Η ζωή δεν βαστιέται: Λαϊκή εξαθλίωση και ευμάρεια της ελίτ στις αρχές του Εμφυλίου.
Στις τεχνητές ελλείψεις και στην επιδίωξη αθέμιτου κέρδους προστίθενται σκάνδαλα υπεξαίρεσης πρώτων υλών και τροφίμων.
Το ζήτημα της επιβίωσης στην Αθήνα κατά την πρώτη μεταπολεμική εποχή και τα κοινωνικά του συμφραζόμενα -η αγωνία για την εξασφάλιση τροφής, στέγης και εργασίας, η βία, ο φόβος, η ανασφάλεια, η χειραγώγηση, η προπαγάνδα, η κατάσταση της σωματικής και ψυχικής υγείας των ανθρώπων, οι συλλογικότητες, οι ατομικές πρακτικές και άλλα πολλά- βιώνονται στην Αθήνα ως το καθοριστικότερο στοιχείο συνολικού προσδιορισμού του κοινωνικού σώματος.
Δεν επρόκειτο για δευτερεύον θέμα κοινωνικού ενδιαφέροντος που παρεισφρέει στις διαιρέσεις και τις συγκρούσεις της εποχής, αλλά για στοιχείο που τις διαμορφώνει, τις διογκώνει και τις εκτραχύνει.
Στο διάστημα 1945-1947 η μόνη σημαντική βοήθεια για τον πληθυσμό προερχόταν από τον διεθνή οργανισμό της UNRRA που στην πραγματικότητα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου