Ηταν κι αυτό ένα εγκληματικό λάθος που συνέβαλε στα μέγιστα στην ήττα του μεγαλειώδους εαμικού κινήματος. κάτι που το ΚΚΕ αργότερα το αναγνώρισε.
«Τα όσα συνέβησαν στην Καζέρτα είναι συνέχεια της διαρκούς υποχωρητικότητας της ηγεσίας της Αντίστασης που ξεκίνησε στο Λίβανο», μας λέει σε ένα αναλυτικό του κείμενο ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης, ενώ ο «Ριζοσπάστης» συμπληρώνει: «Στη Συμφωνία της Καζέρτα, όπως στην αντίστοιχη του Λιβάνου που προηγήθηκε, το ΚΚΕ συμμετείχε στο όνομα της "εθνικής ενότητας". Έτσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί φύτρα εξουσίας (λαϊκή αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, παιδεία, κ.ά.), που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας».
Πολύ πιο αναλυτικά για την συμφωνία της Καζέρτας μπορεί να διαβάσουμε σε ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στην ΚΟΜΕΠ και υπογράφει ο Νίκος Παπαγεωργάκης, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Απ' αυτό το άρθρο αντιφράφουμε:
Η συμφωνία της Καζέρτας ήταν στην ουσία ένας αρνητικός, ενδιάμεσος όμως σταθμός στην πορεία πρόσδεσης του λαϊκού κινήματος στις αστικές επιδιώξεις. Ηταν αποτέλεσμα των συνολικών συνεπειών της πολιτικής «συμφιλίωσης» με την αστική τάξη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ηταν συνέπεια της ένταξης του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και προπαντός συνέπεια της «Συμφωνίας του Λιβάνου». Ταυτόχρονα δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την κατοπινή «Συμφωνία της Βάρκιζας».
Η συμφωνία αυτή θεωρείτε ο προπομπός της συμφωνίας της Βάρκιζας που έβαλε ταφόπλακα στο ΕΑΜίτικο_ΕΛΑΣίτικο κίνημα.
Διαβάστε επίσης
Ετσι ξεκίνησε ο εμφύλιος
Δημοσίευση σχολίου