Η πρώτη απεργία της μεταπολίτευσης ξεσπά στις 4 Οκτωβρίου του 1974 στην National Can στην Ελευσίνα και έχει δύο ιδιαιτερότητες: 1) Έχει διεθνιστικό χαρακτήρα-συμμετέχουν και οι πακιστανοί εργάτες, 2) Ξεκινά την ημέρα που δημοσιεύεται η δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη «Καραμανλής ή τανκς», που έφτιαξε το κλίμα για την επικράτηση του δεύτερου στις εκλογές της 17ης Νοέμβρη, αν και ο μουσικοσυνθέτης αρνείται ότι ανέφερε ακριβώς αυτή τη φράση. Στις 3 Οκτωβρίου του είχε διαμηνυθεί από την καραμανλική πλευρά (μέσω Μολυβιάτη) να περιορίσει τις συναυλίες που σχεδίαζε τότε με το ΚΚΕ και λίγο πριν συναντηθεί με τους δημοσιογράφους οι συναυλίες απαγορεύονται.
Σύμφωνα με την αφήγηση του Νίκου Θεοδοσίου (από το αρχείο του οποίου και οι φωτογραφίες, στην πύλη του, αμερικανικών συμφερόντων, εργοστασίου και τους δρόμους της Ελευσίνας), αυτή υπήρξε «η πρώτη δυναμική απεργία μετά από 7 χρόνια πάγου που τάραξε την μεταδικτατορική ευφορία. Αυτό ήταν το δίλημμα (σ.σ. Καραμανλής ή τανκς) που μπήκε σε κλειστές συναντήσεις στους εργάτες προκειμένου να σταματήσουν την απεργία. Τότε έκανα ρεπορτάζ και μου το μετέφεραν μέλη της απεργιακής επιτροπής».
Στην έκδοση της Αυτόνομης Πρωτοβουλία Πολιτών, «Νοέμβρης 1973 – Ο αγώνας συνεχίζεται» (Αθήνα, Νοέμβρης 1983) από το χρονικό του αγώνα διαβάζουμε: «Η πρώτη απεργία μετά την μεταπολίτευση. Η απεργία ξεσπά μετά την απόλυση του εργάτη Δημουλέα. Όλοι οι έλληνες εργάτες κατέβηκαν σε απεργία, μαζί τους και οι πακιστανοί εργάτες. Λίγο πριν από την απόλυση του Δημουλέα είχε προετοιμαστεί το έδαφος για την πραγματοποίηση της γενικής συνέλευσης των εργατών όπου θα συζητούνταν τα προβλήματά τους. Η εργοδοσία προσπαθεί να λύσει την απεργία με κάθε τρόπο. Στο πλευρό της εργοδοσίας στέκεται ένας εργάτης-μέλος του ΚΚΕ και ο γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, παράλληλα δημιουργείται επιτροπή συμπαράστασης στους απεργούς».
Δημοσίευση σχολίου