Με το στιχούργημα της η κοπελιά, μας περιγράφει μια κατάσταση που όλοι γνωρίζουμε εκτός τους υποτιθέμενους συμμετέχοντες σε δημοσκοπικές έρευνες, οι οποίοι εμφανίζονται να επιδοκιμάζουν την εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική η οποία εκτός των άλλων, έχει ρίξει και το βιοτικό μας επίπεδο στα τάρταρα.
Αυτή όμως είναι η μια όψη του ζητήματος, που περιορίζεται στην περιγραφή του. Η άλλη όμως και η πιο σοβαρή, είναι ότι για όλα αυτά "δεν φταίει το κακό το ριζικό μας, ούτε ο θεός που μας μισεί". Είμαστε υπόλογοι και υπαίτιοι που επιτρέπουμε σε μια χούφτα κοινωνικά παράσιτα να σχεδιάζουν και να επιβάλλουν καταστάσεις χωρίς εμάς και εναντίον μας. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας γιατί δεν τους έχουμε πάρει "ακόμα με τις κλωτσιές", όπως χαρακτηριστικά γράφει χρήστης του Ιντερνέτ. Τώρα θα πείτε κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ύπαρξη μιας οργανωμένης συλλογικότητας, η οποία θα έχει επιτελικό σχεδιασμό και καθοδήγηση, με δυνατότητα να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει μαζικούς ταξικούς αγώνες για τα δίκαια της τάξης μας ... Σωστό κι αυτό.
Δημοσίευση σχολίου