«Σύμβουλος του Ερντογάν ισχυρίζεται πως οι ΗΠΑ ήταν πίσω από το πραξικόπημα». «Μεγαλώνει το ρήγμα στις σχέσεις Ουάσιγκτον και Άγκυρας».
Ποιος είσαι ρε Αλέξη; Τους έχεις τρελάνει όλους, αγόρι μου! Τώρα σε μιμούνται κι ο Τραμπάκουλας με το Σουλτάνο!
Αχ ΜΜΕ, τρομάρα σας! Που λέτε ότι σας έρθει στο κεφάλι. Βρε σεις, έφυγε η Τουρκία από το ΝΑΤΟ; - Όχι. Μήπως ακύρωσαν οι Αμερικάνοι τα αόρατα; - Ούτε! Και σας ρωτάω: Όταν έχεις τσακωθεί με κάποιον, πας μετά στο μαγαζί του να αγοράσεις απ’ αυτόν; Προφανώς πας αλλού. Όλα αυτά λοιπόν που γράφονται είναι απλά πυροτεχνήματα.
Φυσικά παζάρια υπάρχουν «Θα σου δώσω αυτό… - Μα θέλω κι εκείνο… - Πολλά ζητάς» κοκ. Και βέβαια σε κάθε μεγάλη συναλλαγή υπάρχει και γκρίνια μέχρι να τα βρουν. Θα τα βρουν; Αναμφισβήτητα! Αν είχαν οργανώσει Αμερικάνοι το πραξικόπημα κι όχι ο ίδιος ο Ερντογάν, για να βρει αφορμή να κάνει τη δική του χούντα, ο Σουλτάνος θα ήταν τώρα παρελθόν, αρχαία ιστορία. Θα λέγαμε «Θυμάστε ρε, πως τον τινάξανε στον αέρα»; Οι ΗΠΑ τον θέλουν το Σουλτάνο. Κρατά τους Τούρκους μακριά από Κομμουνιστές.
Από πού όμως τα έμαθαν αυτά τα επικοινωνιακά; Να βρίσκεις συνέχεια μούφα εχθρούς, για να θολώνεις τα νερά; Κοιτάτε: Αυτό το κόλπο είναι παμπάλαιο. Αλλά ένας πολιτικός το έχει κάνει Επιστήμη. Το έφτασε σε άλλο επίπεδο. Και αυτός είναι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας.
Σήμερα πχ έχει κόντρα με την Εκκλησία. Αύριο… θα δούμε. Συνεχώς κοντράρεται, συνεχώς «διαπραγματεύεται», συνεχώς… την πατάμε. Και ξαναρωτώ: Χωρίζει το Κράτος από την Εκκλησία; Ε; Μπα! Τότε προς τι ο θόρυβος; Άμα δεν γίνεται το ουσιαστικό, γιατί συζητάμε; Για να περάσει η ώρα;
Από κοντά βέβαια κι οι «γάτες με πέταλα», οι παπάδες. Γιατί μπορεί όλοι αυτοί να είναι Δεξιοί, έως Ακροδεξιοί, αλλά είναι κι αλάνια, ξύπνιοι. Σου λέει «πως θα ξηλωθεί η θεούσα, που της ήρθε ο ΕΝΦΙΑ και δεν έχει όχι για κερί, ούτε για αντίδωρο; Θα της πουν το γνωστό: «Έρχεται το τέλος, ρίξε τον οβολό στο δίσκο»! Να σωθεί το παπαδαριό.
Γι αυτό δεν πίστεψε κανείς τους παραμυθάδες με τον πλανήτη, που δήθεν θα έπεφτε και τώρα λένε θα περάσει να μας πει ένα γεια. Εδώ και 2.000 χρόνια περιμένουμε τη Μέρα της Κρίσης. Αμ σας πρόλαβαν ρε! Ποιος πλανήτης; Εμείς περιμένουμε ολόκληρο Θεό να έρθει! Που να έρθει όμως; Στην Γη και μάλιστα στην Ελλάδα; Εδώ φεύγουμε εμείς. Άσε το άλλο: Αν έρθει ο Χριστός και πέσει σε Χρυσαυγίτες, την έβαψε! Ξένος και μάλιστα Εβραίος;
Θα πέσει λένε η κυβέρνηση. Αμέ! Μόλις ο κόσμος το αποφασίσει. Αμ πως; Έτσι; Από ένα νόμο; Θα αφήσει δηλαδή ο Πάνος το Υπουργείο Άμυνας; Θα βγάλει την παραλλαγή, θα σταματήσει να παίζει με τα όπλα; Αφού τα προτιμά από τα τρενάκια. Αν ήταν ο Καραμανλής ο Β’ θα του έδιναν μια σούβλα κοκορέτσι και θα έφευγε. Αλλά ο Πάνος θέλει να πετάει τα αεροπλανάκια. Αφήστε το παιδί να παίξει. Πόλεμο μην κάνεις, Πάνο μου, θα γίνει ζημιά.
Από κοντά κι η κόντρα Κούλη - Τσίπρα. Οκ εδώ υπάρχει συμφέρον, άρα λογικό να πέσουν και τίποτε «ψιλές». Ο Κούλης θέλει την καρέκλα να κάνει ό,τι κάνει ο Αλέξης, που πριν έκανε ό,τι έκανε κι ο Αντώνης, που έκανε ό,τι έκανε ο Γιωργάκης, που όλοι αυτοί και οι προηγούμενοι μας έκαναν… το βίο αβίωτο. Μας χρεοκόπησαν, αλλά τουλάχιστο γελάμε. Ή μήπως τελείωσαν τα κλασικά βασανιστήρια κι άρχισαν τα κινέζικα μαρτύρια, γαργαλητό και τέτοια; Από σαδιστές όλα τα περιμένω.
Περιμένουμε τώρα να δούμε τι άλλο θα κόψουν. Κι αυτό είναι το μοιραίο μας λάθος. Διότι όταν βλέπεις τον κανίβαλο με το μαχαίρι να σε πλησιάζει και το μάτι να γυαλίζει, δεν περιμένεις να δεις τι θα γίνει. Δεν ψυλλιάζεσαι τι σου θα κάνει; Τρέχεις, φωνάζεις, αντιστέκεσαι… σίγουρα όμως το να περιμένεις δεν είναι καλό για σένα. Τον διευκολύνεις ώστε να σε κάνει έδεσμα…
Δημοσίευση σχολίου