Με μισόλογα ο ρ/σ "Στο Κόκκινο" παραδέχεται την αστοχία του που προκάλεσε την αντίδραση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου

Με καθυστέρηση και με μισόλογα ο ρ/σ «105,5 στο Κόκκινο» αναγκάστηκε να παραδεχτεί την αστοχία του να οργανώσει σήμερα Κυριακή, εκδήλωση σε συνεργασία με το  βιβλιοπωλείο Ιανός την στιγμή που συλλογικότητες ανάμεσα της και ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, οργανώνουν κινητοποιήσεις για την υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας.

Αυτό που επικαλείται σε ανάρτησή στην ιστοσελίδα του ο ρ/σ του Σύριζα είναι ότι διακόπτει την εμπορική συνεργασία με τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ με αφορμή την επίθεση που δέχτηκαν από τις δυνάμεις καταστολής οι εργαζόμενοι που είχαν κινητοποιηθεί κατά της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας.
Δηλαδή ρε παιδιά του ρ/σ αν δεν υπήρχε η αστυνομική επίθεση δεν θα υπήρχε πρόβλημα να οργανώνεται εκδηλώσεις με το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο και μάλιστα Κυριακή σαμποτάροντας τον αγώνα των εργαζομένων;

Η σχετική ανάρτηση που αναφέραμε:
Ο ραδιοφωνικός σταθμός στο Κόκκινο μετά και από την σημερινή απαράδεκτη και βίαιη επίθεση των δυνάμεων καταστολής κατά των απεργών του Σωματείου Βιβλίου και Χάρτου ανακοινώνει διακοπή εμπορικής συνεργασίας με τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ.

Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός όπου οι εργαζόμενοι βιβλίου και χάρτου πραγματοποιούν συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας.

Μέχρι στιγμής έχουν γίνει πέντε προσαγωγές. 

Απεργία για σήμερα Κυριακή είχε εξαγγείλει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής, συνεχίζοντας τον αγώνα για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ενάντια στα «απελευθερωμένα» ωράρια.

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής:

Στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, τα τελευταία χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση το 2014 έχουμε δώσει μια σειρά από μεγάλες μάχες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Το τι παίζεται είναι πλέον γνωστό σε όλους μας. Το τι επιδιώκεται από το κράτος και τους εργοδότες (ακόμα και οι όποιες κόντρες ανάμεσά τους), το σιγοντάρισμα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, το ποιες είναι οι επιπτώσεις στη ζωή μας, το τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς ως εργαζόμενοι… Τα έχουμε γράψει σε τόσες και τόσες προκηρύξεις. Και ακόμα και οι πιο «εξωπραγματικές» προβλέψεις/εκτιμήσεις μας –έτσι χαρακτηρίζονταν τα όσα ανά καιρούς γράφαμε, όπως πχ ότι στόχευαν στην ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (βλ. «52 Κυριακές»)– βλέπουμε να είναι πλέον κομμάτι της ζοφερής εργασιακής πραγματικότητας που βιώνουμε σήμερα. Και βέβαια πολλοί από εμάς έχουν βιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις Κυριακάτικα. Βέβαια, από την άλλη, πολλοί από εμάς έχουν βιώσει και το τι σημαίνει να αντιστέκεσαι απέναντι στην επιβολή αυτή, όπως άλλωστε και απέναντι σε ότι συνιστά κατρακύλα στον εργασιακό μεσαίωνα.

Και δε θα κάνουμε πίσω ούτε απέναντι στη μεθόδευση (μέσω τροπολογίας σε νόμο που ψηφίστηκε χθες) για άνοιγμα των καταστημάτων και την Κυριακή 28 Δεκέμβρη. Για μια 8η Κυριακή! Για μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μετά την 14η Δεκέμβρη και την 21η Δεκέμβρη (η οποία εδώ και χρόνια πολλά αποτελεί το όριο που γίνεται -στην πράξη- «αποδεκτό» από την πλευρά μας, και πέρα από το οποίο δεν κάνουμε «ούτε βήμα πίσω»).Μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μέσα στην εορταστική περίοδο που οι ρυθμοί δουλειάς είναι ούτως ή άλλως εξοντωτικοί! Σε παλιότερη ανακοίνωσή μας σημειώναμε ότι «το εν ισχύ μέτρο των 7 Κυριακών του χρόνου πέρα από το ότι από μόνο του συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, αφήνει πάντα ανοιχτό το ¨παράθυρο¨ και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά».

Η συνέχιση και το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, όπως άλλωστε και του αγώνα ενάντια στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, είναι στο χέρι όλων μας, όλων των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα, όλων των συναδέλφων μας, όλου του κόσμου του αγώνα.

Η απάθεια και η μοιρολατρία δυσχεραίνουν διαρκώς τη θέση μας και τους όρους της εκμετάλλευσής μας. Η οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς μας, ηαλληλεγγύη μεταξύ μας και η συλλογική αντίστασή είναι η μόνη λύση. Και είναι και μια καλή βάση και για τον αγώνα μας ακόμα και για την ολοκληρωτική κατάργηση της εκμετάλλευσή μας.

Όλα συνεχίζονται…