Έριξε μια μικρή βροχούλα, έριξε μια μικρή βροχούλα,
μα 'γιναν ο-ο-όλα ρημαδιό, μα 'γιναν ο-ο-όλα ρημαδιό, οε-οε-οε-οε.
Και παραλίγο να πνιγούμε, και παραλίγο να πνιγούμε,
γεμίσαμε με λάσπες και νερό, γεμίσαμε με λάσπες και νερό, οε-οε-οε-οε.
Και κάθε χρόνο αυτή η Ιστορία, και κάθε χρόνο αυτή η Ιστορία
κανείς δεν ε-ε- ενδιαφέρεται, κανείς δεν ε-ε- ενδιαφέρεται, οε- οε- οε- οε
Να ξεβουλώσουν οι υπονόμοι, να ξεβουλώσουν οι υπονόμοι
να γίνει έ-να έργο πια σωστά, να γίνει έ-να έργο πια σωστά, οε- οε- οε- οε...
Αφού έκανα το τραπέζι σχεδία, είπα να τραγουδήσω κιόλας. Καθόσον κρουαζιέρα δεν γίνεται χωρίς τραγούδι. Άλλοι φωνάζουν "βοήθεια", άλλοι "πνιγόμαστε", άλλοι, οι περισσότεροι, σιχτιρίζουν καθώς προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν, ενώ εγώ, έκανα το σφουγγαρόπανο κατάρτι κι ένα κασκόλ που είχε πλέξει μια θεία μου, το ανεμίζω σα φλάμπουρο. Έτσι ξεκίνησα να πλέω σε άγνωστα νερά τραγουδώντας: "Με παρέσυρε το ρέμα, μάνα μου δεν είναι ψέμα..." Όχι δεν τρελάθηκα ακόμα. Σύντομα όμως θα μας τρελάνουν όλους.
Είναι μακριά ακόμα η στεριά καπετάν Αλέξη Τσίπρα; "Σκάσε και κολύμπα" ε; Ή "σκάσε και πλήρωνε" το ίδιο είναι. Ρε πειρατή, δε σε σώζει ούτε η βροχή. Αν σε πετύχουν εσένα και τους προηγούμενους "καταλληλότερους", θα μάθετε πως νιώθει ο πνιγμένος.
Παπάς στη θάλασσα! Εκεί στη διασταύρωση, έξω από το super market. Θα του έριχνα σωσίβιο, αν δεν έκανε τις προσευχές για βροχή. Θα τον σώσει άλλωστε ο Θεός με την προϋπόθεση να προσευχηθεί, να νηστέψει και φυσικά να ξέρει κολύμπι.
Επιτέλους γίναμε Ευρώπη. Βενετία συγκεκριμένα. Κάθε χρόνο όταν βρέχει, Βενετία γινόμαστε. Μετά επιστρέφουμε κανονικά στη Γη Μαδιάμ. Διότι είχε "ακραία καιρικά φαινόμενα" σύμφωνα με τα ΜΜΕ. Τυφώνες; Μουσώνες; Όχι! Ακραίους πολιτικούς, φασίστες. Ακραία αδιαφορία, να γίνουν έστω τα στοιχειώδη, ακραία ανικανότητα, και το άκρον άωτο της βλακείας.
Καπετάν Τσίπρα, το πλοίο μας βγήκε Τιτανικός. Σε λίγο θα γίνει υποβρύχιο, δεν εννοώ βανίλια. Τι να κάνουμε; Κι άλλο Μνημόνιο; Βουλιάζουμε που βουλιάζουμε... Φοβάται ρε τη βροχή ο βρεμένος; Ένα παράξενο πράμα, το τσουνάμι του Μνημονίου το λένε "ψιχάλα". Αλλά εδώ τους φτύνουν και τούτοι λένε "ψιχαλίζει"...
Καμιά συμβουλή καπετάνιε; Όχιιι! Μην διαπραγματευτείς με τους καρχαρίες, δεν είναι απαραίτητο. Αν δεν ανακατευτείς, έχουμε τουλάχιστον μια πιθανότητα να γλυτώσουμε. Αλλιώς τον ήπιαμε. Θα μας την πούνε από πάνω, ότι είμαστε άνοστοι ή ότι τους προκαλέσαμε καούρα στο στομάχι. Να μας φάνε εντάξει, αλλά να μας δουλεύουν έτσι; Δεν το ανέχομαι.
Να μαζέψουμε το νερό να το 'χουμε για όταν θα ξεπουλήσουν την ύδρευση. Θα περιμένουμε να βρέξει, να πάμε από πλημμύρα όχι από δίψα. Ενός κακού δημοσιογράφοι έπονται. Ενώ οι πολιτικοί προηγούνται. "Ευτυχώς" είμαστε στο Ευρώ, έτσι έχουμε μπόλικο χαρτί υγείας να μαζέψουμε τα νερά... Ρε βουλευτές, δήμαρχοι, κουμπάροι... θα βάλετε τουλάχιστο ένα χεράκι; Στο σφουγγάρισμα εννοώ, όχι να βάλετε χέρι στην τσέπη μου!!!
Δημοσίευση σχολίου