Ο πάμπλουτος εθελόδουλος εξουσιαστής Ευκλείδης Τσακαλώτος, χλευάζει με τις δηλώσεις του τον ελληνικό λαό.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος συμπυκνώνει με τον πιο σαφή τρόπο τα χαρακτηριστικά και το είδος ανθρώπων που αποτελούν την ομάδα των «53». Αριστερή φρασεολογία, δεξιά, εθελόδουλη πρακτική και παραμονή πάση θυσία στην κυβερνητική καρέκλα. Μια εκπαιδευμένη, δηλαδή, συνείδηση, δουλεμένη από τον πυρήνα του πολιτικού συστήματος, η οποία υπηρετεί με τον πιο χειριστικό και ξεδιάντροπο τρόπο πολλούς αφεντάδες. Είναι ακριβώς το είδος ανθρώπου που παράγει μεθοδικά αυτό το σύστημα χρόνια τώρα και οι οποίοι αποδεικνύονται εξαιρετικά χρήσιμοι και κυρίως αποτελεσματικοί (για το σύστημα πάντα) σε κρίσιμες φάσεις.

Από περασμένη ανάρτησή μας

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ένας πάμπλουτος εθελόδουλος εξουσιαστής, όργανο ντόπιων και ξένων "αρπακτικών - κορακιών" δεν διστάζει καθημερινά να προκαλεί με τις δηλώσεις του τα χειμαζόμενα λαϊκά στρώματα.
Αυτή την φορά, αφού για μια ακόμα φορά έβαλε την "βούλα" του για ένα νέο σφαγιασμό των συντάξεων, έρχεται να ασπαστεί τοποθέτηση αξιωματούχου του ΔΝΤ που του είπε -υποτίθεται-  "δεν είναι σωστό η σύνταξη της γιαγιάς να μην είναι για τη γιαγιά και να πηγαίνει σε όλη την υπόλοιπη οικογένεια. Πρέπει να φτιάξετε κι ένα κοινωνικό κράτος".

Προφανώς για τον ίδιο και την κυβέρνησή του το "κοινωνικό κράτος" οικοδομείται με το να καταντήσουν τις συντάξεις τον απόμαχων της δουλειάς, φιλοδώρημα και σε όσους "τυχερούς" εξακολουθούν να έχουν δουλειά να επικρατεί ένας εργασιακός μεσαίωνας.

Ποιος όμως είναι ο υπουργός Οικονομικών ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που προβαίνει σ’ αυτές τις προκλητικές τοποθετήσεις; Είναι ένα εξουσιαστικό πρεζόνι, ένας "πατριώτης" που θησαύρισε έχοντας στην κατοχή του «χαρτοφυλάκια» της JP Morgan, και της Black Rock. (μιλάμε για
"επενδυτικούς" κολοσσούς με καταστροφικό για τον ελληνικό λαό ρόλο οι οποίοι «κερδοσκοπούν λεηλατώντας και πτωχεύοντας την Ελλάδα», όπως έγραψε ένας πρώην σύντροφος του Τσακαλώτου, ο Στέλιος Ελληνιάδης στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς»).

Αυτό λοιπόν το άθλιο υποκείμενο, παρουσιάζεται "δουλάκι" του ΔΝΤ και ουσιαστικά χλευάζει έναν λαό που ο ίδιος και η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνησή του, το έχουν οδηγήσει στην φτώχεια και την μιζέρια.