Τις μέρες αυτές συμπληρώνονται 60 χρόνια από την πραγματοποίηση του 20ού Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (14 - 25 Φλεβάρη 1956). Στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το Φεβρουάριο του 1956, έγιναν οβιδιακές μεταβολές στην πολιτικοϊδεολογική γραμμή της Σοβιετικής Ένωσης, γεγονός που επηρέασε τα κομμουνιστικά κόμματα σε όλο τον κόσμο.
Στη διάρκειά του, την τελευταία ημέρα του Συνεδρίου, ο Ν. Χρουστσόφ, σε κλειστή συνεδρίαση, παρουσίασε εισήγηση για «την προσωπολατρία του Στάλιν και τις συνέπειές της» που αρχικά κρατήθηκε μυστική αλλά γρήγορα διέρρευσε στη Δύση.
Η εισήγηση αυτή αποτελούσε μια συρραφή συκοφαντικών και ψεύτικων κατηγοριών ενάντια στον Ι. Β. Στάλιν και τη δράση του στο διάστημα των περίπου 30 χρόνων που αυτός ηγήθηκε της σοβιετικής εξουσίας. Στόχος αυτής της επίθεσης δεν ήταν το πρόσωπο, αλλά οι πολιτικές επιλογές στις οποίες πρωτοστάτησε ο Ι. Β. Στάλιν.
Στην πορεία τα μέλη του προεδρείου της ΚΕ του ΚΚΣΕ Μάλενκοφ, Καγκανόβιτς, Μόλοτοφ τάχθηκαν ενάντια στη γραμμή του 20ου Συνεδρίου και λίγο αργότερα καθαιρέθηκαν από την ΚΕ.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένας μακρύς δρόμος αντιπαραθέσεων, ρήξης και τέλος διάσπασης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Τα μέλη του προεδρείου της ΚΕ του ΚΚΣΕ Μάλενκοφ, Καγκανόβιτς, Μόλοτοφ τάχθηκαν ενάντια στη γραμμή του 20ου Συνεδρίου και λίγο αργότερα καθαιρέθηκαν από την ΚΕ.
Την ίδια περίοδο το ΚΚ Κίνας διαμαρτύρεται για την ιδεολογική στροφή που σημειώθηκε στο 20ο Συνέδριο, διαφωνώντας κάθετα με τις νέες κατευθύνσεις που χάραξε το ΚΚΣΕ. Βασικά σημεία της διαφωνίας ήταν ο χαρακτήρας της εποχής, ο πόλεμος και η ειρηνική συνύπαρξη, ο ειρηνικός δρόμος προς το σοσιαλισμό και το ζήτημα του Στάλιν. Έτσι αρχίζει ένας πόλεμος ανακοινώσεων μέσω επιστολών που δημοσιεύονται στον τύπο. Στις δημόσιες αυτές αντιπαραθέσεις συμμετέχουν ενεργά και το ΚΚ Ιταλίας και το ΚΚ Γαλλίας. Ήδη μέσα στο 1956 το ΚΚ Κίνας δημοσιεύει δύο επιστολές προσπαθώντας να καταρρίψει τη νέα γραμμή του ΚΚΣΕ. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα γίνονται προσπάθειες διατήρησης της ενότητας που αποτυπώνονται στη «Διακήρυξη της Μόσχας» (14-16/11/1957) κείμενο που εγκρίθηκε από αντιπροσώπους κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων των σοσιαλιστικών χωρών και στη «Δήλωση της Μόσχας» το Νοέμβριο του 1960 που συμφωνήθηκε από 81 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα από όλο τον κόσμο. Η «Δήλωση της Μόσχας» ήταν και το τελευταίο από κοινού, δημοσιευμένο κείμενο των απανταχού κομμουνιστικών κομμάτων.
Το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ήταν η θρυαλλίδα μιας διαδικασίας ανατροπής της επαναστατικής στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος και ενσωμάτωσης αυτού στο αστικό στρατόπεδο, της αναστροφής της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και της επισφράγισης των αρνητικών εξελίξεων που ήδη συντελούνταν στο πλαίσιο των ταξικών αγώνων στην ΕΣΣΔ αλλά και παγκοσμίως.
*Η Ελένη Νικολαίδου είναι καθηγήτρια ιστορικός, υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη σινοσοβιετική αντιπαράθεση και ρήξη και τις επιδράσεις της στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Διαβάστε και το κείμενο του Μ-Λ ΚΚΕ
14-25 Φλεβάρη 1956: το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ
+ σχόλια + 5 σχόλια
"Η εισήγηση αυτή αποτελούσε μια συρραφή συκοφαντικών και ψεύτικων κατηγοριών ενάντια στον Ι. Β. Στάλιν και τη δράση του στο διάστημα των περίπου 30 χρόνων που αυτός ηγήθηκε της σοβιετικής εξουσίας. Στόχος αυτής της επίθεσης δεν ήταν το πρόσωπο, αλλά οι πολιτικές επιλογές στις οποίες πρωτοστάτησε ο Ι. Β. Στάλιν."
Τι άλλο θα διαβάσουμε στη Εφ. συν!!!
Η κ. Νικολαϊδου έτσι θα γράψει και το διδακτορικό της: κοπιάροντας κείμενα άλλων; Στο παραπάνω "πόνημα" ολόκληρη η ακόλουθη παράγραφος προέρχεται από το άρθρο του Κυριακάτικου Ριζοσπάστη σχετικά με το 20ο Συνέδριο:
"Η εισήγηση αυτή αποτελούσε μια συρραφή συκοφαντικών και ψεύτικων κατηγοριών ενάντια στον Ι. Β. Στάλιν και τη δράση του στο διάστημα των περίπου 30 χρόνων που αυτός ηγήθηκε της σοβιετικής εξουσίας. Στόχος αυτής της επίθεσης δεν ήταν το πρόσωπο, αλλά οι πολιτικές επιλογές στις οποίες πρωτοστάτησε ο Ι. Β. Στάλιν."
Πέτρος
Πάρτε και ολόκληρο το άρθρο του Β. Όψιμου από τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη:
http://www.rizospastis.gr/page.do?id=16108&publDate=14%2F2%2F2016&pageNo=19
Εκτός από την αποτίμηση του διαβόητου 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ περιλαμβάνει και κρίσιμες αποτιμήσεις του ΚΚΕ για τις αιτίες της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ. Νομίζω πολύ σημαντική ιδεολογική παρέμβαση.
Α, ναι;; Βγείτε και από πάνω τώρα. ΕΣΕΙΣ κάνατε Πέτρο το ρεβιζιονιστικό έγκλημα. Αλλά το κρύβετε και πάτε να βγείτε λάδι ξαναγράφοντας την ιστορία σε σχέση με τις δικές σας ευθύνες. Αρα, όταν εσείς πηγαίνατε, άλλοι έρχονταν. Που θα μας πεις και για την "σημαντική παρέμβαση" των απογόνων του Κολιγιάννη, Παρτσαλίδη, Χρουτσόφ
Γιάν
@Γιαν
Νομίζω ότι
α) το ΚΚΕ δε δίστασε να κάνει και την πιο σκληρή αυτοκριτική και να αναλάβει και τις ανάλογες ιστορικές ευθύνες όποτε χρειάστηκε, μετά βέβαια από την απαραίτητη οργανωμένη συζήτηση και τις σχετικές εσωκομματικές διαδικασίες
β) στην ουσία του άρθρου δε βλέπω να διαφωνείς- οπότε προς τι το κούνημα του δαχτύλου; Ψυχραιμία!
Γιαν Γκαρμπάρεκ
Δημοσίευση σχολίου