Αυτή η φωτογραφία είναι, όπως θα 'λεγαν κι οι Κινέζοι, μια εικόνα χίλια καντήλια. Είναι από τη δοξολογία για την 25η Μαρτίου και με μια γρήγορη ματιά θα μπορούσες να πεις ότι η σειρά Τσίπρας-Κουντουρά-Κωνσταντοπούλου-Σαμαράς κατά ύψος θυμίζει τους Ντάλτον. Ο Σαμαράς είναι ο Άβερελ. Αν όμως μπεις στη φωτογραφία από τη θέση των τεσσάρων και παρατηρήσεις τη θέση των σωμάτων και τα βλέμματα, τότε βλέπεις όλη την παράνοια της πολιτικής ζωής του τόπου, επιτόπου.
Ο Σαμαράς είναι τέρμα αριστερά και το βλέμμα του είναι τέρμα δεξιά σαν να κοιτάζει τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ και να τους λέει με παράπονο: Γιατί, ρε παιδιά, μπήκατε πρώτη φορά σε κυβέρνηση που είναι πρώτη φορά αριστερά και δεν στηρίξατε εμένα, που είμαι πρώτη σειρά ακροδεξιά; Γιατί είστε τέτοιοι; Υπάρχει και Θεός και βλέπει, να ξέρετε...
Ο Τσίπρας είναι τέρμα δεξιά και το βλέμμα του είναι τέρμα αριστερά σαν να κοιτάει ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που δεν είναι στη δοξολογία, και να λέει με παράπονο: Γιατί, ρε σύντροφοι, δεν στηρίξατε πρώτη φορά αριστερά και αναγκάστηκα να κάνω κυβέρνηση πρώτη φορά αριστερά με ακροδεξιά μέσα, όπως ήταν κι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που δεν ήταν πρώτη φορά αριστερά; Σύντροφοι, εγω είμαι άθεος, αλλά, κάνοντας μια στροφή στο ρεαλισμό, σας λέω υπάρχει και Θεός και βλέπει, να ξέρετε...
Πίσω από τον Τσίπρα, η Κουντουρά έχει το ένα μάτι τέρμα δεξιά και το άλλο μάτι τέρμα αριστερά. Την έχω δει από κοντά και σας βεβαιώνω, δεν είναι αλλήθωρη, είναι τίμια. Τέρμα δεξιά κοιτάει τους δικούς της, τέρμα αριστερά κοιτάει αυτούς που της έδωσαν υπουργείο και χαμογελάει σεμνά γιατί ξέρει πως υπάρχει και Θεός και βλέπει, να το ξέρετε κι εσείς...
Τέλος, η Ζωή Κωσταντοπούλου κοιτάει ευθεία μπροστά και έχει το ύφος της νάρκης που μόλις κάποιος την πάτησε και το βλέμμα που λέει ξεκάθαρα: Σε λίγο θα αρχίσω να πηδάω δεξιά κι αριστερά, κι αν υπάρχει Θεός, καλά θα κάνει να κάτσει στην θέση του και να βλέπει... Ο
Δημοσίευση σχολίου