Με το που εμφανιστήκαμε στον υπέροχο πλανήτη Γη, προσπαθούμε να φυλαχτούμε από τις κακές καιρικές συνθήκες. Έτσι αρχικά βρίσκαμε καταφύγιο στις φυσικές κοιλότητες και σπηλιές, αργότερα προεδρεύσαμε, κατασκευάσαμε σπίτια, που έδιναν προστασία από το τσουχτερό κρύο, τη βροχή ή την μεγάλη ζέστη.
Με την πάροδο αιώνων και την επιστημονική πρόοδο κάναμε τα σπίτια μας πιο γερά, πιο ασφαλή, πιο άνετα. Τα εξοπλίσαμε με συστήματα που παράγουν θέρμανση το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι. Μέχρι την Ελλάδα του Μνημονίου.
Το Μνημόνιο μας γύρισε πίσω στην Προϊστορική εποχή, τότε που ήμασταν στο έλεος των καιρικών συνθηκών, τότε που ακόμα και συνηθισμένες θερμοκρασίες ή απλές βροχές θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή αδύναμων συνανθρώπων μας.
Κόψαμε πχ λόγω οικονομίας τη θέρμανση και τώρα παρακαλάμε να είναι ήπιος ο χειμώνας, μην μετατραπεί το υπνοδωμάτιο σε καταψύκτη.
“Κατορθώσαμε” επίσης να “ασελγήσουμε” πάνω στον πλανήτη που μας ανάθρεψε. Να εξαφανίσουμε τα δάση, να μολύνουμε τους ωκεανούς, να δηλητηριάσουμε τον αέρα.
Όλα αυτά για το βραχυπρόθεσμο κέρδος μερικών άπληστων, αδίστακτων καθαρμάτων.
Χθες είχαμε μια ιστορική μέρα. Τους πρώτους μεγάλους κυκλώνες στη Μεσόγειο, αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη από την άγρια λεηλασία των φυσικών πόρων.
Σαν πρώτος και κάπως μικρός ο συγκεκριμένος κυκλώνας δεν έκανε μεγάλη ζημιά. Λίγο περισσότερο αέρας, λίγη βροχή κλπ. Αυτοί όμως που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ πιο ισχυροί. Το λένε οι επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Ποιος τους ακούει όμως;
Σίγουρα όχι αυτοί που έχουν την εξουσία.
Ξέρουμε ακριβώς τι θα γίνει στο μέλλον, αν ένας κυκλώνας δεν εκφυλιστεί σε τροπική καταιγίδα με θυελλώδεις ανέμους. Κυρίως θα την πληρώσουν οι άστεγοι, όσοι πετάχτηκαν από τα σπίτια τους γιατί δεν είχαν “κουμπαρά”! Και δεν είχαν ούτε να πληρώσουν, όχι να αποταμιεύσουν, γιατί οι κηφήνες τους έκλεψαν τα λιγοστά που είχαν.
Τους έδιωξαν από τις δουλειές τους, τους έκοψαν τα ελάχιστα επιδόματα, τους λήστεψαν μισθούς και συντάξεις. Αυτοί θα είναι τα πρώτα θύματα, αφού τα ακραία καιρικά φαινόμενα δείχνουν μια προτίμηση στους φτωχούς. Σε κάποιες συνοικίες, που πλημμυρίζουν με μια σταγόνα βροχής, σε όσους κοιμούνται έξω, σε όσους δεν μπορούν να προφυλαχθούν.
Η όποια αντιπολίτευση θα κάνει σπέκουλα με τα θύματα και τις καταστροφές, ενώ η κυβέρνηση, που θα είναι τότε, θα μιλά για τον “στρατηγό άνεμο”, που σκόρπισε τις ανύπαρκτες υποδομές και κατατρόπωσε τις δυνάμεις του κρατικού μηχανισμού. Κατορθώσαμε χάρη στην αδιαφορία - και την πολιτική ασφαλώς - να είμαστε στο έλεος μιας βροχής, λίγου αέρα, μιας φωτιάς, ενός καύσωνα. Να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό.
Τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, αντίθετα θα χειροτερέψει, όσο αφήνουμε απατεώνες, που νοιάζονται μόνο για τα δικά τους προνόμια να μας δυναστεύουν. Περαστικά μας από τώρα... .
Δημοσίευση σχολίου