Το πιο τρομακτικό απ' όλα είναι ότι στους διασωληνωμένους συμπολίτες μας προστέθηκαν το τελευταίο 24ωρο άλλοι 11 φτάνοντας τους 641 συνολικά δείχνοντας ότι το ΕΣΥ είναι ένα βήμα πριν την ολοσχερή κατάρρευση του.
Οπως ακούσαμε τον νευροχειρούργο γιατρό πρώτης γραμμής Πάνο Παπανικολάου να δηλώσει στον ρ/σ Realfm η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα δημόσια νοσοκομεία είναι απερίγραπτη. Σήμερα 27 Νοέμβρη 2021 έχουμε εκτός ΜΕΘ 139 διασωληνωμένους βαρέως πάσχοντες μηχανικά αεριζόμενους συνανθρώπους σε κοινούς θαλάμους και πρόχειρους αναπνευστήρες.
Εξακολουθούμε δηλαδή να παρακολουθούμε ένα συνεχές κυβερνητικό έγκλημα με θύματα ανθρώπους της τάξης μας, Ναι να το επαναλάβουμε. Η πανδημία φυσικά δεν είναι ταξική. Ο τρόπος αντιμετώπισής της όμως είναι.
Αν τύχει σε άνθρωπο της τάξης μας να χρειαστεί να διασωληνωθεί το πιο πιθανόν είναι να βρεθεί σε κάποιο κοινό θάλαμο όμως οι σημερινοί 139 ασθενείς. Αν ανήκει στην ελιτ του συστήματος σίγουρα έχει εξασφαλισμένη "πολυτελή" περίθαλψή.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Το "τελευταίο μίλι" του Μητσοτάκη θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο. Δυστυχώς όμως είναι ένα πράγμα σαν το ..."πράσινο μίλι" μιας παλιάς γνωστής αμερικανικής ταινίας. Ένα "μίλι" δηλαδή,εντελώς... θανατηφόρο για το δυστυχισμένο τούτο λαό, κυριολεκτικά θανάσιμο, αν η συγκυρία τον ρίξει στην ανάγκη των νοσοκομείων... Ένας λαός που δεν λέει ακόμη συνεφέρει από τις αλλεπάλληλες σφαλιάρες των τελευταίων δέκα χρόνων. Σφαλιάρες προερχόμενες από ανοιχτούς εχθρούς, (όπως προχτές, από το 2010 ως το 2015 και από το καλοκαίρι του 2019 ως σήμερα), αλλά και από γλοιώδεις κάλπικους φίλους (όπως συνεβαινε χθες, από το καλοκαίρι του 2015 ως το καλοκαίρι του 2019.) Ένας λαός που παραδέρνει ακόμη στην απελπισία και βράζει στο ζουμί του, προσδοκώντας ένα ... επίδομα θέρμανσης ή απορίας και καμιά θεσούλα στο εξωτερικό, μπας και "βολέψει" τα παιδιά του.Ακόμα κρυφοελπίζει σε ένα τέτοιο ... βόλεμα. Κι ας λέει πως μόνο η άμεση ανάγκη για την αξιοποίηση των πτυχίων των παιδιών οδηγεί στη φυγή, αφού εδώ με δίπλωμα μεταπτυχιακό πηγαίνεις είτε για προσωρινές ελαστικές συμβάσεις πείνας είτε για μόνιμος ... εποχικός σερβιτόρος ή ντιλιβεράς... Ενώ έξω! Κάποιοι ακόμα αυταπατώνται. Χιλιάδες άνθρωποι ακόμη εθελοτυφλούν και αυταπατώνται σχετικά με τις "ευκαιρίες και την αξιοκρατία του εξωτερικού". Τρίχες. Έτσι βαπτίζουν το γνωστό ..."βόλεμα". Αυτό το άτιμο το "βόλεμα", που ως άθλια νοοτροπία δεκαετιών άνοιξε την Κερκόπορτα για να κλειστούν χιλιάδες άνθρωποι στο καβούκι τους, και να φτάσουμε ως κοινωνία στον πάτο του βαρελιού. Την Κερκόπορτα που σήμερα απογυμνώνει τον τόπο από μια δυναμική νέα γενιά, που αν έμενε εδώ κι έπαιρνε άλλους δρόμους, αντίθετους από κείνους των συμβιβασμένων πατεράδων της, αν έπαιρνε πραγματικά τη ζωή στα χέρια της, πετώντας στα σκουπίδια τη νοοτροπία του βολέματος, θα μπορούσε να ανοίξει επιτέλους αποφασιστική ρωγμή στο τείχος της μαύρης μαυρίλας. Μα που για την ώρα ψάχνει ακόμη στο ίντερνετ για "εργασιακές ευκαιρίες" μέχρι και στου ... διαβόλου τη μάνα.("Είπες πως θα βάλεις τέλος στη μιζέρια,/ είπες πως θα βγάλεις τον παρά με την ουρά,/κρεμασες στις τσέπες μονάχα τα δυο σου χέρια,/πας να τα πουλήσεις φουκαρά.) Μετανάστη, μάθε κάτι, γαλλικά-γερμανικά/ ίδια είν'τ' αφεντικά/ κι όμοια κλέβουν τον εργάτη". Ποιος όμως από αυτούς το άκουσε το τραγούδι του αγωνιστή Σύνθετη και το στίχο του αγωνιστή Ποιητή; Πόσες και πόσες δεκαετίες έχει να ακουστεί το τραγούδι στα άφθονα όσα ραδιόφωνα;!...) Ένας λαός λοιπόν που δεν έχει καταφέρει ακόμα να βρει τη δύναμη και την περπατησιά που του ταιριάζει, ώστε να φέρει ώτα πάνω κάτω, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε έρθει επιτέλους η ώρα για όλους αυτούς τους αισχρούς γδάρτες τύπου Μητσοτάκη και Σία, να διανύσουν το δικό τους το τελευταίο, το έσχατο και χωρίς επιστροφή μίλι στο χώρο της πολιτικής, και να πάνε όλοι τους, οριστικά κι αμετάκλητα, στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Γι'αυτό και τα μίλια τα βασανιστικά αμέτρητα, στο δρόμο του "Γολγοθά" που τραβάει αυτός ο "έρμος και σκότεινος κοσμάκης", τ' αδέρφια μας, οι άνθρωποι του τίμιου καθημερινού μόχθου, κι όλοι εμείς αντάμα, θα είναι ακόμα πολλά. Κρίμα κι άδικο, αλλά δυστυχώς αδήριτη πραγματικότητα μέσα στις σημερινές συνθήκες...
Δημοσίευση σχολίου