Μια κυβέρνηση της αριστεράς στη Χιλή (1970-1973)
Γράφει ο Κρίτων Ηλιόπουλος
Αμέσως μετά το πραξικόπημα του Πινοτσέτ στις 11 Σεπτέμβρη 1973 υπήρξε μια συσπείρωση της χιλιάνικης και της παγκόσμιας αριστεράς κατά της φρίκης της δικτατορίας. Όμως πρωτύτερα, στα τρία χρόνια της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας, 1970-73, υπήρχαν πολλές διαφωνίες μέσα στο αριστερό στρατόπεδο της μεγάλης «μάχης της Χιλής». Επιπλέον, για πολλά χρόνια, η ευθύνη για την ήττα αποδιδόταν από αρκετούς σε εκείνες τις διαφωνίες ή στα λάθη τακτικής και στρατηγικής της Λαϊκής Ενότητας (Λ.Ε).
Εάν ρίξουμε μια πιο ψύχραιμη ματιά, σήμερα 40 χρόνια μετά το βομβαρδισμό του προεδρικού μεγάρου της Χιλής, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν οι εσωτερικές αδυναμίες που έφταιξαν για την ήττα αλλά μάλλον η «υπεροπλία» και η μεγαλύτερη ισχύς του αντίπαλου.
Επίσης από την απόσταση του χρόνου θα διαπιστώσουμε ότι οι επιτυχίες της αριστερής κυβέρνησης ήταν εντυπωσιακές και πολύ περισσότερες από τις αποτυχίες. Η κριτική για τις ευθύνες της ήττας βασίζεται ακριβώς σ’ αυτές τις επιτυχίες. Εφόσον επί τρία «ατέλειωτα» χρόνια απίστευτων καθημερινών αλλαγών και συγκρούσεων στην κοινωνία της Χιλής, το κίνημα της Λαϊκής Ενότητας κατάφερε αυτά που κατάφερε χωρίς να ανατραπεί, θα μπορούσε να είχε νικήσει. Μερικοί υποστήριξαν ότι δεν θα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Γράφει ο Κρίτων Ηλιόπουλος
Αμέσως μετά το πραξικόπημα του Πινοτσέτ στις 11 Σεπτέμβρη 1973 υπήρξε μια συσπείρωση της χιλιάνικης και της παγκόσμιας αριστεράς κατά της φρίκης της δικτατορίας. Όμως πρωτύτερα, στα τρία χρόνια της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας, 1970-73, υπήρχαν πολλές διαφωνίες μέσα στο αριστερό στρατόπεδο της μεγάλης «μάχης της Χιλής». Επιπλέον, για πολλά χρόνια, η ευθύνη για την ήττα αποδιδόταν από αρκετούς σε εκείνες τις διαφωνίες ή στα λάθη τακτικής και στρατηγικής της Λαϊκής Ενότητας (Λ.Ε).
Εάν ρίξουμε μια πιο ψύχραιμη ματιά, σήμερα 40 χρόνια μετά το βομβαρδισμό του προεδρικού μεγάρου της Χιλής, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν οι εσωτερικές αδυναμίες που έφταιξαν για την ήττα αλλά μάλλον η «υπεροπλία» και η μεγαλύτερη ισχύς του αντίπαλου.
Επίσης από την απόσταση του χρόνου θα διαπιστώσουμε ότι οι επιτυχίες της αριστερής κυβέρνησης ήταν εντυπωσιακές και πολύ περισσότερες από τις αποτυχίες. Η κριτική για τις ευθύνες της ήττας βασίζεται ακριβώς σ’ αυτές τις επιτυχίες. Εφόσον επί τρία «ατέλειωτα» χρόνια απίστευτων καθημερινών αλλαγών και συγκρούσεων στην κοινωνία της Χιλής, το κίνημα της Λαϊκής Ενότητας κατάφερε αυτά που κατάφερε χωρίς να ανατραπεί, θα μπορούσε να είχε νικήσει. Μερικοί υποστήριξαν ότι δεν θα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
+ σχόλια + 2 σχόλια
Ειναι ενα απο τα πολλα παραδειγματα της αποτυχιας των λα ικων μετωπων που απο την φυση τους ειναι για την διαχειρηση του καπιταλισμου. Ενας ολοκληρος λαος σφαγιαστηκε την στιγμη που οι οπορτουνιστες τους ειχανε κοιμισει οτι ταχα μου θα γινει σοσιαλισμος με σταδια. βαρυτατες ειναι και οι ευθυνες του ΚΚ που δεσμιο των αυταπατων του 20ο συνεδριου για σταδια εγκλοβιστηκε στην αστικη κυβερνηση και δεν μπορεσε να εκπληρωση την ιστορικη του αποστολη για ανατροπη του καπιταλισμου. Το ετοιμο καπιταλιστικο κρατος ελεγε ο ΜΑΡΞ μετα την ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ δεν μπορει να χρησιμοποιηθη απο το προλεταριατο για να παρει την εξουσια. οπου ξεχαστηκανε αυτα τα διδαγματα λογο της επικρατησεις του οπορτουνισμου υπηρξε απολυτη καταστροφη. πουθενα με αυτον τον τροπο η εργατικη ταξη δεν πηρε την εξουσια ΕΑΜ 1944 ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ 1965 ΧΙΛΗ 1973
Ο αρχηγος του στρατου στην χιλη ενω απετρεψε πραξικοπημα ξηλωθηκε και στην συνεχεια δολοφονηθηκε. ο αντικαταστα της του καλουσε με απογνωση το ΛΑ ΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ να δωσει οπλα στον λαο για να αντιμετωπισει την κοσμοχαλασια που ερχοτανε τον ξηλωσανε και αυτον και αναγκαστηκε να ζητησει πολιτικο ασυλο αλλου. Στην θεση του ο ΑΛΛΙΕΝΤΕ διορισε τον πινοσετ ο οποιος λιγους μηνες μετα τους ανετρεψε. τη να πει κανεις για ολα αυτα και μερικοι συνεχιζουνε το βιολι τους
Δημοσίευση σχολίου