Σαν σήμερα 20/6/1933 αφήνει την τελευταία της πνοή μια μεγάλη μορφή του διεθνούς γυναικείου και επαναστατικού κινήματος. Η Γερμανίδα κομμουνίστρια Κλάρα Τσέτκιν/
(Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το απόσπασμα από το βιβλίο «Λένιν αρχηγός, σύντροφος, άνθρωπος», που δημοσίευσε ο "Ριζοσπάστης" στο οποίο παρουσιάζεται η συζήτηση μεταξύ του Β. Ι. Λένιν και της Κλάρα Τσέτκιν με αντικείμενο το ζήτημα της αναγκαιότητας της ανάπτυξης μαζικού γυναικείου κινήματος για το τράβηγμα στην πάλη των εργαζομένων γυναικών, καθώς και η δράση των κομμουνιστριών για την ανάπτυξή του).
Η Clara Zetkin γεννήθηκε στο Wiederau της Σαξονίας στις 5 Ιουλίου 1857. Γνώρισε και ασπάστηκε τον Σοσιαλισμό και τον Φεμινισμό κατά την διάρκεια των σπουδών της στην Γυναικεία Παιδαγωγική Ακαδημία της Λειψίας.
Το 1881 έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.
Παντρεύτηκε τον μαρξιστή Ossip Zetkin, έναν εξόριστο Ρώσο επαναστάτη. Το ζευγάρι απέκτησε 2 παιδιά πριν τον θάνατο του Ossip από φυματίωση το 1889.
Από το 1891 διευθύνει το γνωστό περιοδικό Die Gleichheit (Η ισότητα).
Μαχόμενη δημοσιογράφος, ανεβάζει την κυκλοφορία του περιοδικού από 11000 φύλλα το 1903 σε 67000 το 1906.
Από το 1895 ήταν μέλος του εκτελεστικού γραφείου του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και ως συντελεστής του Κλωστοϋφαντουργικού Συνδικάτου ανέλαβε προσωρινά την διεθνή γραμματεία του παρόλο που εκείνη την εποχή απαγορευόταν στις γυναίκες ο συνδικαλισμός.
Δίνοντας πάντα την μάχη για τα γυναικεία δικαιώματα το 1907 θα οργανώσει την 1η σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γυναικών όπου θα εκλεχθεί γραμματέας.
Από νωρίς είχε διαχωρίσει την θέση της από τις «αστές σουφραζέτες» που δεν ζητούσαν τα πολιτικά δικαιώματα για όλες τις γυναίκες αλλά μόνο για αυτές που ανίκανε στα ανώτερα κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα.
Η εφημερίδα της θα γίνει το επίσημο όργανο της γυναικείας διεθνούς.
Κατά την διάρκεια της 2ης συνόδου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γυναικών στην Κοπεγχάγη προτείνει, για πρώτη φορά την διοργάνωση της «Παγκόσμιας Ημέρας των Γυναικών» για να τον αγώνα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών.
Στην συνάντηση συμμετείχαν γυναίκες από 17 χώρες οι οποίες και υπερψήφισαν αυτήν την πρόταση που εμπνεόταν από τις κινητοποιήσεις των εργατριών στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1908 και 1909.
Το 1911 μαζί με την Rosa Luxemburg κατηγορεί την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στη σύνοδο της Jena.
Οι δύο γυναίκες διαφωνούσαν με την μη-καταγγελία από το κόμμα τους, του Γερμανικού Ιμπεριαλισμού.
Από τις παραμονές κιόλας του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου η Zetkin μάχεται ενάντια στον μιλιταρισμό και τον Ιμπεριαλισμό.
Το 1914 συμμετέχει μαζί με τους Karl Liebknecht, Rosa Luxemburg, Paul Levi, Ernest Meyer και άλλους στην ίδρυση της παράνομης ομάδας των «Σπαρτακιστών».
Αντιδρά στην απόφαση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος να υποστηρίξει την συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο και το 1915 οργανώνει την Διεθνή Σύνοδο Γυναικών για την Ειρήνη στην Ελβετία.
Την ίδια χρονιά φυλακίζεται για την ειρηνιστική της δράση. Υποστηρίζει την Ρωσική Επανάσταση το 1917 και γίνεται μέλος του Ανεξάρτητου Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Τον Γενάρη του 1919 συμμετέχει στην εξέγερση των Σπαρτακιστών στο Βερολίνο, και το 1920 στην ίδρυση του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Εκλέχθηκε στο Reichstag το 1920 και ήταν μέλος της γ.γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ήταν επίσης μέλος του εκτελεστικού γραφείου της 3ης Διεθνούς για αυτό και ζει αρκετό καιρό στην Σοβιετική Ένωση. Σε κάποιες από τις βιογραφίες της αναφέρεται ότι αποστασιοποιήθηκε από την 3η Διεθνή μετά την άνοδο του Στάλιν στην εξουσία.
Μαχόμενη ενάντια και στον ρατσισμό η Zetkin είχα λάβει μέρος και στην διεθνή εκστρατεία ενάντια στους ρατσιστικούς νόμους του Jim Crow στις Ηνωμένες Πολιτείες και την καταδίκη των Scotsboro Boys. Το 1932, σε ηλικία 75 ετών έχει εκλεγεί για μια ακόμα φορά στην Reichstag. Σαν γηραιότερο μέλος της οφείλει να ανοίξει την πρώτη κοινοβουλευτική συνεδρίαση. Με αυτήν την ευκαιρία βγάζει έναν μεγάλο λόγο και καλεί τον κόσμο να αντισταθεί στον Χίτλερ και την πολιτική του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος.
Ήταν η τελευταία της δημόσια εμφάνιση.
Πέθανε εξόριστη στην Μόσχα στις 20 Ιουνίου 1933. Πέρα από τις μάχες της για τα πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα των γυναικών σ όλη της την ζωή υπερασπίστηκε την ιδέα του ζευγαριού όπου οι σύντροφοι έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Υπερασπιζόταν το διαζύγιο «κοινή συναινέσει», τις ελεύθερες σχέσεις, και πίστευε ότι τα αγόρια όπως τα κορίτσια πρέπει να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού.
Πληροφορίες από ανάρτηση του indymedia
Δημοσίευση σχολίου