Αμ δε που θα φύγει η αρρώστια με αέρα. Η πολιτική χολέρα δεν φεύγει έτσι, εκτός αν είναι τυφώνας, Επανάσταση δηλαδή, που θα τους πάρει και θα στους σηκώσει. Αέρααα! "Αέρα πατέρα" τα δανεικά κι αγύριστα στους κεφαλαιούχους. Γιατί τα λεφτά πάνε στα λεφτά.
"Σε μια παραδοχή που αναμένεται να προκαλέσει έντονες συζητήσεις προχώρησε πριν από λίγο ο διευθύνοντας σύμβουλος του ΔΟΛ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ, Παναγιώτης Ψυχάρης. Μιλώντας ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής (που απολαμβάνει τα προνόμια των ανακριτικών αρχών) και λίγο πριν το τέλος ρωτήθηκε από τον πρόεδρο, Σωκράτη Φάμελλο που βρήκε ο Όμιλος χρήματα ύψους 27 εκατ. ευρώ, από τη στιγμή που ο εκδότης κ. Σταύρος Ψυχάρης, εμφάνιζε στο λογαριασμό του μόλις 12 εκατ. ευρώ προσωπική περιουσία. Τότε, ο γιος Ψυχάρη, δήλωσε πως ο ίδιος εγγυήθηκε άλλα 15 εκατ. ευρώ προσωπικώς αλλά όχι με μετρητά αλλά με «αέρα», προκαλώντας σούσουρο στην επιτροπή..." Πηγή
Σαν πολύ αέρα πήρες ρε Ψυχάρη. Δεκαπέντε εκατομμύρια;
Κατ' αρχήν θα παρατήρησες, ότι οι πλούσιοι δεν πάνε σε αστυνομικά τμήματα, γραφεία εισαγγελέων κλπ να δώσουν κατάθεση. Αυτά είναι για τους υπόλοιπους, για κάποιον που χρωστά πχ το ρεύμα, κανένα φουκαρά που δεν έχει για το χαράτσι κοκ...
Για τον αέρα τώρα. Πράγματι είναι πρακτική στο εμπόριο να δίνεται ο λεγόμενος αέρας. Αέρας λοιπόν στις συναλλαγές σημαίνει την υπεραξία "που έχει αποκτήσει μια επιχείρηση, λόγω καλής φήμης, πελατείας ή θέσης και, (κατ’ επέκταση), το χρηματικό ποσό που αναλογεί σ' αυτήν".
Όμως τι γίνεται όταν κάποιος παρουσιάζει ψευδή εικόνα για να πάρει περισσότερο αέρα; Τότε έχουμε την περίπτωση του "αεριτζή". Γι αυτό οι τράπεζες δίνουν δάνεια βασισμένες σε πραγματικές εγγυήσεις και όχι σε λόγια του αέρα. Συνήθως ζητούν ακίνητα για να "δέσουν", δηλαδή να σιγουρευτούν. Εκτός αν έχουν άνωθεν εντολές...
Έτσι στους πλούσιους και τους ημέτερους ισχύει ο αέρας ακόμα κι εκεί! Αέρας αλλά όχι σκέτος, όχι σαν αυτόν που αναπνέουμε κι όπως πάνε θα τον φορολογήσουν κι αυτόν. Αέρας κοπανιστός! Τι σόι αέρας αξίζει 15.000.00,00 ευρώ; Ο αέρας του πλούσιου. Που από τα Ιμαλάια και τα δάση του Αμαζονίου να τον έφερναν εμφιαλωμένο, θα στοίχιζε πολύ λιγότερο.
Ο αέρας λοιπόν των πλούσιων επιχειρηματιών εδώ ταυτίζεται μ' αυτό που λένε στον εμπόριο "πρόσωπο" δηλαδή αξιόπιστο άτομο που μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του. Βέβαια στην πιάτσα λένε και κάτι άλλο για το πρόσωπο που δεν φέρεται εντάξει. "Μούτρο".
Μούτρα με αέρα λοιπόν. Και με τα δανεικά; Αυτά θα τα πληρώσουμε εμείς. Ο κυκλώνας το Μνημονίου δεν λέει να κοπάσει. Όσα παίρνει ο άνεμος, ή ο πλούσιος και συνήθως τα βγάζει πετώντας στο εξωτερικό. Να πάρουν λίγο αέρα στα νησιά Καϋμάν, στην Ελβετία ή όπου αλλού...
Στο μεταξύ αν εσύ νομίζεις ότι θα γίνει κάτι ουσιαστικό από τους κηφήνες που κυβερνάνε και που οι ίδιοι είναι πίσω από όλα αυτά, τότε σίγουρα έχουν πάρει τα μυαλά σου αέρα. Μόνο εμείς μπορούμε να σώσουμε τον εαυτό μας. Οι σωτήρες είναι σαν την πορδή, άλλου είδους αέρα, με πιο βαριά μυρωδιά.
Στο μεταξύ θα ήθελα λίγο αέρα, γιατί μου ήρθαν οι λογαριασμοί. Να σκάσω και να τους πληρώσω; Ε βέβαια μην ρίξουμε έξω το κράτος εμείς. Τι θα κάνουν μετά τα παράσιτα; Περαστικά μας. .
Δημοσίευση σχολίου