Την επομένη των εκλογών της 25ης Μαΐου η κατάσταση στην κοινωνία έχει ως εξής: Από τα 4 εκατομμύρια των εν δυνάμει να εργαστούν Ελλήνων, το 1,5 εκατομμύριο είναι επίσημα άνεργοι.
Το 60% των νέων μέχρι 25 ετών είναι άνεργοι. Από τους επίσημα άνεργους, μόνο ένας στους δέκα λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Περίπου ένα εκατομμύριο από όσους εργάζονται είναι απλήρωτοι έως και 12 μήνες. Από τα περίπου 3 εκατομμύρια νοικοκυριά της χώρας, πάνω από 2,2 εκατομμύρια έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία.
Περίπου ένα εκατομμύριο νοικοκυριά υπολογίζεται ότι χρωστούν στη ΔΕΗ. Περίπου 3 εκατομμύρια Ελληνες είναι ανασφάλιστοι. Ανεπιβεβαίωτος ο ακριβής αριθμός των εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών που αδυνατούν να ικανοποιήσουν αναγκες θερμανσης.
Την επομένη των εκλογών -και ενώ οι ναζί τρίβουν τα χέρια τους- η κατάσταση στην πολιτική σκηνή έχει ως εξής: Κεντροαριστερές και κεντροδεξιές αναδιατάξεις, διεργασίες για ανασυγκροτήσεις, για μετονομασίες, για μετεγγραφές, για συγχωνεύσεις για ανασχηματισμούς και για «κολπάκια» με τον εκλογικό νόμο.
Με βάση την ποιότητα των εν εξελίξει διεργασιών, εναπόκειται στην κοινωνία, στους «από κάτω» να σκεφτούν: Ολα αυτά οφείλονται στο ότι οι «από πάνω» σεβάστηκαν το μήνυμα των εκλογών και ότι σκουμπώνονται με γνώμονα την επιβίωση της κοινωνίας; Ή στο γεγονός ότι οι «από πάνω» δεν εννοούν να πάψουν να αντιμετωπίζουν σαν «κουκιά»» τους «από κάτω»;
Δημοσίευση σχολίου