Πολύ σωστά αρθρογράφος της ιστοσελίδας iskra σημειώνει: «Σήμερα Δευτέρα 21/6 μπροστά στη Σύνοδο των επικεφαλής της ευρωζώνης, ο στραγγαλισμός και ο εκβιασμός της Ελλάδας λαμβάνουν τη μορφή νεοαποικιακού τελεσιγράφου, που κάνει τις παλιές μέρες της κλασικής αποικιοκρατίας να μοιάζουν με παράδεισο».
Με ποιο στρογγυλεμένες εκφράσεις μας λέει το ίδιο πράγμα και τηλεγράφημα του ΑΠΕ:
Οι ελληνικές προτάσεις είναι μια «καλή βάση» συζήτησης αλλά οι διαβουλεύσεις θα πρέπει να συνεχιστούν με στόχο την επίτευξη συμφωνίας σε επόμενο Eurogroup σε λίγες μέρες, δήλωσαν ο πρόεδρος του Συμβουλίου της ευρωζώνης Ντάισελμπλούμ και ο Ευρωπαίος επίτροπος Μοσκοβισί.
Οι δύο άνδρες σημείωσαν πως αναμένουν κατάλογο με πρόσθετες ελληνικές προτάσεις και στη συνέχεια με προαπαιτούμενες από ελληνικής πλευράς ενέργειες, οι οποίες θα πρέπει να εγκριθούν από την Βουλή των Ελλήνων.
Δεν τους φτάνουν δηλαδή οι απαράδεκτες υποχωρήσεις –που δεν τις γνωρίζουμε σε όλες τους τις διαστάσεις- που έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση, τώρα ζητούν και άλλες και πριν δώσουν την παραμικρή οικονομική ανάσα σε μια κυβέρνηση που είναι στα πρόθυρα λιποθυμικού σοκ απ’ την οικονομική ασφυξία, θέλουν στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται να υπάρχει και η σφραγίδα του ελληνικού κοινοβουλίου.
Όταν έχει υπονομεύσει μόνος σου απ’ την αρχή την διαπραγματευτική σου τακτική κάνοντας ευρωλαγνικούς ύμνους αυτά είναι τα αποτελέσματα.
Κρατήστε την άποψη ενός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ που έχει δημοσιευτεί στον «Δρόμο της Αριστεράς»
Ο πόλεμος τελειώνει, όταν έχουμε παίξει και το τελευταίο μας διαπραγματευτικό χαρτί -αυτό ακριβώς το χαρτί που η «καλή» ελληνική πλευρά φρόντισε να αποκλείσει εξαρχής: την ηρωική έξοδο.
Όταν, όμως, αυτοακυρώνεσαι με τέτοιον επαίσχυντο τρόπο, όταν εσύ ο ίδιος «πουλάς» στον αντίπαλο το μοναδικό σου διαπραγματευτικό πλεονέκτημα, γιατί απορείς όταν αυτός σε συνθλίβει; Μετατρέπεις τον εαυτό σου σε σκουλήκι και μετά διαμαρτύρεσαι ότι ο άλλος σε καταπατά; Όχι σύντροφοι, η Ευρώπη δεν «πιέζει». Απλώς εκμεταλλεύεται στο έπακρο την διπλωματική μας ανικανότητα και την κούφια μας μπλόφα. Αλλά φυσικά, δεν είναι μόνο το φόβητρο της εξόδου.
Όλον αυτόν τον καιρό, η «καλή» ελληνική πλευρά δεν έχει παίξει επί της ουσίας κανένα διαπραγματευτικό χαρτί, δεν έχει αξιοποιήσει κανένα θεσμικό όπλο καταγγελίας των «πιέσεων» που της ασκούνται. Αν η κυβέρνηση θέλει, αλλά δεν μπορεί να αξιοποιήσει αυτά τα όπλα, τότε είναι δειλή και αδύναμη. Αν πάλι μπορεί, αλλά δεν θέλει να τα αξιοποιήσει, τότε είναι προδοτική - και μάλιστα σε δύο επίπεδα: το εθνικό και το ιδεολογικό.
Δημοσίευση σχολίου