Σε μια κοινωνία που δεν μπορεί να εξασφαλίζει σε όλους ούτε το ψωμί ούτε την παιδεία -καπιταλιστική γαρ, όπου όποιος μπορεί αρπάζει ευκαιρίες- οι αστικοί μηχανισμοί έχουν εκπαιδευτεί να γυαλίζουν, κατά το δυνατόν, τους στυλοβάτες του συστήματος, ισχυρούς και έχοντες, χρησιμοποιώντας ενίοτε και θεσμικά τερτίπια για να τους κρατούν όρθιους, ακόμη και στα ποινικά στραβοπατήματα. Παστρικές δουλειές με το γάντι.
Βγάζουν μάτι ακόμη και αποφάσεις της Δικαιοσύνης που άλλοτε στρογγυλεύουν για τους έχοντες και άλλοτε λιμάρουν σαν αιχμή για τους μη έχοντες το γράμμα του νόμου.
Με δύο μέτρα και σταθμά- σαν να λέμε από τη μια αναστολές επί αναστολών σε μεγαλοσχήμονες για ασέλγεια σε ανηλίκους και για συνέργεια σε νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, παραδικαστικό κύκλωμα κ,ο.κ. και από την άλλη βαθιά στη φυλακή με πολυετή κάθειρξη με ή χωρίς αναστολή για καθαρίστριες που παρανόμησαν για ένα κομμάτι ψωμί.
Ετσι κι αλλιώς αυτές είχαν νιώσει στο πετσί τους τι σημαίνει στην καπιταλιστική πράξη να έχεις το ελεύθερο να αδράξεις την αφθονία της βιτρίνας αλλά να μην έχεις τη δυνατότητα, χωρίς χρήμα, να το κάνεις.
Ενα κομμάτι ψωμί έγινε σύμβολο του αγώνα μιας γυναίκας πριν από λίγο καιρό. Το κύμα συμπαράστασης και ταξικής αλληλεγγύης για να μην προστεθεί και άλλη δυστυχία σε μια δύστυχη ζωή έσπασε τα δεσμά και άνοιξε το λουκέτο της φυλακής όπου βρισκόταν καταδικασμένη η 53χρονη Βολιώτισσα καθαρίστρια, η οποία είχε παραποιήσει τα χαρτιά της προσθέτοντας μία τάξη για να φαίνεται ότι έχει απολυτήριο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Εντοπίστηκε και καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε 15ετή φυλάκιση για πλαστογραφία και απάτη και στο Πενταμελές Εφετείο Λάρισας η ποινή μετατράπηκε σε ποινή κάθειρξης δέκα ετών. Χωρίς αναστολή.
Ηθελε να εργαστεί. Η συμμετοχή στον διαγωνισμό πρόσληψης τακτικού προσωπικού σε θέση καθαρίστριας κρατικού παιδικού σταθμού προϋπέθετε τίτλο σπουδών της ΣΤ' τάξης δημοτικού σχολείου. Εκείνη ήταν απόφοιτη της Ε' τάξης. Εγκλημα των εγκλημάτων, σκληρότητα χωρίς όρια, για να της επιβληθεί δεκαετής ποινή και μάλιστα χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα!
Ολη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από την απόφαση που προσέθετε δυστυχία σε μια ζωή η οποία κύλησε μέσα στη δυστυχία και ζητούσε μια ευκαιρία για δουλειά.
Οπως είπε στον «Ταχυδρόμο του Βόλου» η Δήμητρα Τσαντάκη, «ντρέπομαι, αλλά ήθελα τα παιδιά μου κοντά μου. Ετρεμε η ψυχή μου μη μεγαλώσουν σε ίδρυμα όπως εγώ».
Κοιτάξαμε όλοι μαζί πίσω τη ζωή της και αιρουγκραστήκαμε εκ των υστέρων εκείνο το τρεμούλιασμα: είναι ένα από τα εννέα παιδιά πολύτεκνης οικογένειας που έχουν διασκορπιστεί σε ιδρύματα, έφυγε από το Χατζηκυριάκειο ορφανοτροφείο στα έντεκα χρόνια της και πήγε στον Βόλο προκειμένου να μεγαλώσει δίπλα στον παππού και στη γιαγιά της.
Σε νεαρή ηλικία παντρεύτηκε, είχε οικονομικά προβλήματα. Απελπίστηκε όταν αρρώστησε ο άντρας της. Είχε δυο παιδιά και η απόφασή της ήταν ότι θα έκανε τα πάντα για να τα μεγαλώσει και να μην καταλήξουν σε ορφανοτροφείο, όπως κάποτε η ίδια. Διορίστηκε το 1996 και επί είκοσι χρόνια προσέφερε καθημερινά τη δουλειά της.
Ετσι, παρενέβη η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου και κάλεσε σε διερεύνηση της υπόθεσης για άσκηση αναίρεσης στην απόφαση του εφετείου τον περασμένο Νοέμβριο. Λίγο αργότερα η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής έγινε δεκτή από τον Αρειο Πάγο και η κ. Τσαντάκη βγήκε από τις φυλακές Ελαιώνα Θηβών.
Μόλις πριν από λίγο καιρό ξετυλίχθηκε μια ανάλογη ιστορία. Μια 50χρονη καθαρίστρια από ένα χωριό της Πρέβεζας βρέθηκε κατηγορούμενη επειδή στο απολυτήριο δημοτικού ανέγραψε 1980 αντί του ορθού 1981 ως έτος αποφοίτησης. Καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε οκτώ έτη κάθειρξη με αναστολή ερήμην (έκανε επέμβαση στην καρδιά).
Παραποίησε στοιχεία για να μπορέσει να διεκδικήσει θέση κατώτατου προσωπικού στο νοσοκομείο της πόλης των Ιωαννίνων. Ηθελε δουλειά. Εχει δεκατρία παιδιά, εκ των οποίων τα πέντε ανήλικα και τα υπόλοιπα άνεργα...
«Το δημόσιο δεν ζημιώθηκε ούτε ένα ευρώ διότι η υπηρεσία η οποία προσφέρει είναι ευθέως ανάλογη με τον μισθό που λαμβάνει» είχε επισημάνει ο δικηγόρος της.
Εκτοτε προσμένει την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων...
Δημοσίευση σχολίου