Διαχρονικές «στενές σχέσεις» έχουν τμήματα του κρατικού μηχανισμού με τις φασιστικές –ακροδεξιές συμμορίες.

Του Γ. Γ

Ψάχνοντας το αρχείο μου βρήκα το παρακάτω δημοσίευμα στην εφημερίδα «Προλετάριος Μαχητής» -Φλεβάρης 1979.    Αυτό που προκύπτει πάντως είναι οι διαχρονικά «στενές σχέσεις» που έχουν τμήματα του κρατικού μηχανισμού με τις φασιστικές –ακροδεξιές συμμορίες.

Το δημοσίευμα που παραθέτουμε αναφέρετε στο ότι  είχαν γίνει 39 εκρήξεις βομβών την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 1978, σε διάφορα σημεία του κέντρου ης Αθήνας στις 9-11 το βράδυ. Την ευθύνη ανέλαβε η οργάνωση Εθνική Αποκατάσταση, για τη δολοφονία Μάλλιου. Πιάστηκαν καμιά δεκαριά ακροδεξιοί στις 23 Ιανουαρίου 1979 μεταξύ των οποίων και καώτεροι αξιωματικοί του στρατού και ο αντισ/ρχης Χωροφυλακής Δρακούλης Βουδικλάρης. Διέφυγε ο Λογγίνος Παξινόπουλος, παλιό στέλεχος φασισικών οργανώσεων, που είχε πιαστεί με όπλα ως μέλος των Ελπιδοφόρων Νέων το 1964 και κάποιος Πετρόπουλος. Τότε ήταν που η κυβέρνηση Καραμανλή μίλησε για "χουντικά σταγονίδια στον στρατό".

Το άρθρο από τον "Προλετάριο Μαχητή":

Είκοσι μέρες μετά την αποκάλυψη του φασιστικού διχτύου των βομβιστών ή ανάκριση συνεχίζεται στον ίδιο κύκλο των εννέα αρχικά συλληφθέντων, χωρίς προοπτικές να επεκταθεί και να φτάσει σ'  αυτούς πού καθοδηγούν την τρομοκρατική δράση των χουντικών καθαρμάτων.

Εκμεταλλευόμενοι τoν θόρυβο πού ξεσήκωσε ή εκτέλεση του βασανιστή Μπάμπαλη, οι αστυνομικές αρχές πάγωσαν ολοκληρωτικά τις έρευνες για τούς φασίστες και στρέψανε την επίθεση τους ενάντια στην αριστερά.

Παρά τις «κοπιαστικές προσπάθειες» της Γενικής Ασφάλειας  πού διαφημίζονται δεόντως από τον αστικό τύπο και το «ενδιαφέρον» της κυβέρνησης για την υπόθεση, τα πάντα δείχνουν πώς βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε μια νέα διαφημιστική επιχείρηση του τύπου της σύλληψης των 10 βομβιστών της «Έλλης», πού κατέληξε σε φιάσκο στο δικαστήριο όπου αθωώθηκαν όλοι εκτός από δύο πού καταδικάστηκαν σε ολιγόμηνη φυλάκιση.

Οι διασυνδέσεις των φασιστικών συμμοριών είναι πολυπλόκαμες και φτάνουν όπως έ χει αποδειχτεί βαθειά, μέσα ατό στρατό και την αστυνομία, μέσα στον κρατικό μηχανισμό, πράγμα πού κάνει πραγματικά ανόητη ακόμη και την σκέψη ότι η δεξιά είναι δυνατόν να ξεριζώσει τους χουντικούς, όπως την καλούν να κάνει στα σοβαρά τα ψευτοαριστερά κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ή αδυναμία της αστυνομίας να συλλάβει τούς δύο καταζητούμενους φασίστες, και τον περιβόητο Λογγίνο και να βρει τούς χουντικούς εγκεφάλους, δεν οφείλεται στην έλλειψη τεχνικών μέσων όπως ισχυρίζεται ο αστικός τύπος. Οφείλεται ακριβώς στην απροθυμία των μηχανισμών του αστικού κράτους να χτυπήσουν τους ανθρώπους με τούς όποιους συνδέονται ιδεολογικά και πολιτικά. 

Χαρακτηριστική απόδειξη είναι η περίπτωση του φασίστα Παναγιώτη Χασόγια που ενώ το όνομα του ήταν γνωστό εδώ  και  20 ημέρες — τον είχε καρφώσει ο λοχαγός Τζαβέλλας προκειμένου να γλυτώσει — η Γενική Ασφάλεια δεν έκανε την παραμικρή κίνηση για να τον συλλάβει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αστυνομία μόλις πριν δύο μέρες «έσπευσε» να τον συλλάβει —μετά από εντολή του εισαγγελέα — και φυσικά δεν τον βρήκε σπίτι του, γιατί όπως είπαν οι γονείς του κάποιος του τηλεφώνησε και έκτοτε χάθηκαν τα  ίχνη του!

Με τέτοια λοιπόν δεδομένα θα ήταν πραγματικά απίθανο οι ανακρίσεις για τούς φασίστες, να είχαν διαφορετική εξέλιξη απ' αυτήν πού έχουν σήμερα.

Οι δολοφονικές συμμορίες που πατρονάρονται από την αμερικανική CIA και συνδέονται με τους καταπιεστικούς μηχανισμούς του ελληνικού κράτους, μόνο από τις λαϊκές μάζες μπορούν να αντιμετωπιστούν πετυχημένα. Η πάλη της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού είναι αυτή που θα τσακίσει τα κοινωνικά απόβλητα και θα ξεκαθαρίσει τη χώρα από την κοπριά του φασισμού.