερώντας  έτσι κάποιες μερίδες από πεινασμένους συμπατριώτες του. «Κυκλοφορούσα με ένα κουτάλι στην τσέπη», είχε πει χαρακτηριστικά στον παρουσιαστή της εκπομπής.

Σημειώνεται πως το «παρόν» στην εκδήλωση έδωσε σύσσωμο το επίσημο πολιτικό σύστημα (υπουργοί, υφυπουργοί, Φώτης Κουβέλης, Πάνος Καμμένος, Αννα Διαμαντοπούλου, Γιώργος Καρατζαφέρης), καθώς επίσης σύσσωμο παρευρέθη και το ανεπίσημο πολιτικό σύστημα (Βαρδής Βαρδινογιάννης, Γιώργος Μπόμπολας, Δημήτρης Κοπελούζος, Σταύρος Ψυχάρης, ο Αντώνης Λιβάνης κι ο Αριστείδης Αλαφούζος).

Η όλη ουσία της παρουσίασης ήταν οι δύο αποστροφές του Μητσοτάκη ότι «Λιγότερο κράτος χωρίς λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους δεν γίνεται», καθώς και ότι «Πρέπει να διαφυλαχθεί η δημοκρατική νομιμότητα και να καταδικαστούν φαινόμενα όπως οι κουκουλοφόροι, που κατέστρεψαν τις εγκαταστάσεις την Χαλκιδική και το κίνημα δεν πληρώνω». Από στόματος κοράκου, κρα...

Το...κλου της ομιλίας του Μητσοτάκη όμως ήταν η παρουσία δύο εκπροσώπων της...αντιμνημονιακής Αριστεράς: Του Σπύρου Χαλβατζή, ως εκπροσώπου του ΚΚΕ  και του Μανώλη Γλέζου από το ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι οφείλουν να μας εξηγήσουν το λόγο, για τον οποίο βρέθηκαν εκεί. Την εξήγηση αυτή, την οφείλουν ιδιαιτέρως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, καθόσον η δράση κι η ιστορία του Γλέζου είναι παγκοσμίως γνωστές, ενώ-κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος- ο Χαλβατζής αποτελεί μια εκ των ελαχίστων αξιοπρεπών εξαιρέσεων ανάμεσα στους τραγικά άχρηστους της σύγχρονης ηγεσίας του ΚΚΕ.

Μήπως δεν αντιλαμβάνονται, ότι με την παρουσία τους νομιμοποιούν στα αυτιά της κοινωνίας, τις απόψεις του Μητσοτάκουλα, απλά ως «πρόταση διεξόδου από την κρίση», ενώ στην ουσία πρόκειται για την ιδεολογική και πολιτική εμπροσθοφυλακή των δυνάμεων κατοχής; Δεν βλέπουν, ότι όλες αυτές οι...εκδηλώσεις έγκεινται στην απέλπιδα προσπάθεια των αποικιοκρατών προς συσπείρωση και γενική...επιστράτευση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων; Τι άλλο σημαίνει η εκεί παρουσία και του Κωστή Στεφανόπουλου, ο οποίος ήταν στα μαχαίρια με το Μητσοτακαίικο;  Τι άλλο σημαίνει η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, των...τεσσάρων τεράστιων πολιτικών προσωπικοτήτων, Α. Γκερέκου Μ. Κασσή, Γ. Κουτσούκου και Κ. Σκανδαλίδη;  Όπου να'ναι θα επανεπιστρατευτεί κι ο Καρατζαφέρης, να μου το θυμηθείτε.

Και μη μας πουν ότι απλώς και τυπικά αποδέχθηκαν μια πρόσκληση σε πολιτική εκδήλωση, διότι θα τους θυμίσουμε ότι εδώ και δύο χρόνια αρνούνται επίμονα (ιδίως το ΚΚΕ) ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ από τα κοινωνικά κινήματα βάσης, για κοινή δράση, συσπείρωση, αιτήματα κλπ. Αρνούνται οτιδήποτε δεν ταιριάζει με τη δική τους ιδεολογική και πολιτική θεώρηση των πραγμάτων.

Όποια κι αν είναι η εξήγηση, τους αφιερώνουμε τον περίφημο μύθο του Αισώπου, που μιλά για το σκορπιό, ο οποίος προσπαθεί να διασχίσει ένα ορμητικό ποτάμι, αλλά δεν ξέρει κολύμπι. Λέει, λοιπόν, ο σκορπιός στο βάτραχο: «Θα με  πάρεις στην πλάτη σου, να με περάσεις απέναντι;». «Όχι, βέβαια!», του λέει ο βάτραχος, «διότι θα με με τσιμπήσεις και θα πεθάνω». «Μην είσαι χαζός», του απαντά ο σκορπιός, «αφού, αν το κάνω, θα πνιγώ κι εγώ!» Πείθεται λοιπόν ο βάτραχος και κάπου στη μέση της πορείας τους μέσα στο ποτάμι, ο βάτραχος νιώθει έναν οξύ πόνο στην πλάτη! «Τι έκανες; Τώρα θα πνιγούμε και οι δύο!» φωνάζει έκπληκτος στο σκορπιό. Κι ο σκορπιός: «Δε μπόρεσα να κάνω αλλιώς, είναι η φύση μου τέτοια!».  

Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

ΥΓ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

askordoulakos