Το γεγονός: Στις 29 Νοεμβρίου, η ΜΚΟ PRAKSIS αποφάσισε να γνωστοποιήσει μέσω μέιλ στους εργαζόμενους των έντεκα (σε όλη τη χώρα) δομών φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων προσφυγόπουλων την αναστολή λειτουργίας των ξενώνων από την αρχή του νέου έτους. Αιτία, σύμφωνα με την ανακοίνωση, είναι η «ασυνεπής στάση των συνεργαζόμενων κρατικών φορέων οι οποίοι έχουν αναλάβει τη χρηματοδότηση του συγκεκριμένου προγράμματος». Η ασυνεπής αυτή στάση έχει οδηγήσει, κατά την ανακοίνωση, την εν λόγω ΜΚΟ σε δυσχερή θέση καθότι, μη διαθέτοντας ιδίους πόρους, αδυνατεί να καλύψει τις έναντι τρίτων υποχρεώσεις της.
Οι συνέπειες: Το πρακτικό αποτέλεσμα της απόφασης αυτής είναι διπλό.
Αφενός, χάνουν τη στέγη τους 150 ανήλικα προσφυγόπουλα σε μια περίοδο που το στεγαστικό θέμα οξύνεται όλο και περισσότερο γι' αυτόν τον πληθυσμό, με τα κέντρα «υποδοχής» (ή, αλλιώς, τις ανοιχτές φυλακές) σε νησιά αλλά και στην ηπειρωτική χώρα, να είναι ξέχειλα από κόσμο και με τα παιδιά να βρίσκονται έκθετα σε κάθε είδους κίνδυνο, εντός και εκτός μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας.
Αφετέρου, απολύονται 150 και πλέον εργαζόμενοι στις δομές αυτές, οι οποίοι ζούσαν υπό καθεστώς συνεχούς εργασιακής ανασφάλειας από την αρχή του έτους, με συμβάσεις που δεν ξεπερνούσαν τον ένα μήνα, με μη καταβολή δεδουλευμένων ή καταβολή «έναντι» για έναν και δύο μήνες.
Στυγνά αφεντικά με ανθρωπιστικό προσωπείο: Γνωρίζουμε πολύ καλά το βρόμικο ρόλο που έπαιζαν και εξακολουθούν να παίζουν οι διάφορες ΜΚΟ, τον πακτωλό χρημάτων που έχουν «μασήσει» για να λειτουργήσουν τα διάφορα «ανθρωπιστικά» προγράμματά τους, εκεμταλλευόμενες το δράμα των ανθρώπων (είτε αυτοί είναι άστεγοι, είτε είναι πρόσφυγες, είτε οποιεσδήποτε άλλες ομάδες πληθυσμού που υποφέρουν και βρίσκονται σε εξαθλίωση), δίνοντάς τους ψίχουλα, κάποιες ελάχιστες και μίζερες παροχές. Είναι η βιτρίνα του αστικού κράτους. Το υποκατάστατο της άθλιας προνοιακής πολιτικής του, που συρρικνώνεται συνεχώς στο πλαίσιο της δημοσιονομικής λιτότητας, που δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Αντί για κρατική προνοιακή πολιτική, βάζουν μπροστά τις ΜΚΟ, που ξέρουν καλά τις «δημόσιες σχέσεις» και την προπαγάνδα-προβολή.
Πάνω σ' αυτά βασίζεται άλλωστε το ανθρωπιστικό τους προσωπείο που, με αφορμή την προσφυγική κρίση, έγινε πιο «γλυκό», έχυνε δάκρυα συμπόνοιας και έβγαζε πύρινους λόγους μπροστά στους υπεύθυνους, ενώ την ίδια ώρα, κάτω απ' το τραπέζι, έκανε τις πιο ρυπαρές συναλλαγές με εγχώριους και μη φορείς.
Πού βρισκόταν ο ανθρωπισμός, όταν αποφασίζατε, «κύριοι» των ΜΚΟ, να πεταχτούν τόσα ανήλικα παιδιά στο δρόμο; Πού βρισκόταν ο ανθρωπισμός, όταν αποφασίζατε να περάσουν μαύρες γιορτές τόσες οικογένειες εργαζόμενων που περιμένουν ακόμα τα δεδουλευμένα του Σεπτεμβρίου; Αναλάβατε τη στέγαση των προσφυγόπουλων με το αζημίωτο. Μισθώσατε (με όρους καπιταλιστικής αγοράς εργασίας) εργαζόμενους για να σας κάνουν τη δουλειά. Και τώρα, επειδή η μπίζνα δεν πάει όσο καλά θα θέλατε, πετάτε τα παιδιά στο δρόμο και τους εργαζόμενους στην ανεργία, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και στα μεν και στους δε. 'Η χρησιμοποιείτε και τα παιδιά και τους εργαζόμενους ως διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στην κυβέρνηση, για να πάει καλύτερα η μπίζνα σας.
Ο ανθρωπισμός σας φτάνει μέχρις εκεί που φτάνει η πλειοδοσία σ' ένα πρόγραμμα. Αυτό που μετράει για σας είναι να μπαίνουν τα λεφτά στο ταμείο, να είστε ισχυροί συνομιλητές με τις κυβερνήσεις, να μπορείτε να ζείτε κάνοντας εμπόριο ελπίδας και δικαιωμάτων, ενώ στην πραγματικότητα δε δίνετε δεκάρα τσακιστή για τίποτα απ' αυτά. Γι' αυτό και φτάσατε στο σημείο τώρα, μετά από έναν και πλέον χρόνο συνομιλιών με τους κυβερνητικούς φορείς, να τα «σπάσετε». Αλλά και μόνον ο τρόπος που επιλέγετε να το κάνετε σας εκθέτει. Γιατί, είτε αποφασίσατε ότι πια δε σας συμφέρει να λειτουργείτε τους ξενώνες είτε θέλετε να πιέσετε την κυβέρνηση να σας δώσει πιο γρήγορα τα όσα έχει υποσχεθεί, ο τρόπος σας παραμένει κοινωνικά ανάλγητος και πολιτικά ανήθικος απέναντι στα ανήλικα προσφυγόπουλα και στους εργαζόμενους. Αποδεικνύετε ότι λειτουργείτε κι εσείς ως στυγνά αφεντικά (κι ας ονομάζεστε, ευσχήμως και χωρίς αιδώ, «σωματείο»).
Κυβέρνηση της ξεφτίλας: Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, τα εμπλεκόμενα υπουργεία τηρούν σιγήν ιχθύος, παίζοντας και αυτά με τη σειρά τους το παιχνίδι της απόσεισης των ευθυνών. Ενώ, σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά από το ρεπορτάζ, έχουν ενημερωθεί για το γεγονός της αναστολής λειτουργίας των 11 δομών φιλοξενίας προσφυγόπουλων, τόσο το υπουργείο Οικονομικών (αρμόδιο για τις πληρωμές) όσο και το Μεταναστευτικής Πολιτικής (αρμόδιο για τα προσφυγόπουλα) και το Εργασίας (αρμόδιο για τις ομαδικές απολύσεις) δεν έχουν λάβει επισήμως και δημοσίως την παραμικρή θέση, δεν έχουν δώσει την παραμικρή απάντηση στις «κατηγορίες» των μηκυαρχών περί μη καταβολής των χρημάτων που απαιτούνται για να λειτουργήσει αυτό το πρόγραμμα όπως έχει αποφασιστεί. Μόνο όταν έγιναν οι πρώτες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων και υπήρξε δημοσιότητα του κυοφορούμενου κοινωνικού και εργασιακού εγκλήματος «πηγές των υπουργείων Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Οικονομίας και Μεταναστευτικής Πολιτικής» (προσοχή: πηγές, όχι οι υπουργοί) έστειλαν μέσω ΕφΣυν «μήνυμα διασφάλισης της προστασίας και της ασφάλειας των ασυνόδευτων ανηλίκων, καθώς και των αποδοχών και των θέσεων των εργαζομένων των δομών της PRAKSIS».
Σιγή τηρεί και η Εισαγγελία Ανηλίκων (που είναι νομικά υπεύθυνη για όλα τα ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα) μη προβαίνοντας σε καμία απολύτως ενέργεια που μπορεί να ασκήσει έστω μια κάποια πίεση στους υπεύθυνους. Ούτε για τα μάτια του κόσμου, που λέει ο λαός.
Η κυβέρνηση δείχνει για ακόμα μια φορά τους πραγματικούς της σκοπούς. Μια κυβέρνηση που έχει βάλει στο κρεβάτι του Προκρούστη εργαζόμενους και συνταξιούχους γιατί να μη βάλει και τους πρόσφυγες (και δη ανήλικους); Οπως οι πρώτοι έτσι και οι υπόλοιποι θα σπρωχτούν σε χειρότερη εξαθλίωση και ταπείνωση. Θα χτυπηθούν ανελέητα για να τους κλέψουν ακόμα και τα ελάχιστα που έπαιρναν. Πρόκειται για κυβέρνηση που διακρίνεται για την αλητεία και την αγύρτικη συμπεριφορά στις πλάτες όλων αυτών των ανθρώπων.
Η στάση των εργαζόμενων: Μπροστά στις προκλητικές ενέργειες της ΜΚΟ PRAKSIS, οι εργαζόμενοι έχουν ξεκινήσει ήδη να αντιδρούν με μαζικές καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας. Την περασμένη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε η πρώτη συγκέντρωση και ολιγόωρη κατάληψη των γραφείων της ΜΚΟ από εργαζόμενους στους ξενώνες, ενώ χαρακτηριστική είναι η αντιμετώπιση που είχαν από τα μέλη του ΔΣ, τα οποία -όλως παραδόξως- «έλειπαν εκτός...» (γενικά και αόριστα) σε διάφορες «προγραμματισμένες συναντήσεις», προφανώς πιο σημαντικές απ' αυτή με τους εργαζόμενους, και δε θα επέστρεφε κανένας τους μέχρι τις 5 το απόγευμα, που θα έκλειναν τα γραφεία. Λίγη ώρα μετά, κι αφού οι συγκεντρωμένοι εργαζόμενοι αρνούνταν να φύγουν, έγινε εκ νέου ενημέρωση ότι μέλος του ΔΣ θα μπορέσει να τους δεχτεί την επομένη και να τους ενημερώσει για τις όποιες εξελίξεις υπάρχουν.
Οι εργαζόμενοι προγραμμάτισαν εκ νέου συγκέντρωση έξω από τα κεντρικά γραφεία της PRAKSIS για τη 1 το μεσημέρι της Πέμπτης, με σκοπό να απαιτήσουν έγγραφη δέσμευση από τους υπεύθυνους της ΜΚΟ, ότι τα παιδιά θα έχουν ασφαλή διαμονή εκτός των περιβόητων camp και ότι θα καταβληθεί το σύνολο των δεδουλευμένων σε όλους τους μέχρι το τέλος του έτους.
Μερικές ώρες αργότερα, η κυβέρνηση ανακοίνωση με δελτίο Τύπου της Φωτίου, ότι οι ξενώνες φεύγουν από την PRAKSIS (την οποία δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει για τη συνεργασία!) και τους αναλαμβάνει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ). Οτι «η χρηματοδότηση του έργου είναι εξασφαλισμένη από το εθνικό πρόγραμμα AMIF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ενταξης)» και ότι «το υπουργείο Εργασίας και ο ΔΟΜ, με στόχο την ομαλή μετάβαση ανηλίκων και προσωπικού, δεσμεύονται ότι θα απορροφηθεί η πλειονότητα των εργαζομένων που θα αποδεσμευτούν από την PRAKSIS και διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα».
Κανένας εργαζόμενος χωρίς δουλειά: Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει πάρει διαζύγιο από λέξεις όπως «δέσμευση» και «φερεγγυότητα». Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και μήνες παζαρεύει στα κρυφά με τη ΜΚΟ και βγήκε να μιλήσει μόνο όταν οι εργαζόμενοι άρχισαν να κινητοποιούνται, φοβούμενη ότι θα χαλάσει η βιτρίνα της. Κυβέρνηση και ΜΚΟ είναι συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα. Εχοντας αποδεχτεί πλήρως το ρόλο του μπάτσου στα Βαλκάνια, παραμένοντας τσιράκι των ευρωπαίων και των αμερικανών ιμπεριαλιστών, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει αναλάβει και κάποιες υποχρεώσεις. Γι' αυτό απαιτούμε: Κανένα προσφυγόπουλο στο δρόμο, κανένας εργαζόμενος χωρίς δουλειά.
Δημοσίευση σχολίου