Νταλαβέρια με τα επουράνια

Του Γ.Γ.

Πάντως πρέπει να έχει πέσει η ομάδα σε ότι αφορά τα τσαμπασλίκια που έχουν οι πολιτικάντηδες με το … θείο υπερπέραν.
Πριν κάτι χρόνια θυμόμαστε τον τότε πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, να έχει αλισβερίσια με τον ίδιο τον μεγαλοδύναμο και να σπικάρει μαζί του για το πώς θα κουμαντάρει τα ζοριλίκια που τραβούσε.

Μάλλον θα έφαγε «πόρτα» και οι τωρινοί εθνοπατέρες έριξαν τον πήχη και έβαλαν πλώρη για να ζητήσουν την βοήθεια της Παναγιάς.

Στο παρελθόν, είχαμε ακούσει την «παράκληση» που έψαλε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Καρτερός να μην γίνει σκόνη και θρύψαλα το κόμμα του. Είχε ανέβει τότε στον "αριστερό" άμβωνα, ο Καρτερός και είχε κάνει την παράκλησή του στην Παναγιά. Της ζητούσε να βοηθήσει "να σηκώσουν στις πλάτες τους το δικό τους αναγκαίο Μνημόνιο, να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση και να αποφύγουν τον ψυχίατρο". 

Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος μας βγήκε .. μνημονική και η Παναγία, αφού έκανε αποδεκτές τις ικεσίες του "εξ απορρήτων" του Τσίπρα. Πάντως, εδώ που τα λέμε, δεν κόβω τους Συριζαίους να είχαν .. ψυχικές διαταραχές όταν εφάρμοζαν και εφαρμόζουν μια ταξική πολιτική που εξαθλιώνει την τάξη μας, ώστε να προσφύγουν στην βοήθεια της "μεγαλοδύναμης" για να τις ξεπεράσουν.

Σε κάθε περίπτωση όμως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο συγκυβερνήτής τους, Πάνος Καμμένος είχε δεδομένο από τότε ότι η «Υπέρμαχος Στρατηγός, βρίσκεται κοντά σε κάθε στιγμή της ζωής μας» και δεν μπήκε στον κόπο να της κάνει ευχέλαιο.
Και όπως διαπιστώσαμε η Παναγιά η "Ελευθερώτρια" αντάμειψε την ακλόνητη πίστη του απελευθερώνοντας τους δυο φυλακισμένους στην Τουρκία έλληνες στρατιωτικούς.

Φυσικά θα πήρατε πρέφα και τον ψαλμό του Κούλη που ζητάει «τη βοήθεια και τη δύναμη της Παναγίας» για να τα καταφέρει να γίνει Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη.

Εμένα πάντως αυτό που μου ‘ρχεται στην γκλάβα μου, θα το πω και ας θεωρηθεί ασέβεια, μέρα που είναι.
Αυτοί που μένουν στα επουράνια έχουν άλλα νταλαβέρια και δεν τους μένει καιρός να ασχοληθούν με τις φτιάξεις που ‘χουμε ‘μεις στα μέρη μας.

Αν ήταν διαφορετικά δεν θα ‘πιαναν τόπο οι πενιές του Μπάτη (και σε άλλο χαβά του Διονυσίου) που ζητούσε απ’ τον πανάγαθο ακρόαση, αιτούμενος αλλαγή πλανήτη;

Θα ήταν χωρίς αντίκρισμα οι ολονυχτίες που έκανε με τον μπαγλαμά του ο Μίμης Γκιουλέκας παρακαλώντας τον θεό να του φυτρώσει χασισιές;

Αλλά κι ο άλλος, ο ανώνυμος ρεμπέτης που εκλιπαρούσε τον μεγαλοδύναμο να ρίξει λίγη τουμπεκί πάνω στον αργιλέ του δεν θα έπρεπε να έχει εισακουστεί;