"Ευχαριστούμε το Μητσοτάκη που μας έκανε νοικοκυραίους". Αυτό δήλωνε στην τηλεόραση, τότε που κυβερνούσε ο μπαμπάς του Κούλη, το 1992, ένας χαζοχαρούμενος νεοδημοκράτης, που μόλις είχε κονομήσει εις βάρος των άλλων.
Η κυβέρνηση του Επίτιμου των Βρικολάκων είχε αποφασίσει (και διατάξει) να κλείσει την Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων (ΕΑΣ) και να απολύσει όλους τους εργαζόμενους.
Για τα δικά της παιδιά όμως είχε δωράκια. Τους έδωσε τα λεωφορεία.
Απολύονταν 8.500 αλλά μερικοί από αυτούς θα έπιαναν την καλή. Γιατί ήταν δεξιοί που να πει επιδέξιοι.
Όχι τόσο αφού τελικά άφησαν κάτι χρέη, να (με το συμπάθιο) στον ΟΑΣΑ, αλλά έγιναν νοικοκυραίοι επί Μητσοτάκη.
9 Σεπτεμβρίου 1992. Στην οδό Σωκράτους όπου στεγαζόταν το Εφετείο, έφταναν σταδιακά 13 πρώην εργαζόμενοι της ΕΑΣ που συγκέντρωναν δικαιολογητικά για την άδεια. Προφανώς είχαν περάσει πρώτα από τα γραφεία της ΝΔ να πάρουν το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων.
Όταν οι "προδότες" πλησίασαν το Εφετείο, ξαφνικά περίπου 100 πρώην συνάδελφοί τους έπεσαν πάνω τους. Αφού τους στόλισαν, τους έδειραν λίγο, τους έφτυσαν να μη βασκαθούν, "τελικά τους έγδυσαν, αφήνοντάς τους να τριγυρνούν χωρίς ούτε ένα ρούχο στην πλατεία Ομονοίας και τους γύρω δρόμους".
Α! εδώ έχω ένσταση με τη "μηχανή του χρόνου". Τα παπούτσια τα άφησαν όπως και τις κάλτσες. Μη λέμε "χωρίς ούτε ένα ρούχο". Χωρίς βρακί, οκ.
Το τι γέλιο έπεσε από τους περαστικούς δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Γιατί ο κόσμος ήταν με το μέρος των εργαζομένων που απολύονταν άδικα. "Οι ΣΕΠίτες ταπεινωμένοι έτρεχαν να κρυφτούν..."
"Από τις αρχές του 1992 η κυβέρνηση Μητσοτάκη προωθούσε την ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ. Το σχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων το κλείσιμο της εταιρείας και την εκκαθάρισή της, την απόλυση περίπου 8 χιλιάδων υπαλλήλων, ρύθμιση των χρεών και δωρεάν παραχώρηση 1.700 λεωφορείων της ΕΑΣ. Προτεραιότητα στη χορήγηση αδειών είχαν οι οδηγοί που εργάζονταν ήδη στην επιχείρηση. Ήταν «οι νοικοκυραίοι», όπως τους είχε χαρακτηρίσει ο τότε υπουργός Σωτήρης Κούβελας.
Η απόφαση όμως της κυβέρνησης έβγαλε στους δρόμους τους εργαζόμενους της εταιρείας, που άρχισαν απεργία διαρκείας...."
Το ξύλο που έριχναν τα ΜΑΤ ήταν χωρίς προηγούμενο. Στους δρόμους της Αθήνας επικρατούσε καθημερινά χάος, το κέντρο μετατρέπονταν σε πεδίο μάχης, συλλήψεις, δακρυγόνα, πάρα πολύ ξύλο και προβοκάτσιες. Γαλάζιος δασοπυροσβέστης συνελήφθη με την κατηγορία ότι "έσπαγε παρμπρίζ λεωφορείων με πέτρες, προσποιούμενος τον απεργό της ΕΑΣ"...
"Ήταν μια πρωτοφανής κινητοποίηση εργαζόμενων, που έμειναν στους δρόμους για περίπου ενάμιση χρόνο και δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα τους, ούτε κουράστηκαν από τον χρόνο και το τετελεσμένο, όπως περίμενε η τότε κυβέρνηση..."
Και τελικά θριάμβευσαν. Η ΕΑΣ επανακρατικοποιήθηκε από την επόμενη κυβέρνηση και επαναλειτούργησε μετά από 18 μήνες συγκρούσεων. Και τότε έλεγαν οι δεξιοί περί τουρισμού και άλλες σαχλαμάρες αλλά υπήρχε αντίλογος και κυρίως στήριξη από την αντιπολίτευση.
Βέβαια μετά το ΠΑΣΟΚ κατάντησε τσόντα του Μητσοτάκη.
Σε πολλά ήμουν αντίθετος με τον Αντρέα, αλλά ήξερε τι να κάνει με τους βρικόλακες.
Δημοσίευση σχολίου