Και η κόρη του Κατερίνα, που μικρή ήθελε να γίνει τραγουδίστρια και την απέτρεψε ο πατέρας της συμβουλεύοντάς τη να κοιτάξει τα γράμματα, εξέδωσε πριν τρία χρόνια βιβλίο με τη ζωή του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγκυρα, με πολλά εύθυμα περιστατικά, λεπτομέρειες για τις δημιουργίες του, τις συνεργασίες του με μεγάλους συνθέτες και τραγουδιστές με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Γιώργου Τσάμπρα.
Ο Ζαμπέτας γεννήθηκε στην Ακαδημία Πλάτωνος το 1925. Εκεί, ο πολύτεκνος (επτά παιδιά) πατέρας του, Μιχάλης είχε κουρείο και κρεμασμένο μονίμως στον τοίχο ένα μπουζούκι κι έπαιζε ερασιτεχνικά. Θαμώνας ο 5χρονος Γιώργος που ξεσκόνιζε μετά το κούρεμα τον πελάτη, για να πάρει φιλοδώρημα.
Οταν ήταν μόνος κατέβαζε το μπουζούκι κι άρχιζε να παίζει, αλλά ο πατέρας του αγρίευε: «Μην το ξαναπιάσεις στα χέρια σου, γιατί είναι κακόφημο όργανο!».
Κάποια ημέρα που έπαιζε κρυφά, τον είδε ο κυρ Μιχάλης και «έφαγε» το ξύλο της αρκούδας! Ο Γιώργος, λες και στο αίμα του είχε τη μουσική, στα επτά του χρόνια στο δημοτικό σχολείο, ενώ τα άλλα παιδιά έλεγαν ποιήματα στη γιορτή της 25ης Μαρτίου, εκείνος έπαιξε μπουζούκι και τραγούδησε. Μάλιστα, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό!
Λίγο πριν από τον πόλεμο του 1940, η οικογένειά του μετακόμισε στο Αιγάλεω. Ο ίδιος συνεχίζει να πηγαίνει στο νυχτερινό σχολείο, για να το τελειώσει. Μετά έρχεται ο πόλεμος η Κατοχή, και ο ανήσυχος Γιώργος βρίσκεται κοντά στον γείτονά του, τον Στράτο Παγιουμτζή, και συχνάζει στον «τεκέ του Γιαννάκη», όπου έπαιζαν ο Μανισαλής ο Χιώτης ο Μπίνης, ο Μητσάκης. Εκεί ο καταστηματάρχης τον καλούσε να παίξει για να τους ξεκουράσει...
Το 1945 υπηρετεί τη θητεία του στην Πολεμική ' Αεροπορία και μετά η δεξιοτεχνία του στο μπουζούκι τον κάνει περιζήτητο. Παίζει στο Φαληρικό, έπειτα στη Γωνιά της Αθήνας στα Δειλινά, συεργάζεται με τον Παπαϊωάννου, τον Μάρκο, τον Καλδάρα και αργότερα με τον Χατζηδάκη («τον στρατάρχη Παπάγο της μουσικής») στα «Παιδιά του Πειραιά», με το οποίο κέρδισε το Οσκαρ μουσικής τον Θεοδωράκη (στην «Οδό ονείρων»), τον Πλέσσα, τον Ξαρχάκο...
Γράφει τραγούδια που ερμηνεύουν οι Μπιθικώτσης Πόλυ Πάνου, Καζαντζίδης και φυσικά η Βίκυ Μοσχολιού με τις μεγάλες αξέχαστες επιτυχίες. Εμφανίζεται στις κινηματογραφικές ταινίες («του μουστάκα Κώστα Καραγιάννη»), κάνει ταξίδια στο εξωτερικό, διασκεδάζει τους ομογενείς και, όταν επιστρέφει, αφηγείται με τον δικό του τρόπο τις εύθυμες στιγμές...
Στο χιούμορ ο Ζαμπέτας ήταν ασυναγώνιστος Με εκπληκτική ετοιμολογία, πηγαίο χιούμορ και... μαγκιά, ξεδίπλωνε το μοναδικό το ταλέντο στην αφήγηση ενός γεγονότος ή στον σχολιασμό. Ηταν, όπως λέει η κυρία Εύα με το κατάστημα ψιλικών που τον είχε πελάτη, «αυθόρμητος ειλικρινής μάγκας και μπεσαλής! Κάποτε προσκλήθηκε στο Λονδίνο για να παίξει σε εκδήλωση εφοπλιστών και πλοιοκτητών που κατέκλυσαν την αίθουσα με παπιγιόν κι μαύρα κοστούμια.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα όταν ρωτήθηκε πού πήγε, είπε: «Στη Λόντρα για να παίξω σε κάτι εφοπλιστάδες που ήταν ντυμένοι όλοι σαν γκαρσόνια!».
Στην ανάρτηση χρησιμοποιήσαμε στοιχεία από δημοσίευμα της Realnwes
Δημοσίευση σχολίου