«Στο μεταξύ ο ανταγωνισμός ανάμεσα στο προλεταριάτο και την αστική τάξη είναι πάλη τάξης με τάξη, πάλη που σα φτάσει στην ανώτερη έκφρασή της γίνεται ολοκληρωτική επανάσταση. Πρέπει, άλλωστε, να παραξενευόμαστε που μια κοινωνία θεμελιωμένη πάνω στην αντίθεση των πραγμάτων καταλήγει σε μια βίαιη αντίφαση, σε μια σύγκρουση σώμα με σώμα σαν τελευταία λύση;»
Καρλ Μαρξ 1
ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΒΙΑ
Μέσα από την επισκόπηση της πορείας ολοκλήρωσης των αστικών επαναστάσεων τόσο σε ευρωπαϊκό (π.χ. Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία) όσο και σε αμερικανικό έδαφος (π.χ. ΗΠΑ), οι Μαρξ κι Ένγκελς ανέδειξαν πως η επικράτηση της αστικής τάξης ακολούθησε τον ιστορικό μονόδρομο της κυριαρχίας κάθε πιο ανεπτυγμένου κοινωνικού-οικονομικού συστήματος έναντι του αρχαιότερου: Τη βίαιη και ανηλεή ανατροπή του παλιού καθεστώτος, καθώς και κάθε υπολείμματός του που δεν ενσωματώνεται στο καινούργιο ή μπαίνει εμπόδιο στην παραπέρα ανάπτυξή του. Για το λόγο αυτό, στα έργα τους η βία παρομοιάζεται με μαμή της Ιστορίας και αποκτά επαναστατικό ρόλο ως το μέσο που χρησιμοποιεί το νεότερο οικονομικό καθεστώς προκειμένου να ανοίξει το δρόμο του, σπάζοντας αποστεωμένες μορφές της κοινωνικής οργάνωσης.2
Η βίαιη σύγκρουση των αντιτιθέμενων μερών, με σκοπό την εξαφάνιση ή την υποταγή του ταξικού αντίπαλου, καθίσταται, επομένως, αναπόδραστη και υποχρεωτική, καθώς η κλιμάκωση των μεταξύ τους αντιθέσεων έγκειται στα αλληλοαποκλειόμενα συμφέροντά τους που αδυνατούν πλέον ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου