«Εγώ το έκανα, εγώ, που δεν μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο.
Εγώ, που έπρεπε να σκοτώσω τον τύραννο»
Σαν σήμερα, ο Αλέκος Παναγούλης κρυμμένος στους λόφους στο Λαγονήσι, πυροδότησε εκρηκτικό μηχανισμό προκειμένου να δολοφονήσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο ανατινάζοντας το διερχόμενο αυτοκίνητό του, δώρο του εφοπλιστή Ανδρεάδη, σε μια αποτυχημένη τελικά απόπειρα, για την οποία καταδικάσθηκε σε θάνατο από το στρατοδικείο της Χούντας.
Σκοτώθηκε σε αμφιλεγόμενο αυτοκινητιστικό δυστύχημα την Πρωτομαγιά του 1976.
Βρίσκεται, και δικαίως, στο πάνθεον των ηρώων της ελληνικής ιστορίας.
Τα μέλη της 17Ν καταδικάσθηκαν σε ισόβια και πολύχρονες καθείρξεις για τις πράξεις τους, ως τρομοκράτες.
Πολιτικές δολοφονίες και οι δύο.
Είναι άραγε οι πολιτικές δολοφονίες τρομοκρατία;
Ή μήπως την έννοια αλλά και την αντιμετώπιση αυτών των πολιτικοκοινωνικών φαινομένων, όπως είναι και οι πολιτικές δολοφονίες, την καθορίζει κάθε φορά το μπλοκ εξουσίας των κυρίαρχων ελίτ;
Ο Λένιν αναφερόμενος στο θέμα της «τρομοκρατίας» (και της ατομικής) κάνοντας κριτική σε αυτούς που, μεμονωμένες ενέργειες ή και πράξεις βίας, τις θεωρούσαν ως τρομοκρατία, ως ενέργειες μεμονωμένων ατόμων, ξεκομμένων από τις μάζες, ενέργειες που διαφθείρουν τους εργάτες, απωθούν απ’ αυτούς τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού, αποδιοργανώνουν το κίνημα, ζημιώνουν την επανάσταση, έγραφε μεταξύ άλλων:
«Το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα της Λετονίας (τμήμα του ΣΔΕΚΡ) εκδίδει τακτικά σε 30.000 φύλλα την εφημερίδα του. Σε ειδική στήλη δημοσιεύονται οι κατάλογοι των χαφιέδων, που η εξόντωση τους είναι υποχρέωση κάθε τίμιου ανθρώπου. Οι συνεργάτες της αστυνομίας κηρύσσονται ‘εχθροί της επανάστασης’ και τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου και με κατάσχεση της περιουσίας τους.… Στον τελευταίο απολογισμό του κόμματος σημειώνεται ότι από τις 48.000 ρούβλια έσοδα το χρόνο, τις 5.600 ρούβλια, που προέρχονται από απαλλοτριώσεις τις έχει προσφέρει το τμήμα της Λιμπάβας για όπλα. […] Κανείς δεν θα τολμήσει να ονομάσει αναρχισμό, μπλανκισμό, τρομοκρατία τη δράση αυτή των Λετονών σοσιαλδημοκρατών.» και συνεχίζει:
«Εν ονόματι όμως των αρχών του μαρξισμού απαιτούμε κατηγορηματικά να μη ξεφεύγουμε από την ανάλυση των συνθηκών του εμφύλιου πολέμου, με χιλιοειπωμένες και στερεότυπες φράσεις για αναρχισμό, μπλανκισμό, τρομοκρατία, να μην προβάλλονται οι άστοχες μέθοδοι παρτιζάνικης δράσης, που χρησιμοποιήθηκαν… στην τάδε περίοδο, σαν σκιάχτρο στο ζήτημα της ίδιας της συμμετοχής της σοσιαλδημοκρατίας στον παρτιζάνικο πόλεμο γενικά»
Στον πόλεμο αυτό λοιπόν, στο πόλεμο των τάξεων, στο πόλεμο Κράτους Κοινωνίας, οι εκτελέσεις και απαλλοτριώσεις χρημάτων, ακόμα και για τον Λένιν, συγκαταλέγονται στα μέσα πάλης ενός αγωνιστή, μιας συλλογικότητας, με κριτήριο πάντα την ιστορικά-συγκεκριμένη κατάσταση στο πεδίο ενός κοινωνικού σχηματισμού, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τη δυναμική του κινήματος, τις αυθόρμητες τάσεις των μαζών, την έκβαση της ταξικής πάλης, την κίνηση του αντιπάλου και τη μορφή της αστικής διακυβέρνησης.
+ σχόλια + 7 σχόλια
ΟΙ Κουβανοί Επαναστάτες το 1953 χτύπησαν στην Μονκάδα ενάντια στην Αστική Στρατιωτική Δικτακτορία του Μπατίστα. Αναψαν την φωτιά της Επανάστασης για την Κοινωνική Απελευθέρωση και την 1η Γενάρη του 1959 ανατρέψανε τον Μπατίστα μαζί με την Ιδεολογική μήτρα που τον γέννησε τον Καπιταλισμό και οικοδόμησαν Σοσιαλισμό με ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ.
Οταν ο Αδερφός του ΛΕΝΙΝ εκτελέστηκε επειδή προσπάθησε να Σκοτώσει τον Τσαρό ο ΛΕΝΙΝ χαραχτήρισε λανθασμένο αυτό τον δρόμο και οι Μπολσεβίκοι δεν τον Ακολούθησαν ποτέ.
Κάποιος σύντροφος Παναγιώτη σε περασμένο ποστ σε χαρακτήρισε εντελώς ΑΣΧΕΤΟ! Υπάρχει κανένας λόγος να τον επιβεβαιώνεις συνέχεια; Τι τα θες και ασχολείσαι με θέματα που αγνοείς εντελώς; http://istorika-ntokoumenta.blogspot.gr/2017/06/blog-post_9.html
Αν δεν έγινε όπως τα λέω με την Κουβανική Επανάσταση και με τον Αδερφό του ΛΕΝΙΝ έχεις δίκιο. Οποιος διαβάζει κρίνει.
Το 1903 Ο ΛΕΝΙΝ έφτιαξε το κόμμα των Μπολσεβίκων διαχωριζόμενος απο τον ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟ. Μετά το 1905 συνέχισε με την αυτοτελή δράση του Κόμματος. Με τις ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ είπε τελειώσαμε με την ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑ έχουμε ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ δεν μπήκε ποτέ στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΡΕΝΣΚΙ και την Ανέτρεψε. Στην χώρα μας έχουμε τελειώσει με την ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑ απο το 1909 με τον Καπιταλισμό στο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ απο το 1911..... Επίσης υπάρχει το άρθρο του ΛΕΝΙΝ αρχές του 1917 που εξηγεί στον Γκρόιλιχε γιατί είναι ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΧΩΡΑ η ....ΕΛΒΕΤΙΑ......
Λυπήσου τους πασόκες Παναγιώτη. Τελείωσε ο Δανός και δυσκολεύει πολύ το πράγμα.
5.29 Το δυστύχημα για αυτούς είναι οτι ξεβρακώθηκε η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΞ και δυσκολεύονται στην δημιουργία του νέου Οπορτουνιστικού αναχώματος που έχει επίγουσα ανάγκη ο Καπιταλισμός. Τους έχει φέρει σε απόγνωση η Αταλάντευτη στάση του ΚΚΕ με την Αποκατάσταση των Επαναστατικών του χαραχτηριστικών μετά το 1991.... σε μια πορεία η μελέτη της Ιστορίας και η κατάργηση Πολιτικών Μετώπων και ...ενδιάμεσων σταδίων... στο 15ο Συνέδριο το 1996. Μιλάμε για Απόγνωση. Ας τους να φωνάζουνε.
Δημοσίευση σχολίου