Η δίκη – παρωδία των Ουκρανών κομμουνιστών, Μιχαήλ και Αλεξάντερ Κονονόβιτς, -μέσω διαδικτύου- που κρατούνται από τις αντιδραστικές αρχές του Κιέβου δεν είναι η μοναδική. Οι ναζί του Κιέβου διώκουν τους Κομμουνιστές και τις μειονότητες. Το έκαναν και πριν τον πόλεμο με τη Ρωσία.
Οι δύο Κομμουνιστές, Λευκορώσοι στην καταγωγή, θεωρήθηκαν «ύποπτοι» για «ενέργειες ανατροπής της συνταγματικής τάξης».
Σύμφωνα με τις διάφορες πηγές οι δύο νεολαίοι δήλωσαν ευθαρσώς ότι η υπόθεση εναντίον τους είναι κατασκευασμένη από την αρχή μέχρι το τέλος, υπογράμμισαν πως δικάζονται για τις απόψεις τους κι αναρωτήθηκαν: «Για τι είδους δημοκρατία μπορούμε να μιλήσουμε»;
Η δήλωση των δυο αδελφών:
«Θέλουμε να απευθύνουμε έκκληση στην ευρωπαϊκή αριστερά, στην Ομοσπονδία Δημοκρατικής Νεολαίας. Σύντροφοι, σας ευχαριστούμε. Κάνετε δράσεις στην Ευρώπη κοντά στις πρεσβείες της Ουκρανίας για να μας υποστηρίξετε, ώστε να μας απελευθερώσουν. Σας ευχαριστούμε πολύ. Μαζί θα νικήσουμε! Συνεχίστε την αλληλεγγύη και τη διαμαρτυρία για την υποστήριξή μας σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις ηπείρους - στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική, σε άλλες χώρες, γιατί αν η διεθνής κοινότητα δεν ασκήσει πίεση στο καθεστώς Ζελένσκι, θα σαπίσουμε σε αυτή τη φυλακή» και πρόσθεσαν: «Δεν μπορεί να τεθεί θέμα δημοκρατίας στην Ουκρανία. Η σύλληψή μας και η δίκη μας είναι απόδειξη αυτού. Στο κέντρο της Ευρώπης, οι άνθρωποι κρίνονται για εθνοτικούς λόγους, επειδή είμαστε αντιφασίστες και είμαστε κομμουνιστές. Αυτή είναι η δημοκρατία στα ουκρανικά.
Θέλουμε να απευθύνουμε έκκληση στην ευρωπαϊκή αριστερά. Σύντροφοι, απευθύνουμε έκκληση σε εσάς και θέλουμε οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να επισκεφθούν την Ουκρανία και να είναι παρόντες στη συνεδρίαση του δικαστηρίου μας. Για να δουν με τα μάτια τους και να πουν σε όλο τον κόσμο το πώς διεξάγεται η δίκη στην Ουκρανία. Καλούμε και τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης να συμμετάσχουν ώστε όλος ο κόσμος να δει το πρόσωπο του καθεστώτος Ζελένσκι».
Το Ζελένσκι υποστηρίζουν διάφορα ρεφορμιστικά δήθεν αριστερά κόμματα των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Στο μεταξύ ολόκληρη η περιοχή του Λουγκάνσκ πέρασε υπό Ρωσικό έλεγχο. Μένει μέρος της περιοχής του Ντονέτσκ, το οποίο κατέχεται ακόμα από την Ουκρανία. Οι προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού που δίνει η Δύση είναι τεράστιες, όμως η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο. Ίσως γιατί οι στρατηγοί τους θεωρούσαν μέχρι τώρα τους στρατιώτες αναλώσιμους. Ίσως γιατί ο ναζισμός έκανε τους μισούς Ουκρανούς που καταπιέζονται και διώκονται να μη θέλουν να γίνουν «τροφή για τα κανόνια». Έτσι στις πόλεις που μπήκαν οι Ρώσοι, οι πολίτες, οι οποίοι είναι στην πλειοψηφία τους Ρωσικής καταγωγής, πανηγυρίζουν.
Το κόμμα του Πούτιν είναι δεξιό, είναι αδελφοποιημένο με τη ΝΔ. Εντούτοις κάτοικοι και στρατιώτες ανεμίζουν Σοβιετικές σημαίες δείχνοντας τη νοσταλγία τους για μια εποχή Ειρήνης Ισότητας και Προόδου, Μια εποχή που δεν είχε σημασία, η καταγωγή, που όλοι ζούσαν αρμονικά.
Ελπίζω να τελειώσει σύντομα ο πόλεμος.
Δημοσίευση σχολίου