Το παρακράτος της Δεξιάς και η εναλλακτική του δικοματισμού

Του Μανόλη Ντουντουνάκη

Η χώρα στα χρόνια του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά τα μεγάλα λόγια, “πηγαίνει με τον αυτόματο πιλότο”, και τη λογική του “βλέποντας και κάνοντας”. 
Οι παραγωγικοί τομείς της χώρας έχουν αφεθεί στη τύχη τους, χωρίς καμμιά στήριξη από τη πολιτεία, με αποτέλεσμα να περιμένουμε μια νέα χιονοστιβάδα λουκέτων και κόκκινων δάνειων τον προσεχή χειμώνα. 

Στον πρωτογενή τομέα, τα αγροεφοδια, το αγροτικό ρευμα, τα μεροκάματα, ακριβαίνουν συνεχώς, ενώ τα προϊόντα ακολουθούν καθοδικές τιμές πλην εξαιρέσεων, λόγω της μείωσης της κατανάλωσης και των μειωμένων εξαγωγών, λόγω και του πολέμου. 
Ο ΕΛΓΑ, αποζημιώνει με μεγάλη καθυστέρηση, και οι εκτιμήσεις υπολείπονται πολύ της πραγματικότητας. 

Η χώρα έχει ήδη μπει σε βαθιά ύφεση, με σημαντική μείωση της αναμενομένης κατανάλωσης, και αναμένουμε ένα δύσκολο πολύ χειμώνα για ένα μεγάλο μέρος του λαού μας, φοιτητές, νεολαία, εργαζόμενοι, με σημαντική μείωση της αγοραστικής αξίας των σταθερών εισοδημάτων τους, που γίνονται έρμαιο του πληθωρισμού και της κερδοσκοπίας των επιτήδιων, λόγω των ανεπαρκών ελέγχων της αγοράς από την πολιτεία. 

Ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με διψήφια νούμερα φέτος, και η αύξηση του ΑΕΠ, θα πλησιάσει το 5%, κουβέντα δεν γίνεται για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Ακολουθώντας, πιστά, μάλιστα, τις οδηγίες της Ε.Ε. προχωρά σε μέτρα επιδοματικής λογικής, προσωρινού χαρακτήρα. Οι «καλές δουλειές» του Μητσοτάκη αποδεικνύονται εποχικές η μερικής απασχόλησης και μειωμένων προσόντων, ενώ το brain drain συνεχίζεται και οι οποίες εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Οι κυβερνητικοί παράγοντες πανηγυρίζουν για τα μεγέθυνση των ποσοτικών μεγεθών του τουρισμού το 2022 και το πλασάρουν ως δική τους επιτυχία, αλλά δε λένε κουβέντα ούτε αυτοί ούτε τα παπαγαλάκια τους ότι ανάλογη εκτίναξη των αριθμητικών μεγεθών ισχύει φέτος σε όλες τις χώρες της Μεσογείου.

Η κατάσταση στην υγεία στη παιδεία, σε κάθε δημόσιο αγαθό είναι απελπιστική. Όλα έχουν αφεθεί στον ιδιωτικό τομέα. Οι ουρανοξύστες στο Ελληνικό, και τα φιλέτα του, δείχνουν το δρόμο. 

Φτωχοποιημένοι εργαζόμενοι, το σύνολο σχεδόν του λαού μας και λίγοι φεουδάρχες επενδυτές που θα απομυζούν το μόχθο μας και τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της χώρας μας.

Πανηγυρίζουν, επίσης, και κομπάζουν, για την, δήθεν, επιτυχημένη τους εξωτερική πολιτική και την δήθεν απομόνωση της Τουρκίας και δε λένε λέξη για τη “ταμπακέρα”, δηλαδή ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε ένα θερμό επεισόδιο, που δε θα γκριζάρει απλά κάποιες βραχονησίδες, αλλά θα μας οδηγήσει στο τραπέζι του διαλόγου για το μοίρασμα του Αιγαίου και την παραχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην ΑΟΖ μας, με βάση το δίκαιο του ισχυρότερου. Αυτή η λύση, ουσιαστικά, φαίνεται, να έχει γίνει αποδεκτή από την αστική τάξη και το σύνολο, σχεδόν, του πολιτικού δυναμικού της χωράς και μένει απλά η δρομολόγηση της. Προφανώς θα έχει και τη πληγή στήριξη των συμμάχων μας, ΗΠΑ και ΕΕ. 

Η οικογένεια Μητσοτάκη, ανέκαθεν, πάρα το δήθεν νεοφιλελεύθερο και κεντρώο προφίλ που παρουσιάζει, στηριζόταν και εναγκαλιζόταν από το παρακράτος και την ακροδεξιά. Η δυσωδία του σκανδάλου των υποκλοπών είναι αποκαλυπτική. Το Μάξιμου ψεύδεται οικτρά.  Έδωσε τις εντολές για αντιδημοκρατικές εκτροπές, και ήταν συνεχώς ενήμερο των εξελίξεων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τελειώσει πολιτικά ως πρωθυπουργός της χώρας, πια. Η ΝΔ οφείλει να αναζητήσει νέα ηγεσία, και η χώρα πρέπει να οδηγηθεί αμέσως σε εκλογές.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί, ουσιαστικά, να βελτιώσει την συσπείρωση των οπαδών του και να αναρριχηθεί δημοκοπικά σε πρώτο κόμμα. Το κακό, πρόσφατο, κυβερνητικό του παρελθόν, η εγκατάλειψη της αριστερής ιδεολογίας, αλλά και φρασεολογίας πια - Ο αρχηγός του δεν χρησιμοποιεί χρόνια τώρα τη λήξη Αριστερά-, αλλά και η ουσιαστική ταύτιση του με την κυβέρνηση σε μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων για τη χώρα, έχουν ως αποτέλεσμα να φαντάζει ως μια ξεθωριασμένη ενναλακτική στη σημερνή κυβέρνηση. 

Είναι προφανές, ότι όταν και αν έρθει η σειρά του, στα πλαίσια του δικομματισμού, να κυβερνήσει, τα ποσοστά του θα είναι χαμηλότερα και οι συνοδοιπόροι, άκρως, αναγκαίοι. Με απουσία καθαρού προγράμματος, αριστερού λόγου, περιμένει τη πτώση της κυβέρνησης με “γιουρούσια στην εξουσία” και άναρθρες κραυγές. Ούτε επιθυμεί, ούτε προσπαθεί να αποβάλει τους “αυριανιστές” από το κόμμα. Εναγκαλίζεται μαζί τους και δώνει άλλοθι στην δεξιά και επιχειρηματίας για λαϊκισμό.

Το ΠΑΣΟΚ, με νέα ηγεσία, εμφανίζει μια δημοκοπική άνοδο. Με νέα, ηλικιακά, πρόσωπα, προσπαθεί να καλύψει το υπαρκτό κενό στο χώρο της αντιπολίτευσης, συμπλέοντας κάπου – κάπου με το ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της νεοφιλευθεύρης σοσιαλδημοκρατίας, που ακόμα δεν έχει βρει το βηματισμό της, στο κόσμο της παγκοσμιοποίησης, στην Ευρώπη. Όμως το “φτιασίδωμα” και το “ρετουσάρισμα” δε μπορεί να κρύψει τα βαρίδια του παρελθόντος που κουβαλά, τις κάθε λογής υποχρεώσεις και δεσμεύσεις  του παρελθόντος, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Αλλωστε το ΠΑΣΟΚ, βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, κατέχει με σειρά στελεχών του, θέσεις Περιφερειαρχών, Δημάρχων, Προέδρων Επιμελητηρίων και δεν έχει δείξει κάποια αξιόλογη πολιτική δράση, πάρα καθαρά διαχειριστική λογική, με ρουσφέτια, ημέτερους, απουσία πνοής και οράματος.

Η πρόδηλη ανικανότητα των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ -ΜΕΡΑ25, να επιβάλλουν το αυτονόητο, μετά τη δυσωδία του σκανδάλου των υποκλοπών, και τη σχέση του Μαξίμου με το παρακράτος, δηλαδή το «εκλογές τώρα», δείχνει και την ανεπάρκεια τους να εμπνεύσουν ξανά το λαό για εάν νέο όραμα, και μια νέα προοπτική για τη χώρα. Απλή διαχειριστική λογική. Μόλις “κουράσει” ο προηγούμενος, αλλά πατώντας με συνέπεια και συνέχεια στις πατημασιές του. Αλλωστε οι σύμμαχοι, δεν επιτρέπουν εκπλήξεις και οράματα.

Να τους χαιρόμαστε όλους … . Και να θυμόμαστε: Κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν.

 Μανόλης Ντουντουνάκης

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.

ΕΔΙΠ Πολυτεχνειου Κρητης

M.Sc. - Υπ. Δρ. Πολυτεχνείου Κρήτη