Να θυμίσουμε ότι πρωτόδικα ο "μοντελοπνίχτης" -κατά δήλωσή του- δικηγόρος του δολοφόνου μπάτσου Επαμεινώνδα Κορκονέας, Αλέξης Κούγιας είχε πει ότι «Ο Θεός επέφερε αυτό το αποτέλεσμα», ενώ με τις τοποθετήσεις του ασελγούσε βάναυσα στην μνήμη του δολοφονημένου νεαρού. Είχε φτάσει μάλιστα να ενοχοποιήσει τον 15χρονο δολοφονημένο μαθητή. Απευθυνόμενος τότε στην έδρα του δικαστηρίου είχε πει ότι εάν 14χρονα και 15χρονα παιδιά "που δεν είναι σαν τα δικά μας και τα δικά σας και αποπειράθηκαν να διαπράξουν ανθρωποκτονία, τότε θα πρέπει να δούμε τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά"!.
Να σημειώσουμε επίσης ότι στην πρωτόδικη δίκη σε μια από τις συνεδριάσεις του μικτού ορκωτού εφετείου Λαμίας το οποίο δίκαζε τους μπάτσους – δολοφόνους Κορκονέα και Σαραλιώτη η πρόεδρος του δικαστηρίου ζήτησε όπως συνηθίζετε από τους κατηγορούμενους να τοποθετηθούν σχετικά με τις κατηγορίες που τους αποδίδονται.
Η τοποθέτηση του Κορκονέα ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αντίληψη που διέπει όσους υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας και αποτελούν τους ένοπλους υπερασπιστές της ματωμένης κοινωνικής ειρήνης που επιβάλουν κράτος και κεφάλαιο.
"Δεν ζητάω συγγνώμη για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου επειδή δεν υπήρξε ένας απλός 15χρονος αλλά ήταν αντιεξουσιαστής", είχε δηλώσει ο δολοφόνος μπάτσος..
"Ενοχοποιούν τον Αλέξη για να «σπάσουν» τα ισόβια" είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ το οποίο τονίζει:
"Οι αναφορές στα Εξάρχεια ως μια «ιδιαίτερη» περιοχή της Αθήνας όπου τα επεισόδια αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, η προσπάθεια να διογκωθεί η όποια αντιπαράθεση υπήρξε μεταξύ των δύο πλευρών εκείνη τη νύχτα, η αμφισβήτηση αποδεικτικών στοιχείων και μαρτυριών, η εμφάνιση μαρτύρων κατηγορίας ως αναξιόπιστων λόγω «πολιτικών και ιδεολογικών ιδεοληψιών», αποτελούν στοιχεία υπερασπιστικής τακτικής που εμφανίζονται από την αρχή της εκδίκασης της υπόθεσης.
Στόχος της συγκεκριμένης τακτικής είναι η ανάδειξη ελαφρυντικών στοιχείων και η αντιστροφή του αρχικού αρνητικού κλίματος, ώστε να σπάσει η ποινή της ισόβιας κάθειρξης που είχε επιβληθεί πρωτόδικα στον Επαμεινώνδα Κορκονέα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις υποβολής αιτήματος αποφυλάκισης μετά από λίγα χρόνια, καθώς βρίσκεται ήδη 10 χρόνια στη φυλακή".
Για το χρονικό της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου, το τι επακολούθησε αλλά και για την διαδήλωση που έχει αναγγελθεί για της 6 Δεκέμβρη μας μιλάει κείμενο από την Αντιφασιστική Αντιεξουσιαστική Συνέλευση Ν. Ιωνίας, Ηρακλείου, Μεταμόρφωσης, το οποίο δημοσιεύεται στο indymedia
10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΟΡΓΗ
Στη Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλλα διαπληκτίζονται με μια ομάδα νεαρών συντρόφων τότε και αφού θίγεται ο εγωισμός και η εξουσία τους, καθώς οι νεαροί σύντροφοι δεν το βάζουν στα πόδια, δεν ζητάνε συγγνώμη, αλλά στέκονται απέναντί τους και τους βρίζουν, ο δόλοφόνος Κορκονέας βγάζει το όπλο και πυροβολεί σε ευθεία βολή προς την παρέα. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος νεκρός.
Αμέσως μόλις διαδίδονται τα νέα, αυθόρμητα και χωρίς καμία κομματική καθοδήγηση, χιλιάδες κόσμου ξεχύνονται στην Αθήνα για να δώσουν την απάντησή τους. Από τις πρώτες ώρες των συγκρούσεων καταλαμβάνονται το Πολυτεχνείο, η Νομική και η ΑΣΟΕΕ, πραγματοποιούνται συνελεύσεις και ξεσπούν άγριες οδομαχίες.
Η οργή διαχέεται άμεσα σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα, όπως σε Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Ηράκλειο Κρήτης, Ξάνθη κτλ. Αποδέκτες της οργής γίνονται κατά κύριο λόγο οι μπάτσοι και οι ακριβές βιτρίνες πολυεθνικών και τραπεζών.
Για τις επόμενες μέρες δεκάδες δράσεων λαμβάνουν χώρα σε κάθε άκρη της Ελλάδας. Νομική, ΑΣΟΕΕ, Πολυτεχνείο αντί να παράγουν κονσερβοποιημένους εργάτες του καπιταλισμού δίνουν καταφύγιο στους εξεγερμένους, αποτελούν σημεία ζυμώσεων και συζητήσεων και λειτουργούν ως κέντρα αντιπληροφόρησης και συντονισμού πολύμορφων δράσεων.
Καταλαμβάνονται επίσης η ΓΣΕΕ και η ΕΣΗΕΑ που αντί να στεγάζουν τους σαπιοκοιλιάδες εργατοπατέρες πίσω από σκονισμένα γραφεία, στεγάζουν εργάτες που αποφάσισαν να συμμετέχουν στον αγώνα.
Καταλαμβάνονται και άλλα δημόσια κτίρια όπως το Δημαρχείο Αγίου Δημητρίου, το πνευματικό κέντρο Νέας Φιλαδέλφειας, το ΚΕΠ Χαλανδρίου καθώς επίσης και το εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων και Βόλου κ.α. Κτίρια με σαπισμένους από την ανία και την απραξία τοίχους, στεγάζουν πλέον την ζωντανή φλόγα του αγώνα. Πορείες και συγκρούσεις κάθε μέρα, χωρίς κομματικές γραμμές, από ένα πολύμορφο κίνημα.
Μαθητές, φοιτητές, εργάτες, άνεργοι στα οδοφράγματα. Ακόμα και ηλικιωμένοι πετάνε γλάστρες και αντικείμενα από τα μπαλκόνια τους στα σώματα καταστολής ή ανοίγουν τα σπίτια τους για να περιθάλψουν τραυματίες. Κάθε μέρα οι συλλήψεις και οι τραυματισμοί αυξάνονται αλλά ο κόσμος δεν πτοείται.
Δεν είναι μόνο η δολοφονία του 15χρονου, αλλά είναι η καθημερινότητα που γεμίζει με οργή, μια καθημερινότητα που ξεκινάει με τις αμέτρητες ώρες στα σχολεία και τα φροντιστήρια, συνεχίζεται με την τυποποιημένη γνώση στα πανεπιστήμια και ολοκληρώνεται με την καθημερινή μάχη στο ανθρωποφαγικό σύστημα της εργασίας.
Κινήσεις αλληλεγγύης καλούνται και σε αμέτρητες πόλεις του εξωτερικού όπως Αμβούργο, Κοπεγχάγη Παρίσι, Τουλούζη, Λυόν, Λέτσε, Μιλάνο, Μπέρμιγχαμ, Βοστώνη, Λονδίνο, Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Μπρίστολ, Ελσίνκι, Μοντεβιδέο κ.α. Η εξέγερση, τα μηνύματά και τα αιτήματά της αφορούν ανθρώπους σε κάθε άκρη της γης. Αυτό δείχνει όχι μόνο τη δύναμη της αλληλεγγύης, αλλά και την ανάγκη για αλλαγή, όχι μόνο σε τοπικό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο καπιταλισμός δεν μας καλύπτει.-
Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 08 αφήνει πίσω περισσότερες από 240 συλλήψεις και 60 προφυλακίσεις. Επίσης αφήνει μια ισχυρή παρακαταθήκη που περιλαμβάνει τη ζύμωση των ανθρώπων και με άλλους ανθρώπους αλλά και με έννοιες όπως συνελεύσεις, οριζόντιες δομές, αποφάσεις από τα κάτω κ.ά. Οι άνθρωποι αυτοί θα αποτελέσουν τον πυρήνα του αγώνα έως και σήμερα, οι οποίοι δεν γαλουχήθηκαν στις κομματικές νεολαίες, ούτε σε ομιλίες του κάθε μπουμπούκου και αδηφάγου πολιτικού τέρατος, αλλά στα οδοφράγματα και στις συνελεύσεις, όπου η γνώμη του καθενός μετράει το ίδιο. Κριτική για την εξέγερση αλλά και για το κίνημα των επόμενων χρόνων μπορεί και απαιτείται να γίνει, ωστόσο δεν είμαστε ούτε οι αρμόδιοι, ούτε αρκετά αποστασιοποιημένοι από τα γεγονότα για να την κάνουμε και επιπροσθέτως χρειάζονται ολόκληροι τόμοι ιστορίας για να μπορεί να αναλυθεί επαρκώς το ζήτημα.
Επίσης η εξέγερση άφησε πίσω τεχνογνωσία και εμπειρία ως προς το ζήτημα των συγκρούσεων τόσο για τα μέσα που χρησιμοποιούμε εμείς, όσο και για τα μέσα και τις τακτικές του αντιπάλου. Η δολοφονία Γρηγορόπουλου δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε το μοναδικό περιστατικό.
Κρατικές και παρακρατικές ομάδες δολοφόνησαν τον Καλτεζά, τον Τεμπονέρα, τον Πέτρουλα, τον Λαμπράκη και προσφάτως τον Ζακ. Η καταστολή είναι διαχρονική και άμεσα συνυφασμένη με τον καπιταλισμό και τα κράτη. Πρωτοπαλίκαρα της καταστολής είναι οι μπάτσοι, οι νόμιμοι εκφραστές της κρατικής βίας, αυτοί που ανοίγουν κεφάλια ηλικιωμένων στις πορείες, φορτώνουν ψεύτικα στοιχεία σε ανθρώπους καταδικάζοντας τους σε χρόνια φυλακής ή πολύ απλά παρακολουθούν τα σπίτια μας τρώγοντας ντόνατς.
Όπου δεν φτάνει η καταστολή των μπάτσων φτάνει η καταστολή του παρακράτους. Φασιστομάδες κάνουν επιθέσεις σε καταλήψεις και σε κόσμο του αγώνα, απειλούν και δέρνουν εργάτες και συνδικαλιστές όπως έγινε στις 12 Σεπτεμβρίου του 2013 στο Πέραμα, κάνουν πλάτες και μπραβιλίκια σε αφεντικά, στέκονται πίσω από μπάτσους σε πορείες «συμβάλλοντας στο έργο της αστυνομίας» ή ακόμα και δολοφονούν όπως στην περίπτωση του Τεμπονέρα και του Λαμπράκη.
Μπάτσοι και παρακρατικοί εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εξουσίας και του κράτους το οποίο δεν καταστέλλει μόνο χρησιμοποιώντας τα σκυλιά του, αλλά και νομοθετώντας νόμους οι οποίοι προφυλάσσουν τόσο το ίδιο και την εξουσία του, όσο και αυτούς που το θρέφουν, βλ. επιχειρηματίες, πολυεθνικές, τράπεζες κτλ. Επίσης σημαντικό ρόλο στην καταστολή των συνειδήσεων παίζουν τα ΜΜΕ τα οποία συμπληρώνουν και σε πολλές περιπτώσεις καθοδηγούν το κράτος. Τα ΜΜΕ ως επί το πλείστον είναι ζημιογόνα για τους ιδιοκτήτες τους και ο μόνος λόγος που τα έχουν είναι για να ασκούν εξουσία και να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, πιέζοντας το κράτος και τους μηχανισμούς του και διαμορφώνοντας αυτό που ονομάζεται κοινή γνώμη. Σαββίδης, Μαρινάκης, Αλαφούζος, Βαρδινογιάννης και μια σειρά από άλλους μαφιόζους προστατεύουν τις βρωμοδουλειές τους κατέχοντας τα ΜΜΕ.
Λέγοντας κοινή γνώμη εννοούμε την κοινωνία. Κοινωνία δεν είναι κάτι αφηρημένο. Είναι ο γείτονας, ο φίλος, η μάνα, εγώ, εσύ. Όλοι εμείς λειτουργούμε αντικοινωνικά ακόμα και στους ίδιους τους εαυτούς μας και στον διπλανό μας αφού έχουμε εσωτερικεύσει μια σειρά από πρέπει τα οποία τα δεχόμαστε, τα κάνουμε δικά μας και μετά τα φοράμε σε εμάς και στους υπολοίπους.
Σήμερα, 10 χρόνια από το Δεκέμβρη του 08, έχουμε ακόμα την οργή, μια οργή που προέρχεται από την βίαιη καθημερινότητα. Απέναντι σε αυτή τη βία προτείνουμε την αντιβία, να κόψουμε το χέρι της καταστολής από όπου και αν προέρχεται, είτε από το χέρι του μπάτσου που κρατάει όπλο κι εκπυρσοκροτεί, είτε από τα χέρια των βουλευτών που υψώνονται για να ψηφίσουν κάποιο νέο νόμο, είτε από το χέρι του εργοδότη που δείχνει την έξοδο σε κάποιο απολυμένο, είτε από το χέρι του δασκάλου και της μάνας που σηκώνονται απειλητικά στον αέρα και λένε «ΜΗ».
Οργανωνόμαστε συλλογικά με τους φίλους, τους γνωστούς ή τους αγνώστους, γνωριζόμαστε, συζητάμε, συνδιαμορφώνουμε, δημιουργούμε χώρους ελευθερίας, καταλήψεις, οδοφράγματα και επιδιώκουμε νέους Δεκέμβρηδες, νέες εξεγέρσεις, νέες μικρές ή μεγάλες νίκες. Να μην συνηθίσουμε τον θάνατο είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά. Η λύση δεν θα δοθεί από κανέναν παραμόνο από όλους μας...
Αντιφασιστική Αντιεξουσιαστική Συνέλευση Ν. Ιωνίας, Ηρακλείου, Μεταμόρφωσης
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ 6/12/2018
ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
mail επικοινωνίας irakleio@espiv.net
Δημοσίευση σχολίου