"Ανάλαφρες ειδήσεις"

Μαζί με την Πρωτοχρονιά σκάνε μύτη και οι ανάλογες «κοινωνικές υποχρεώσεις». Όχι ότι μου κάνει καμιά αίσθηση όλο αυτό το νταλαβέρι αλλά στην τελική το έχω συνηθίσει. Πώς το έχω δεδομένο ότι αυτές τις μέρες θα παίξω πόκα και θα κάνω αλισβερίσι με Ρηγάδες και Ντάμες; Κάπως έτσι θα κάνω και μια τσάρκα στα μαγαζιά για να αγοράσω τα πρεπούμενα που θα χαρίσω. Διπλός καφές και τέσσερα τσιγάρα για να ανοίξει το βλέφαρο και βουρ στην καταναλωτική πιάτσα.

Μπορεί, ρε καρντάσια, να πάει καλά η μέρα όταν με το που ξεκινάς ακουμπάς στο βενζινά 40 ευρώπουλα να ποτίσει το αυτοκίνητο που έχει στεγνώσει; Μια στάση στον περιπτερά μετά για μια κούτα καρκινοσωλίνες και αρχίζεις να νιώθεις ότι σε παίρνει από κάτω.

Σιγά μην αφήσω να μου χαλάσει η διάθεση. Ξέρετε τι έκαναν οι παλιοί μπεκρήδες; Όταν ξυπνούσαν το πρωί με ένα κεφάλι καζάνι από τα βραδινά πιόματα έριχναν στο λάρυγγα τους ξεροσφύρι μονοκοπανιάς μια καντήλα αδούλωτο ρακί και ερχόταν στα ίσια τους. Που κολλάει αυτό; Στην φιλοσοφία που είχαν οι μικρασιάτες πρόγονοι μου ότι το ίδιο που κάποια στιγμή σε ρίχνει μπορεί την άλλη στιγμή να σε ανεβάσει. Κάτι ανάλογο έκανα και εγώ. Απαισιόδοξες σκέψεις για το πώς θα κουλαντρίσω οικονομικά την κατάσταση πήγαν να με μαραζώσουν; Αλλες θα φέρω στην γκλάβα μου και θα κάνουν χαμογελαστή την μέρα μου.

Ανοιξα το ράδιο στο αυτοκίνητο. κάνοντας στάση σε ένα σταθμό με γαβγατζίδικα άσματα. Οδηγούσα σιγοντάροντας φάλτσα πότε τον Τερζή στον "παλιόκαιρο" και πότε τον Τερλέγκα στο "μια αγάπη δεν τελειώνει μ' ένα χωρισμό". Καλά, ότι έχω ποιοτική μουσική κουλτούρα δεν το συζητάμε καν...
Ανάμεσα στα σκυλάδικα, στις διαφημίσεις με τα τηλέφωνα 090... που "εξασφαλίζουν ερωτικό σύντροφο", η εκφωνήτρια που παρουσίαζε την εκπομπή ενημέρωνε το κοινό της και με "ανάλαφρες ειδησούλες" όπως τις χαρακτήριζε. Εμπλούτισα τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που για τις αλαξοκωλιές που έγιναν σε ένα ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι, για το τι απαιτήσεις έχουν απ' τις "ιέρειες του έρωτα" οι πελάτες τους για μια διάσημη ηθοποιό που κερατώνει τον άντρα της με ένα Αλβανό κλπ.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Αντζελα Δημητρίου, Καράς, Τερζής, στα άσματα και μια χαζοχαρούμενη κότα να κακαρίζει στο μικρόφωνο. Ελα ντε όμως που στις επόμενες "ανάλαφρες ειδησούλες" που έλεγε άρχισα να συφιλιάζομαι. Σπικάρει, που λέτε η μικρά: "Επιχειρηματίας που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του αγόρασε πληρώνοντας 86 εκατομμύρια ευρώ τον πίνακα του Πικάσο που έχει τίτλο ¨το αγόρι με πίπα¨, για να τον χαρίσει, όπως λέγετε, στην αγαπημένη του. Αχ, γιατί να μην είμαι εγώ η αγαπημένη του που ξέρω από αγόρια και πίπες, χιχιχιχιχι".
Αιντε τώρα να χωνέψεις εσύ που παίρνεις 30 και 35 ευρώπουλα μεροκάματο ότι υπάρχουν άτομα που ακουμπάν 86 εκατ ευρώ για να πάρουν ένα πίνακα. Καταπίνετε με τίποτα αυτό;

Εμ γιατί η άλλη "ανάλαφρη ειδησούλα" που έριξε καπάκι στο φινάλε του "μωρό μου εσύ"; : "Φήμες αναφέρουν ότι ο πρώην γενικός γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει είχε αρκετές ερωμένες που τις άλλαζε συνεχώς. Αχ, πόσο τον καταλαβαίνω -συμπλήρωσε το τσουλάκι- είναι δράμα αυτό που ζει τώρα. Εχασε την θέση του, τις ερωτικές συντρόφους του και αντιμετωπίζει πρόβλημα με την υγεία του». Συνέχισε την πάρλα της κάνοντας αναφορά σε ένα βίντεο που υποτίθεται δείχνει ροζ στιγμές του συγκεκριμένου τύπου με υπόκρουση ένα άσμα του Καζαντζίδη που λέει «απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα» Μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα για τις δραματικές στιγμές που ζει ο παρολίγον αυτόχειρας.
Οντος είναι ένα δράμα. Τα πρότυπα που δημιουργεί το σύστημα έχοντας σαν όχημα του μαζί με όλα τα' άλλα και τέτοιες "ψυχαγωγικές εκπομπές".