H ανείπωτη πλευρά ενός εμφυλίου που μαίνεται.

Το 1980 μετά από μια σειρά δικτατοριών ξεκινά η επανάσταση των αγροτών στο Ελ Σαλβαδόρ, η οποία διαρκεί μέχρι το 1992 ,με  75.000 θύματα περίπου.
Παρά την απόλυτη υπεροπλία και εφαρμόζοντας τεχνογνωσία προερχόμενη από τις ΗΠΑ (βασανισμοί, δολοφονίες, εκκαθαρίσεις περιοχών κτλ)  η χούντα «παραχωρεί» πύρρειο νίκη  στους αποφασισμένους και  ασυμβίβαστους αντάρτες.

Η παντελής ανυπαρξία κοινωνικών δομών σε συνδυασμό με την καταστροφή της αγροτικής παραγωγής και τις συνεχείς πιέσεις των Αμερικανών αποτέλεσαν τους πρωταρχικούς παράγοντες που οδήγησαν περίπου το 20% του πληθυσμού στην μετανάστευση ,κυρίως προς τις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το πέρας του εμφυλίου.

Δεκάδες χιλιάδες παιδιά υπό ανάλογο καθεστώς από Αργεντινή, Νικαράγουα, Χιλή και άλλες λατινικές χώρες αφού «αναμορφώθηκαν» στα ορφανοτροφεία και στα άλλα ευαγή ιδρύματα των ΗΠΑ ξεβράστηκαν στους δρόμους της Μέκκας του Καπιταλισμού για να διεκδικήσουν το Αμερικάνικο Όνειρο ,αλλά πολύ γρήγορα διαπίστωσαν ότι σ’ αυτά δεν αναλογούσε ένα τέτοιο όνειρο.

Αυτό που τους αναλογούσε ήταν ο Αμερικάνικος Εφιάλτης. Η φτώχια ,η βία , ο ρατσισμός , η κοινωνική αποξένωση και το ένστικτο της επιβίωσης  οδήγησαν αυτά τα παιδιά στη σύσταση ομάδων που στην αρχή ήταν ασύνδετες μεταξύ τους αλλά στην συνέχεια ανάπτυξαν δεσμούς καθώς και οργανωτική δομή, τις γνωστές «συμμορίες».

Η μετάβαση από την παιδικότητα ή την εφηβεία στην ενηλικίωση μέσα από τέτοιες παρακοινωνικές διαδρομές είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ολόκληρων γενιών με παραβατική συνείδηση στρατευμένων συνήθως στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Αυτοί οι χώροι με τον ιδιόμορφο τρόπο δημιουργίας τους όπως αναφέραμε(καπιταλιστικές πολεμικές επεμβάσεις κτλ) αποτέλεσαν και αποτελούν ιδανικές δεξαμενές άντλησης δυναμικού για την προώθηση της καπιταλιστικής παραοικονομίας, την οργάνωση ακροδεξιών τάσεων μέχρι και την απλή επάνδρωση μισθοφορικών στρατών και κατασταλτικών σωμάτων ασφαλείας.

Στην Ελλάδα του 2014 ,της καπιταλιστικής κρίσης ,παρατηρούνται τα ίδια εκφυλιστικά φαινόμενα ανάμεσα στην νεολαία κυρίως, σε μικρότερη αναλογία βέβαια και με διαφορετικές αναφορές. Η ανεργία , η  αυξανόμενη σμίκρυνση της δημόσιας παιδείας και υγείας ,η οικονομική εξαθλίωση και η αβεβαιότητα φαίνονται ικανές να δημιουργήσουν συνειδήσεις που ολοένα εναρμονίζονται  με ακροδεξιές ιδεολογίες τέλεια ευθυγραμμισμένες με την διαιώνιση των συμφερόντων των ισχυρών.

Οι δολοφονίες Γρηγορόπουλου , Φύσσα , Λουκμάν , Σακελλίων ,Καναούτη, τόσων άλλων ανώνυμων μεταναστών αλλά και οι αναρίθμητες  ρατσιστικές επιθέσεις δείχνουν ότι ένας αδιαμόρφωτος κρυφός εμφύλιος διεξάγεται που στην ολοκληρωμένη του έκδοση ο εχθρός δεν θα κάνει διάκριση ανάμεσα στον κατατρεγμένο μετανάστη και στον κατατρεγμένο ντόπιο των 300 ευρώ.