Γράφει ο Στέργιος Σ. Μανουράς *
Τι είναι η εκπαίδευση; Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με τις πρώτες στροφές του ποιήματος με το οποίο μεγαλώσαμε οι προηγούμενες γενιές: «μην είν’ οι κάμποι, μην είναι τ’ άπαρτα ψηλά βουνά, μην’ είν’ ο ήλιος της που χρυσολάμπει…(κ.λ.π.)». Εδώ βέβαια είναι ο ορισμός της πατρίδας που αναζητεί, με αγωνία, ο ποιητής αλλά θα μπορούσαμε να συμμεριστούμε την αγωνία του και μέσα από την πατρίδα να αναζητήσουμε το πρότυπο της εκπαίδευσης που θα θέλαμε και να προσδιορίσουμε αυτό το (επικίνδυνο) κακέκτυπο στο οποίο μας οδηγούν όσοι παρέδωσαν τον τόπο μας στα αρπακτικά με τα οποία συναγελάζονταν επί δεκαετίες.
Η εκπαίδευση, ως όρος, προϋποθέτει ένα πρότυπο το οποίο, οι εκάστοτε εξουσιαστές, θέλουν να χρησιμοποιήσουν για να κοινωνικοποιήσουν τις ερχόμενες γενιές και να αναπαράγουν τις αρχές και τις αξίες (βλ. ιδεολογία) με τις οποίες πιστεύουν ότι θα διασώσουν την ύπαρξή τους και θα απεγκλωβιστούν από την κινητήρια δύναμη της ιστορίας που μας δείχνει ξεκάθαρα ότι τα πάντα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
Δημοσίευση σχολίου