Σαν σήμερα πριν από 44 χρόνια, στη διάρκεια της δεύτερης "Καραμανλικής οκταετίας", ένας μικρός αγωνιστής της επαναστατικής αριστεράς έπεφτε κοντά στην οδό Πειραιώς χτυπημένος από αυτοκίνητο.
Ο 16χρονος μαθητής Ισίδωρος (Σιδέρης) Ισιδωρόπουλος, μέλος της Κ.Ο. Μαχητής και της Μαθητικής Πρωτοπορίας, κολλούσε αφίσες για την –απαγορευμένη από την κυβέρνηση Καραμανλή- συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς του ’76 στην πλατεία Κοτζιά που οργάνωναν συνδικαλιστές και μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς της εποχής. Η επίσημη αριστερά συγκεντρώθηκε στο Πεδίο του Άρεως.
Πλακώσανε οι μπάτσοι, τον κυνήγησαν να τον συλλάβουν και, στην προσπάθειά του να διαφύγει από τους διώκτες του παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Άφησε την τελευταία του πνοή την άλλη μέρα στο νοσοκομείο.
Συγκλονιστική ήταν η κηδεία του Σιδέρη που σήμερα θα έπρεπε να είναι πάνω από 55 ετών. Έγινε στα Σούρμενα μέσα σε κλίμα συγκίνησης και αγωνιστικότητας. Η μορφή του πατέρα του Σιδέρη είναι ακόμη χαραγμένη έντονα στη μνήμη όσων έζησαν τα γεγονότα.
Τρεις μέρες μετά η Κ.Ο. Μαχητής οργάνωσε μεγάλη μαχητική διαδήλωση και πορεία στη βουλή. Η πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή που είχε παρατάξει τις αύρες.
Μπροστά στη μαχητικότητα των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που φώναζαν συνθήματα: «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία», «Σιδέρη ζεις, εσύ μας οδηγείς», «Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα», «Έπεσε για την Κοτζιά, την Πρωτομαγιά», οι αύρες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην πορεία αυτή συμμετείχαν και αγωνιστές από τις οργανώσεις της κοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς στην εποχή εκείνη δεν είχαν υψωθεί τα "τείχη" και οι διαχωριστικές γραμμές που γνωρίσαμε αργότερα.
Το δέντρο του αγώνα, του αγώνα που συνεχίζεται, το πότισε βέβαια και το αίμα πολλών άλλων αγωνιστών στα επόμενα χρόνια. Οι "ξεχασμένοι" και άγνωστοι σήμερα νεκροί της μεταπολίτευσης… Αναστασία Τσιβίκα, Τάσος Μαγλαρίδης, ο γιατρός Τσιρώνης, η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η Σταματίνα Κανελλοπούλου, ο Ιάκωβος Κουμής, ο Άγγελος Μαυροειδής, ο Μιχάλης Καλτεζάς, οι τέσσερις νεκροί του Κ. Μαρούσης και δυστυχώς τόσοι άλλοι…
Το ίδιο άλλωστε βράδυ, όπως είναι γνωστό, έχασε τη ζωή του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και ο Αλέκος Παναγούλης σε τροχαίο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης στο ύψος της Χαραυγής. Πάγωσε το άλλο πρωί η διαδήλωση της Πρωτομαγιάς στο άκουσμα των δύο θανάτων.
Στο παρακάτω ηχητικό μπορείτε να ακούσετε την συγκλονιστική αφήγηση του σ. Τάσου Κατιντσάρου για το θάνατο του νεαρού αγωνιστή Ισιδωρόπουλου, τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του και τα γεγονότα που επακολούθησαν.
Το παραπάνω ηχητικό είναι απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε στον διαδικτυακό ραδιοσταθμό μας στη σειρά των εκπομπών «Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο», ο Τ. Κατιντσάρος. Ολόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ.
Ακούστε επίσης στο βίντεο που παραθέτουμε, τον σύντροφο Τάσο Κατιντσάρο σε εκπομπή του «105,5 Στο Κόκκινο», να μιλάει όχι μόνο για τον Σιδέρη αλλά για όλη την κρίσιμη καμπή του κινήματος το 1976, για τον νόμο 330 και τον υπουργό Εργασίας Λάσκαρη που …κατάργησε την πάλη των τάξεων (!) καθώς και για τις οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς στη διάρκεια της δικτατορίας και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Η ανάρτηση βασίστηκε σε δημοσίευμα του kokkiniotis στην ιστοσελίδα μας που έγινε στις 30/04/2013
Ο 16χρονος μαθητής Ισίδωρος (Σιδέρης) Ισιδωρόπουλος, μέλος της Κ.Ο. Μαχητής και της Μαθητικής Πρωτοπορίας, κολλούσε αφίσες για την –απαγορευμένη από την κυβέρνηση Καραμανλή- συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς του ’76 στην πλατεία Κοτζιά που οργάνωναν συνδικαλιστές και μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς της εποχής. Η επίσημη αριστερά συγκεντρώθηκε στο Πεδίο του Άρεως.
Πλακώσανε οι μπάτσοι, τον κυνήγησαν να τον συλλάβουν και, στην προσπάθειά του να διαφύγει από τους διώκτες του παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Άφησε την τελευταία του πνοή την άλλη μέρα στο νοσοκομείο.
Συγκλονιστική ήταν η κηδεία του Σιδέρη που σήμερα θα έπρεπε να είναι πάνω από 55 ετών. Έγινε στα Σούρμενα μέσα σε κλίμα συγκίνησης και αγωνιστικότητας. Η μορφή του πατέρα του Σιδέρη είναι ακόμη χαραγμένη έντονα στη μνήμη όσων έζησαν τα γεγονότα.
Τρεις μέρες μετά η Κ.Ο. Μαχητής οργάνωσε μεγάλη μαχητική διαδήλωση και πορεία στη βουλή. Η πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή που είχε παρατάξει τις αύρες.
Μπροστά στη μαχητικότητα των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που φώναζαν συνθήματα: «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία», «Σιδέρη ζεις, εσύ μας οδηγείς», «Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα», «Έπεσε για την Κοτζιά, την Πρωτομαγιά», οι αύρες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην πορεία αυτή συμμετείχαν και αγωνιστές από τις οργανώσεις της κοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς στην εποχή εκείνη δεν είχαν υψωθεί τα "τείχη" και οι διαχωριστικές γραμμές που γνωρίσαμε αργότερα.
Το δέντρο του αγώνα, του αγώνα που συνεχίζεται, το πότισε βέβαια και το αίμα πολλών άλλων αγωνιστών στα επόμενα χρόνια. Οι "ξεχασμένοι" και άγνωστοι σήμερα νεκροί της μεταπολίτευσης… Αναστασία Τσιβίκα, Τάσος Μαγλαρίδης, ο γιατρός Τσιρώνης, η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η Σταματίνα Κανελλοπούλου, ο Ιάκωβος Κουμής, ο Άγγελος Μαυροειδής, ο Μιχάλης Καλτεζάς, οι τέσσερις νεκροί του Κ. Μαρούσης και δυστυχώς τόσοι άλλοι…
Το ίδιο άλλωστε βράδυ, όπως είναι γνωστό, έχασε τη ζωή του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και ο Αλέκος Παναγούλης σε τροχαίο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης στο ύψος της Χαραυγής. Πάγωσε το άλλο πρωί η διαδήλωση της Πρωτομαγιάς στο άκουσμα των δύο θανάτων.
Στο παρακάτω ηχητικό μπορείτε να ακούσετε την συγκλονιστική αφήγηση του σ. Τάσου Κατιντσάρου για το θάνατο του νεαρού αγωνιστή Ισιδωρόπουλου, τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του και τα γεγονότα που επακολούθησαν.
Το παραπάνω ηχητικό είναι απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε στον διαδικτυακό ραδιοσταθμό μας στη σειρά των εκπομπών «Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο», ο Τ. Κατιντσάρος. Ολόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ.
Ακούστε επίσης στο βίντεο που παραθέτουμε, τον σύντροφο Τάσο Κατιντσάρο σε εκπομπή του «105,5 Στο Κόκκινο», να μιλάει όχι μόνο για τον Σιδέρη αλλά για όλη την κρίσιμη καμπή του κινήματος το 1976, για τον νόμο 330 και τον υπουργό Εργασίας Λάσκαρη που …κατάργησε την πάλη των τάξεων (!) καθώς και για τις οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς στη διάρκεια της δικτατορίας και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Η ανάρτηση βασίστηκε σε δημοσίευμα του kokkiniotis στην ιστοσελίδα μας που έγινε στις 30/04/2013
Δημοσίευση σχολίου