Ολοκληρώθηκε την Κυριακή το 2° Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που επισημοποίησε τη μετάλλαξη του πάλαι ποτέ κόμματος της «ριζοσπαστικής Αριστερός» σε τάγμα πραιτοριανών της κυβέρνησης. Ακόμα και μέσα στις τάξεις των πραιτοριανών, ωστόσο, σημειώνονται αντιθέσεις και συγκρούσεις. Τον Ιούλιο του 2015, με κείμενό της, η πλειοψηφεία των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ (108 άτομα σε σύνολο 201 μελών) τόνιζε ότι η συμφωνία με τους δανειστές συνιστά ένα «νέο μνημόνιο με επαχθέστατους και ταπεινωτικούς όρους επιτήρησης, καταστροφικό για τον τόπο και το λαό μας».
Η έκκλησή τους αγνοήθηκε καθώς η εξουσία είχε ήδη περάσει από το κόμμα στο στενό κυβερνητικό επιτελείο, με τον ΣΥΡΙΖΑ να περιορίζεται σε ρόλο χειροκροτητών και μητρώο της στελέχωσης των υπουργείων. Δεκαπέντε μήνες μετά, η σύνθεση της νέας Κεντρικής Επιτροπής είναι 100% μνημονιακή. Όσα στελέχη δεν αποχώρησαν, συνθηκολόγησαν, εξουδετερώθηκαν ή «εξαγοράστηκαν». Αυτό δεν σημαίνει ότι η μάχη για τις καρέκλες ήταν αναίμακτη. Το αντίθετο, ήταν πιο σκληρή από ποτέ. Το παλιό σύνθημα «στηρίζουμε την κυβέρνηση, ελέγχουμε την εξουσία», εκφυλίστηκε στο «στηρίζουμε και στελεχώνουμε την κυβέρνηση». Ο έλεγχος είναι αυτός που άλλαξε πλευρά καθώς αποτέλεσμα του συνεδρίου είναι ο έλεγχος της κυβέρνησης πάνω στο κόμμα.
Αυτό φαίνεται και στη σύνθεση της νέας κεντρικής Επιτροπής. Στην πρώτη θέση εκλέχτηκε ο συγγραφέας του 3ου μνημονίου Ευκλείδης Τσακαλώτος, ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία ότι το κόμμα στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τις συμφωνίες με τους δανειστές, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, την παράδοση των δανειοληπτών στις ορέξεις των heads funds. Δεv είναι, επίσης, τυχαίο ότι στις πρώτες θέσεις της εκλογής στην Κεντρική Επιτροπή αναδείχτηκαν τα «σκληρά καρύδια» της κυβέρνησης, οι «βαλλόμενοι» υπουργοί που έχουν σηκώσει το βάρος της επικοινωνιακής αντιπαράθεσης με τη ΝΔ όπως ο Φίλης, ο Πολάκης, ο Παππάς και ο Σκουρλέτης μεταξύ άλλων.
Το όραμα για «ανατροπή των μνημονίων» δίνει τη θέση του στο δόγμα για παραμονή στην εξουσία πάση θυσία. Αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι οι σύνεδροι είναι ότι κανείς τους δεν θέλει να επιστρέψει η Δεξιά στην κυβέρνηση και να γίνει πρωθυπουργός ο «κοινωνικός κανίβαλος» Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η Ενωτική Κίνηση εξέλεξε μόλις 57 μέλη, το 38% των μελών της Κ.Ε (πολύ κάτω από τον πήχη του 50% που η ίδια είχε θέσει), η ομάδα των 53 εξέλεξε 42 μέλη (28%) και η Πλατφόρμα 2010 (Μπαλάφας) 31 μέλη (21%). Η ομάδα Μπαλάφα εμφανίζεται ενισχυμένη, μετά την επιστροφή στελεχών της «ανανεωτικής πτέρυγας» που είχαν πάει στη ΔΗΜΑΡ όπως η Αννα Φιλίνη κ.α.
Οι «πασοκογενείς» (Α. Κοτσακάς, Δ. Τεμπονέρας, Δ. Σακελλάρης, κ.ά.), παρά την έντονη φιλολογία για την παρουσία τους δεν κατάφεραν να ενισχύσουν την επιρροή τους. Η προσπάθεια της ηγετικής ομάδας να αποδυναμώσει τον κομματικό μηχανισμό του «βαθέως ΣΥΡΙΖΑ» και του ρόλου των τάσεων δεν ήταν απόλυτα πετυχημένη. Σε οργανωτικό επίπεδο αυτό εκφράστηκε με τη ρύθμιση Τσίπρα για μείωση των μελών της ΚΕ από 201 σε 151, μια πρόταση στην οποία αντέδρασαν αλλά τελικά την κατάπιαν τα αμιγώς κομματικά στελέχη.
Στις ψηφοφορίες παρατηρήθηκε συσπείρωση των 53 και άλλων τάσεων, ενώ η προεδρική Ενωτική Κίνηση αποδείχτηκε λιγότερο συμπαγής. Η «μίνι ανταρσία» του κομματικού μηχανισμού κλιμακώθηκε στη διάταξη για την ποσόστωση της Κεντρικής Επιτροπής από έμμισθα στελέχη της κυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας εισηγήθηκε στην ποσόστωση του 25% των μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος να εξαιρεθούν οι βουλευτές.
Ωστόσο στην ψηφοφορία που ακολούθησε η πρόταση του πρωθυπουργού καταψηφίστηκε προκαλώντας την έκρηξη του Αλέξη Τσίπρα με πρωτοφανή παρέμβαση που προκάλεσε ένταση και αντιδράσεις. «Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τι ψηφίσατε, αλλά είστε ενάντια στην εισήγησή μου», σχολίασε φανερά εκνευρισμένος ζητώντας την επανάληψη της συζήτησης και της ψηφοφορίας. Η ανάδειξη και η σύνδεση του ζητήματος, με αμφισβήτηση της αρχηγίας Τσίπρα, τελικά είχε αποτέλεσμα να περάσει η εισήγηση του πρωθυπουργού.
Δημοσίευση σχολίου