“Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη”. Θυμόμαστε οι παλαιότεροι την καμπάνια της κυβέρνησης της ΝΔ το 1992, με τότε υπουργό οικονομικών τον ανεκδιήγητο νεοφιλελέ Στέφανο Μάνο. Ο τύπος ήταν “κελεπούρι”, τόσο που η ερώτηση, αν αγαπά την Ελλάδα, θα μπορούσε κάλλιστα να απευθύνεται στον ίδιο.
Ο Μητσοτάκης βλέποντας ότι είχε ταλέντο στην καταστροφή, τον έκανε υπουργό. Πρώτο μέτρο: Φόρος 50 δραχμές στη βενζίνη!
“Καλύτερα παπάκι παρά το Μητσοτάκη” έλεγαν αγανακτισμένοι οι πολίτες, ενώ θυμόνταν τις προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ για φθηνά αυτοκίνητα.
Το ΚΚΕ πάλι είχε πει “Mercedes και Μητσοτάκη ή Ανδρέα και παπάκι; Με τα πόδια και Φλωράκη!”. Εδώ που τα λέμε και φθηνότερα είναι με τα ποδιά και δεν μολύνεις το περιβάλλον και κάνεις γυμναστική. Στο θέμα μας όμως.
Ο Μάνος, που αγαπούσε -δήθεν- την Ελλάδα, φρόντισε να ξεπουλήσει την περιουσία του Δημοσίου. “Πουλήστε και απολύεστε” έλεγε. Ήθελε να διώξει 400.000 υπαλλήλους! Όλους δηλαδή, εκτός από τους μπάτσους (55.000 τότε), τους παπάδες (10.000) και τους στρατιωτικούς (80.000).
Γιατρούς, προσωπικό υπηρεσιών, υπουργιών, ΔΕΚΟ, εκπαιδευτικούς, όλους “θα τους έτρωγε η μαρμάγκα”. Αλλά δεν πρόκανε. Παρέδωσε μια διαλυμένη Οικονομία, ενώ συνέβαλλε τα μέγιστα στη διόγκωση του δημοσίου χρέους.
Την περίοδο 1990-1993, η Κυβέρνηση της ΝΔ συνήψε αναγκαστικά δάνεια, με αποτέλεσμα το Δημόσιο Χρέος να αυξηθεί από 23,3 που ήταν το το 1989, σε 68,8 δις ευρώ, το 1993, που ανέλαβε και πάλι το ΠΑΣΟΚ! Αυτό ήταν πράγματι “ανάπτυξη”. Γιγαντισμός!
Επίσης, μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο νεοφιλελέ κανίβαλος ζήτησε την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου.
Γιατί τον θυμήθηκα; Γιατί οι κυβερνήσεις πέφτουνε, η νοοτροπία όμως μένει. Κάποιοι “διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες”, επιμένουν σε μερικά θέματα αναλύοντας τα με σχολαστικότητα, ενώ αγνοούν αυτά που είναι πολύ πιο σημαντικά.
Τα χάλια της Ελληνικής Οικονομίας δεν οφείλονται στην μη έκδοση αποδείξεων. Ναι, είναι παράνομο, ναι υπάρχει μια απώλεια εσόδων, όμως είναι “σταγόνα στο ωκεανό” μπροστά στη ληστεία, που γίνεται καθημερινά από το μεγάλο Κεφάλαιο.
Οι κυβερνήσεις, επειδή δεν θέλουν να σταματήσει το πλιάτσικο της μεγαλοαστικής τάξης, κατηγορούν όλους τους υπόλοιπους. Είναι χειρότερη προσβολή από το “μαζί τα φάγαμε”, αφού μεταθέτει τις κύριες ευθύνες αλλού.
Εκστρατεία ενημέρωσης λοιπόν των τουριστών, για τα δικαιώματά τους στις συναλλαγές στην Ελλάδα, ξεκίνησε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.
Σχετική διαφήμιση μέσω Google εμφανίζεται στους μεγαλύτερους ιστότοπους του κόσμου, ενώ σύντομα θα εμφανιστούν αφίσες με οδηγίες για το «τι είναι απόδειξη και τι όχι».
“Όλοι οι προμηθευτές αγαθών και υπηρεσιών υποχρεούνται να εκδίδουν αποδείξεις στους πελάτες τους. Σε κάθε περίπτωση, προτού πληρώσετε, έχετε το δικαίωμα να ζητήσετε απόδειξη και δεν είστε υποχρεωμένοι να πληρώσετε αν δεν τη λάβετε. Είναι τόσο απλό να λέτε στα ελληνικά: «Apodixi please!» (=Απόδειξη παρακαλώ!)
Χρησιμοποιώντας την κάρτα σας για τις πληρωμές σας και ζητώντας απόδειξη, βοηθάτε την ελληνική φορολογική αρχή να εισπράξει φόρους που συμπεριλαμβάνονται στην τιμή που πληρώνετε. Πρακτικά συμβάλλετε στην οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας και μας προσφέρετε την ευκαιρία να σας προσφέρουμε ακόμα καλύτερες υπηρεσίες την επόμενη φορά που θα έρθετε στη χώρα μας”...
Οι τουρίστες συμβάλλουν στην ελληνική οικονομία και δεν έχουν λόγο να μη ζητάνε αποδείξεις. Οι 'Έλληνες, που έχουν τα κεφάλαια τους ΕΞΩ, σε ποια οικονομία συμβάλουν; Την προσωπική τους μήπως; .
Δημοσίευση σχολίου