Γράφει ο mitsos175
Σέβομαι τη Μαριάμ από τη Γαλιλαία. Είδε τον υιό της, τον Ιησού, να πεθαίνει βασανιστικά πάνω στο σταυρό, δεν έβλαψε ποτέ κανένα, αντίθετα ήταν άνθρωπος που βοηθούσε, όσο μπορούσε, τους γύρω του.
Είμαι όμως αντίθετος στο σκοταδισμό που προωθούν οι δήθεν “εκπρόσωποι του Θεού”, για τον οποίο βέβαια ούτε ο Ιησούς, ούτε η Μαριάμ έχουν καμιά σχέση. Η δεισιδαιμονία είναι το “βούτυρο στο ψωμί” του παπαδαριού. Για χιλιάδες χρόνια, οι ιερείς όλων των θρησκειών εκμεταλλεύονται την αφέλεια των πιστών. Παίζουν με την ελπίδα και το φόβο.
Ακούω κατά καιρούς διάφορα “θαύματα”. Το τελευταίο φαίνεται να το είπε ο Πάνος Καμμένος: Τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς, τους ελευθέρωσε η Παναγία! Αυτό κατάλαβε ο υπουργός Άμυνας. Πάλι καλά που δεν είπε, πως τους ελευθέρωσε ο ίδιος με καταδρομική. Ή βγήκαν εξ αιτίας των ενεργειών της Ελληνικής κυβέρνησης, όπως αφήνουν να εννοηθεί τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ.
Θετική η εξέλιξη, αλλά δεν άκουσα το “γιατί τώρα”. Να παραδεχτώ πως το ΚΚΕ κάτι πήγε να πει, αλλά το άφησε στη μέση. Ανέφερε πάντως σωστά την όξυνση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ακριβώς επειδή υπήρχε αυξημένη ένταση, οι δυο άσχετοι, που έχασαν το δρόμο, κρατήθηκαν φυλακισμένοι τόσους μήνες. Αν είχαμε καλύτερες σχέσεις με την Τουρκία, θα τους άφηναν πολύ νωρίτερα.
Οι λόγοι που βγήκαν από τη φυλακή:
Ο κυριότερος ήταν πως δεν μπορούσαν να σταθούν κατηγορίες περί κατασκοπίας. Πιο πιθανό ήταν να απαλλάσσονταν “λόγω βλακείας”. Υπενθυμίζω πως έψαχναν για μετανάστες κι έχασαν το δρόμο! Καταρρέει λοιπόν ακόμα ένα εθνικιστικό παραμύθι, περί “ενέδρας για ανταλλαγή”!
Ο δεύτερος πολύ σημαντικός λόγος ήταν ακριβώς ότι δεν μπορούσε να γίνει καμία ανταλλαγή. Οι τύποι θα ήταν άπλα δυο φυλακισμένοι, στην ουσία άχρηστοι για το Τουρκικό κράτος. Οποιοδήποτε αλισβερίσι, θα έπληττε ανεπανόρθωτα το κύρος και των δυο χωρών.
Εδώ να τονίσουμε την συγκυρία: Η κόντρα των ΗΠΑ με την Τουρκία. Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τον Ερντογάν ότι συλλαμβάνει ανθρώπους για να τους ανταλλάξει! Είναι σοβαρό να ακούγεται από το στόμα αξιωματούχων μιας υπερδύναμης, έστω κι πρόκειται για υπερβολή. Φυσικά, αν ο Σουλτάνος έκανε κάτι τέτοιο, θα ήταν σοβαρότατο λάθος, σχεδόν μοιραίο. Την εξωτερική πολιτική την καθορίζουν τα συμφέροντα, τα οποία είναι πρώτα απ' όλα οικονομικά. Είναι αδύνατο να μη του το είπαν οι έμπειροι Τούρκοι διπλωμάτες.
Ο πραγματικός λόγος της κόντρας ΗΠΑ – Τουρκίας υπερβαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο. Έχει σχέση με τη γενικότερη στρατηγική στη Μέση Ανατολή: Τον πόλεμο στη Συρία, το Κουρδικό, τους δρόμους του πετρελαίου, το παγκόσμιο εμπόριο κλπ. Όμως πρέπει να βρεθεί μια αφορμή.
Για την Τουρκία αφορμή ήταν ο Γκιουλέν, για την Αμερική ο πάστορας. Μόλις η Τουρκία υποταχθεί στο “αφεντικό” - κι αυτό θα γίνει - θα ξεχαστούν όλα.
Θυμηθείτε πως πριν λίγα χρόνια Τουρκία και Ρωσία ήταν στα πρόθυρα πολέμου σύμφωνα με τους έγκυρους αναλυτές, τις καφετζούδες και τους προφήτες του διαδικτύου.
Προκειμένου για το συμφέρον του, ο Ταγίπ κάνει θεαματικότερες τούμπες κι από τον Αλέξη.
Η Τουρκία είχε πολλά μέτωπα ανοικτά εξ αιτίας της ανικανότητας και αλαζονείας του Προέδρου της. Θέλησε λοιπόν να μειώσει την ένταση με την Ελλάδα. Υπήρχαν φήμες πως οι Αμερικάνοι θα μας έβαζαν να κάνουμε κάποιες “κινήσεις”, ώστε να πιέσουν περισσότερο την Τουρκία.
Για πρώτη φορά λοιπόν μετά από πολλά χρόνια δεν εφαρμόσαμε τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Έτσι ήταν μια καλή στιγμή, μια ευκαιρία, να κάνει η γειτονική χώρα ένα βήμα καλής θέλησης.
Αν η ένταση μεταξύ μας μειωθεί ή αυξηθεί, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Δυστυχώς ο ανταγωνισμός της Ελληνικής και Τουρκικής μεγαλοαστικής τάξης είναι υπαρκτός και διαρκής.
Σέβομαι τη Μαριάμ από τη Γαλιλαία. Είδε τον υιό της, τον Ιησού, να πεθαίνει βασανιστικά πάνω στο σταυρό, δεν έβλαψε ποτέ κανένα, αντίθετα ήταν άνθρωπος που βοηθούσε, όσο μπορούσε, τους γύρω του.
Είμαι όμως αντίθετος στο σκοταδισμό που προωθούν οι δήθεν “εκπρόσωποι του Θεού”, για τον οποίο βέβαια ούτε ο Ιησούς, ούτε η Μαριάμ έχουν καμιά σχέση. Η δεισιδαιμονία είναι το “βούτυρο στο ψωμί” του παπαδαριού. Για χιλιάδες χρόνια, οι ιερείς όλων των θρησκειών εκμεταλλεύονται την αφέλεια των πιστών. Παίζουν με την ελπίδα και το φόβο.
Ακούω κατά καιρούς διάφορα “θαύματα”. Το τελευταίο φαίνεται να το είπε ο Πάνος Καμμένος: Τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς, τους ελευθέρωσε η Παναγία! Αυτό κατάλαβε ο υπουργός Άμυνας. Πάλι καλά που δεν είπε, πως τους ελευθέρωσε ο ίδιος με καταδρομική. Ή βγήκαν εξ αιτίας των ενεργειών της Ελληνικής κυβέρνησης, όπως αφήνουν να εννοηθεί τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ.
Θετική η εξέλιξη, αλλά δεν άκουσα το “γιατί τώρα”. Να παραδεχτώ πως το ΚΚΕ κάτι πήγε να πει, αλλά το άφησε στη μέση. Ανέφερε πάντως σωστά την όξυνση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ακριβώς επειδή υπήρχε αυξημένη ένταση, οι δυο άσχετοι, που έχασαν το δρόμο, κρατήθηκαν φυλακισμένοι τόσους μήνες. Αν είχαμε καλύτερες σχέσεις με την Τουρκία, θα τους άφηναν πολύ νωρίτερα.
Οι λόγοι που βγήκαν από τη φυλακή:
Ο κυριότερος ήταν πως δεν μπορούσαν να σταθούν κατηγορίες περί κατασκοπίας. Πιο πιθανό ήταν να απαλλάσσονταν “λόγω βλακείας”. Υπενθυμίζω πως έψαχναν για μετανάστες κι έχασαν το δρόμο! Καταρρέει λοιπόν ακόμα ένα εθνικιστικό παραμύθι, περί “ενέδρας για ανταλλαγή”!
Ο δεύτερος πολύ σημαντικός λόγος ήταν ακριβώς ότι δεν μπορούσε να γίνει καμία ανταλλαγή. Οι τύποι θα ήταν άπλα δυο φυλακισμένοι, στην ουσία άχρηστοι για το Τουρκικό κράτος. Οποιοδήποτε αλισβερίσι, θα έπληττε ανεπανόρθωτα το κύρος και των δυο χωρών.
Εδώ να τονίσουμε την συγκυρία: Η κόντρα των ΗΠΑ με την Τουρκία. Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τον Ερντογάν ότι συλλαμβάνει ανθρώπους για να τους ανταλλάξει! Είναι σοβαρό να ακούγεται από το στόμα αξιωματούχων μιας υπερδύναμης, έστω κι πρόκειται για υπερβολή. Φυσικά, αν ο Σουλτάνος έκανε κάτι τέτοιο, θα ήταν σοβαρότατο λάθος, σχεδόν μοιραίο. Την εξωτερική πολιτική την καθορίζουν τα συμφέροντα, τα οποία είναι πρώτα απ' όλα οικονομικά. Είναι αδύνατο να μη του το είπαν οι έμπειροι Τούρκοι διπλωμάτες.
Ο πραγματικός λόγος της κόντρας ΗΠΑ – Τουρκίας υπερβαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο. Έχει σχέση με τη γενικότερη στρατηγική στη Μέση Ανατολή: Τον πόλεμο στη Συρία, το Κουρδικό, τους δρόμους του πετρελαίου, το παγκόσμιο εμπόριο κλπ. Όμως πρέπει να βρεθεί μια αφορμή.
Για την Τουρκία αφορμή ήταν ο Γκιουλέν, για την Αμερική ο πάστορας. Μόλις η Τουρκία υποταχθεί στο “αφεντικό” - κι αυτό θα γίνει - θα ξεχαστούν όλα.
Θυμηθείτε πως πριν λίγα χρόνια Τουρκία και Ρωσία ήταν στα πρόθυρα πολέμου σύμφωνα με τους έγκυρους αναλυτές, τις καφετζούδες και τους προφήτες του διαδικτύου.
Προκειμένου για το συμφέρον του, ο Ταγίπ κάνει θεαματικότερες τούμπες κι από τον Αλέξη.
Η Τουρκία είχε πολλά μέτωπα ανοικτά εξ αιτίας της ανικανότητας και αλαζονείας του Προέδρου της. Θέλησε λοιπόν να μειώσει την ένταση με την Ελλάδα. Υπήρχαν φήμες πως οι Αμερικάνοι θα μας έβαζαν να κάνουμε κάποιες “κινήσεις”, ώστε να πιέσουν περισσότερο την Τουρκία.
Για πρώτη φορά λοιπόν μετά από πολλά χρόνια δεν εφαρμόσαμε τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Έτσι ήταν μια καλή στιγμή, μια ευκαιρία, να κάνει η γειτονική χώρα ένα βήμα καλής θέλησης.
Αν η ένταση μεταξύ μας μειωθεί ή αυξηθεί, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Δυστυχώς ο ανταγωνισμός της Ελληνικής και Τουρκικής μεγαλοαστικής τάξης είναι υπαρκτός και διαρκής.
Δημοσίευση σχολίου