Καπετάν Διαμαντής: Σεμνός, στρατηγικός νους και αποφασισμένος μέχρι το τέλος

Ο Γιάννης Αλεξάνδρου, κομμουνιστής από τα φοιτητικά του χρόνια, βρίσκεται από τους πρώτους δύο φορές στο βουνό. Το 1942 και το 1946. Η συμμετοχή στην Αντίσταση και στο Γοργοπόταμο. Τα εντυπωσιακά στρατηγήματα στον Εμφύλιο και η αφοσίωση του: «Θα πάω όπου με στέλνων»

Καπετάν Διαμαντής. Το πραγματικό tου όνομα ήταν Γιάννης Αλεξάνδρου. Ο πατέρας του λεγόταν Κομνάς, όπως και ο συγχωριανός τους Κομνάς Τράκας, ήρωας του ’21. Γεννήθηκε το 1914 στην Κάτω Αγoριανή (Λιλαία) και καταγόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο προπάππος του Λουκάς Αλεξάνδρου ήταν συμπολεμιστής του Οδυσσέα Ανδρούτσου στο Χάνι της Γραβιάς. Ο Γιάννης Αλεξάνδρου τελείωσε το γυμνάσιο στην Αμφίκλεια (Δαδί). Οργανώνεται στην ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας) ως φοιτητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και λίγο αργότερα γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Συμμετέχει δραστήρια σε όλους τους φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες. Υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του το 1935, στο 42ο Σύνταγμα Ευζώνων στη Λαμία.

Οταν το 1936 εγκαταστάθηκε η δικτατορία Μεταξά, ο Αλεξάνδρου -φοιτητής τότε- συνελήφθη, υπέστη βασανιστήρια και τελικά αποφυλακίστηκε στις 9 Απριλίου 1940, αφού προηγουμένως υπέγραψε «δήλωση μετάνοιας». Ο Αλεξάνδρου υπέμενε στωικά την ανθρώπινη αυτή αδυναμία του: «Ο ίδιος, παρά την ηφαιστειώδη του δραστηριότητα, δεν ζήτησε ποτέ να αποκατασταθεί, ούτε κατά την Κατοχή ούτε κατά τον εμφύλιο πόλεμο». Λόγω όμως της σεμνότητας, του ήθους, της παλικαριάς και της αντιστασιακής του δράσης, για την οποία έγινε γνωστός στο πανελλήνιο, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις 3 Νοεμβρίου του 1947 αποφάσισε να θεωρήσει τη δήλωσή του «ως μη γενομένη»  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ