Δε θα ξεχάσω από πού προέρχομαι...

Δε θα χορέψω στα τύμπανα του πολέμου σας.
Δε θα δανείσω ούτε την ψυχή ούτε τα κόκαλά μου
στα τύμπανα του πολέμου σας.

Δε θα χορέψω στο ρυθμό σας.
Τον ξέρω αυτόν τον ρυθμό. Είναι άψυχος.

Δε θα μισήσω για σας, ούτε θα σας μισήσω.
Δε θα σκοτώσω για σας.
Και κυρίως δε θα πεθάνω για σας.

Δε θα θρηνήσω το θάνατο, ούτε με αυτοκτονία,
ούτε με δολοφονία.
Δε θα σταθώ πλάι σας, ούτε θα χορέψω με τις βόμβες,
επειδή όλοι οι άλλοι χορεύουν.

Όλοι κάνουνε λάθη.
Η ζωή είναι δικαίωμα, που δεν είναι εξασφαλισμένο ή απλό.
Δε θα ξεχάσω από πού προέρχομαι.
Θα κατασκευάσω το δικό μου τύμπανο.

Συγκεντρωθείτε γύρω μου αγαπημένοι και το τραγούδι μας
θα γίνει χορός.
Το βουητό μας θα γίνει τυμπανοκρουσία.

Δε θα με ξεγελάσετε.
Δε θα δανείσω το όνομά μου,
ούτε το χτύπο μου στο ρυθμό σας.

Θα χορεύω και θα αντισταθώ και θα χορεύω
και θα παραμείνω σταθερός και θα χορεύω.

Αυτό το καρδιοχτύπι είναι πιο δυνατό από το θάνατο.
Το τύμπανο του πολέμου σας δεν είναι πιο
δυνατό από αυτήν την ανάσα.

Το παραπάνω είναι ένα απόσπασμα από το ποίημα "Τί θέλω" της Σουχέιρ Χαμάντ, μιας πολιτικής ακτιβίστριας, ποιήτριας, και συγγραφέας, γεννημένης στο Αμμάν της Ιορδανίας, από Παλαιστίνιους πρόσφυγες γονείς.