3 Σεπτεμβρη 1958 έχουμε την «πανηγυρική» εφαρφμογή του ν.4000/1958, περί τεντυμποϊσμού»¨, ψηφισμένου από την κυβέρνηση του Εθνάρχη.. Κων/νου Καραμανλή, σε βάρος 4 νεαρών στη Κυψέλη.
Σύλληψη, κράτηση στο αστυνομικό τμήμα, κούρεμα με την ψιλή, σκίσιμο του ρεβέρ των παντελονιών, περιφορά-διαπόμπευση, συνοδεία περιχαρών αστυνομικών, με κρεμασμένη μια ταμπέλα ντροπής από το λαιμό στους δρόμους της Αθήνας, και μετά απ΄όλα αυτά… προσαγωγή στον Εισαγγελέα για τα περαιτέρω..
Έχουν ειπωθεί πολλά, έχουν γραφτεί περισσότερα .
Ήταν οι «τεντυμπόϋδες» κακομαθημένα πλουσιόπαιδα, που θέλαν να σπάσουν την ανία τους, να ξεφύγουν από τη βαρεμάρα τους και την χωρίς ιδανικά ζωή τους πετώντας γιαούρτια στους καθηγητές τους και στους μπάτσους;
Συμμετείχαν παιδιά εργατικών, φτωχών οικογενειών σε αυτό το φαινόμενο;
Γεγονός είναι ότι το φαινόμενο του «γιαουρτώματος» επεκτάθηκε σε όλες τις συνοικίες και γειτονιές της Αθήνας, πλούσιες και φτωχές
Σε μια μετεμφυλιακή Ελλάδα με δεδομένο το συντηρητισμό της εποχής, τις οικονομικές-κοινωνικές ανισότητες, με την αριστερά στη γωνία, ηττημένη, το αν ήταν κίνημα πλουσίων ή φτωχών, αποπροσανατολίζει
Έκφραση ανεμελιάς και πλάκας σίγουρα ήταν!
Αλλά στόχευε καίρια και σχεδόν αποκλειστικά, σε εξουσιαστικούς, αυταρχικούς και καταπιεστικούς θεσμούς και δομές: Το Σχολείο (γιαούρτωμα καθηγητών) και την Αστυνομία (γιαούρτωμα μπάτσων)
Στοιχείο έμπρακτης και υλικής αμφισβήτησης ήταν! κοινωνικά πρωτόγνωρο, έξω από τις κλασσικές μορφές πολιτικής αντιδρασης, και ως εκ τούτου με στοιχεία παραβατικότητας.
Το Κράτος, ως κοινωνική απειλή και αντιπάλους τους θεώρησε και γι΄αυτό δεν αρκέσθηκε σε μια κλασσική ποινική μεταχείριση (αδίκημα-αξύβριση, σύλληψη, καταδίκη), αλλά θέσπισε αυτό το ανοσιούργημα, το ν.4000
"Ο διοικητής της ΕΣΑ, συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, αποκαλούσε τα παιδιά αυτά, «άπλυτους μακρυμάλληδες», «διακονιάρηδες και αποδιοπομπαίους» και δήλωσε, ότι ο σκοπός δεν ήταν να τους κόψει τα μαλλιά και να τους διαπομπέυσει, αλλά «να τους κόψω την νοοτροπίαν, ήτις είναι καταστρεπτική δι’ αυτούς και διά την Ελλάδα»"..
Ο νόμος καταργήθηκε το 1983.
Η λογική και η νοοτροπία όμως της διαπόμπευσης καλά κρατεί και ανθεί στα ΜΜΕ βαθιά ριζωμένη και αξιοποιούμενη από την πολιτική εξουσία για τον κοινωνικό καταναγκασμό και την εξυπηρέτηση κάθε φορά πολιτικών σκοπιμοτήτων
Τα παραδείγματα πολλά!
Με κορυφαίο την υστερική διαπόμπευση από τα ΜΜΕ των «οροθετικών» γυναικών, ενορχηστρωμένη από τον και καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου , τότε υπουργό Ανδρέα Λοβέρδο,
Επιβεβαιώνοντας, ότι οι νόμοι καταργούνται στα μυαλά μας και με τις στοχευμένες δράσεις-πράξεις μιας κοινωνίας, ή έστω των πλέον ριζοσπαστικών τμημάτων της.
Δημοσίευση σχολίου