Σε 16 χρόνια κάθειρξη ο καθένας καταδικάστηκαν δυο νεαροί για ληστεία με τις επιβαρυντικές διατάξεις του τρομονόμου. Το δικαστήριο θεώρησε πειστήριο τα φρονήματά τους.
Στη σειρά από δίκες με φόντο την οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, έκλεισε χθες άλλη μία πεντάμηνη δίκη, αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο συνδέθηκε μια ληστεία σε τράπεζα με τη συγκεκριμένη οργάνωση.
Η εισαγγελική πρόταση έδωσε μια απάντηση που όμως δεν στηρίζεται σε δικανική αλλά σε καθαρά υποκειμενική κρίση, η απόφαση του δικαστηρίου «δικαίωσε» την εισαγγελική πρόταση, ενώ οι δύο κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν και με την επιβαρυντική διάταξη του 187Α για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση. Σύνολο 16 χρόνια κάθειρξης στον καθέναν.
Θυμίζουμε εδώ ότι οι Γρ. Σαραφούδης και Γ. Ναξάκης συνελήφθησαν σε καφετέρια της Ν. Φιλαδέλφειας τον Μάιο του 2013 μαζί με τον Α. Ντάλιο και τον Φ. Χαρίση, DNA των οποίων έχει βρεθεί, σύμφωνα με την αστυνομία, σε κινητά κυρίως αντικείμενα που κατά καιρούς είχαν συλλεγεί από την Αντιτρομοκρατική και που τους συνέδεαν με τους Πυρήνες της Φωτιάς, πάντα κατά τους αστυνομικούς ισχυρισμούς.
Μάλιστα, τότε υπήρξε και η «διαρροή» σεναρίου για τρομοκρατικό χτύπημα που ετοίμαζαν, το οποίο, όμως, λόγω της σύλληψης δεν πραγματοποιήθηκε. Το γεγονός λοιπόν ότι οι προφυλακισμένοι Ντάλιος και Χαρίσης με ορισμένα στοιχεία DNA συνδέονται με τη ΣΠΦ ενοχοποιούσε κατ’ επέκταση και τους Σαραφούδη και Ναξάκη που ήταν μαζί τους στην καφετέρια και ανήκουν στον αναρχικό χώρο.
Ο Γρ. Σαραφούδης κατηγορείται επίσης και για τη ληστεία στον Φιλώτα, αλλά αυτή η ληστεία διαχωρίστηκε, ενώ ο νόμος ορίζει ως απαράδεκτη ποινική δίωξη δύο φορές για το ίδιο αδίκημα (άρθρο 57 ΚΠΔ) και θα δικαστεί ξανά σε άλλη δίκη. Για τη ληστεία το δικαστήριο αρκέστηκε στο δείγμα βιολογικού υλικού σε κινητό αντικείμενο, ενώ το ενημερωτικό σημείωμα δεν συνοδευόταν από τις αντίστοιχες εκθέσεις ανάλυσης βιολογικού υλικού, οι οποίες συσχετίστηκαν στη δικογραφία μετά από μήνες.
Σε όλη τη διάρκεια της δίκης για τη ληστεία στον Πυργετό δεν ακούστηκε οτιδήποτε σχετικό με την οργάνωση, αλλά η εισαγγελέας στην πρότασή της είπε: «Στην προκειμένη περίπτωση, από την ακροαματική διαδικασία και τη διερεύνηση των αδικημάτων της κλοπής και της ληστείας και της παράνομης οπλοφορίας δεν αναφέρθηκαν θέματα σχετιζόμενα με τρομοκρατική οργάνωση και τη διερεύνηση αυτών των πράξεων, υπό το πρίσμα αυτής και ως τρομοκρατικών του 187Α του ΠΚ παρ. 1.
»Εξάλλου δεν είχε εισφερθεί και παραχωρηθεί στο δικαστήριο το ανάλογο υλικό για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Δεν μπορεί όμως να αγνοηθεί το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι έχουν σχέση με τον αντιεξουσιαστικό, αναρχικό χώρο. Κάνοντας αυτή την αναφορά, όχι για κανέναν άλλο λόγο, για ποινική διάθεση για τις όποιες ιδέες ασπάζεται κάποιος, που είναι εννοείται ελεύθερος ο καθένας για τούτο, αλλά γιατί φαίνεται ότι σε κάποια χρονική στιγμή και περίοδο θα προσχώρησαν στις τάξεις της οργάνωσης με την επωνυμία ΣΠΦ. Τούτο συνάγεται από το γεγονός ότι με την οργάνωση αυτή έχουν συνδεθεί πράξεις, κλοπές αυτοκινήτων, κατοχή οπλισμού και ληστείες τραπεζών με ανάλογο τρόπο δράσης και μεθόδους».
Ετσι απλά και με τον τρόπο αυτό οι δύο ληστές καταδικάστηκαν και ως τρομοκράτες, ενισχύοντας την προσφιλή άποψη ότι η τρομοκρατία συνδέεται άμεσα με το ποινικό έγκλημα. Για την ισονομία, όμως, θα έπρεπε να μαθαίναμε το πολιτικό «πιστεύω» όλων όσοι δικάζονται για κάποιο ποινικό αδίκημα, αφού αυτό κρίνεται μάλιστα σαν ενοχοποιητικό στοιχείο.
«Το δικαστήριο έκανε μια κυνική και πρωτοφανή μετατόπιση από τον χώρο των αξιοποίνων πράξεων που διώκει το ποινικό μας δίκαιο στον χώρο των πολιτικών φρονημάτων», δήλωσε στην «Εφ.Συν.» η συνήγορος του Γρ. Σαραφούδη Μαρίνα Δαλιάνη.
Δημοσίευση σχολίου