Της Αλέκας Ζορμπαλά
Φταίει το πελατειακό Κράτος, φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι φοροφυγάδες μικροεισοδηματίες, φταίει η έλλειψη οργάνωσης και κυρώσεων, φταίνε οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και η απαγόρευση μαζικών απολύσεων,
φταίνε οι καθαρίστριες, φταίνε οι 12 επιθεωρητές δημόσιας εκπαίδευσης, φταίει το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος,
που κατά τον Πρωθυπουργό ερμηνεύεται κατά το δοκούν,
φταίνε, φταίνε, φταίνε….
Φταίνε όλοι, όσοι παλεύουν για μια ανάσα ζωής…
Αλλά ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, δεν φταίει….
Ούτε μια αναφορά, στον «Ναό της Δημοκρατίας», στο Ευρωκοινοβούλιο, ούτε ένα ψήγμα κριτικής σε ένα σύστημα, στο παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό, που στα πλαίσια της αναδιάρθρωσής του, επευλαύνει ασύδοτος τόσα χρόνια, σαρώνοντας κατακτήσεις με ωμό τρόπο, και οδηγώντας βίαια στη φτωχοποίηση, στην εξαθλίωση και τον εξευτελισμό εκατομμύρια ανθρώπων.
Δεν ξέρω αν πλανάται το φάντασμα ενός άλλου κόσμου, ή το φάντασμα του Κομμουνισμού πάνω από την Ευρώπη,
Αυτό που σίγουρα ξέρω, γιατί το βλέπω και το θέλω, είναι ότι δεν γίνεται να μην αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, όχι φτιασιδώνοντας τον, ή καταγγέλλοντάς τον, ούτε περιμένοντάς τον ήσυχα-ήσυχα ως την 2α παρουσία,
αλλά ανατρέποντάς τον μέσα από εξεγερσιακές κοινωνικές διαδικασίες.
ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ και τώρα, και πάλι, και παντού!
Φταίει το πελατειακό Κράτος, φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι φοροφυγάδες μικροεισοδηματίες, φταίει η έλλειψη οργάνωσης και κυρώσεων, φταίνε οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και η απαγόρευση μαζικών απολύσεων,
φταίνε οι καθαρίστριες, φταίνε οι 12 επιθεωρητές δημόσιας εκπαίδευσης, φταίει το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος,
που κατά τον Πρωθυπουργό ερμηνεύεται κατά το δοκούν,
φταίνε, φταίνε, φταίνε….
Φταίνε όλοι, όσοι παλεύουν για μια ανάσα ζωής…
Αλλά ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, δεν φταίει….
Ούτε μια αναφορά, στον «Ναό της Δημοκρατίας», στο Ευρωκοινοβούλιο, ούτε ένα ψήγμα κριτικής σε ένα σύστημα, στο παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό, που στα πλαίσια της αναδιάρθρωσής του, επευλαύνει ασύδοτος τόσα χρόνια, σαρώνοντας κατακτήσεις με ωμό τρόπο, και οδηγώντας βίαια στη φτωχοποίηση, στην εξαθλίωση και τον εξευτελισμό εκατομμύρια ανθρώπων.
Δεν ξέρω αν πλανάται το φάντασμα ενός άλλου κόσμου, ή το φάντασμα του Κομμουνισμού πάνω από την Ευρώπη,
Αυτό που σίγουρα ξέρω, γιατί το βλέπω και το θέλω, είναι ότι δεν γίνεται να μην αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, όχι φτιασιδώνοντας τον, ή καταγγέλλοντάς τον, ούτε περιμένοντάς τον ήσυχα-ήσυχα ως την 2α παρουσία,
αλλά ανατρέποντάς τον μέσα από εξεγερσιακές κοινωνικές διαδικασίες.
ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ και τώρα, και πάλι, και παντού!
+ σχόλια + 1 σχόλια
Να και η μόνη ουσιαστική τοποθέτηση:https://www.youtube.com/watch?v=6ThG52RYlOc
Δημοσίευση σχολίου