Είναι κάποιες ειδήσεις που είτε δεν παρουσιάζονται καθόλου είτε είναι στριμωγμένες στις μέσα σελίδες των φυλλάδων με ψιλά γράμματα που περνάν εντελώς απαρατήρητες. Αντιγράφω από το «Εθνος» (27/12) μια είδηση που αναφέρετε σε Ρουμάνους μετανάστες που ζούσαν στην Αρτα: «Επαιρναν μεροκάματο 5-10 ευρώ και πλήρωναν 1 ευρώ για να κοιμούνται σ' ένα παράπηγμα. Οταν κάηκε, κάτοικοι και Αρχές της Αρτας τους φρόντισαν, αλλά δύο ημέρες μετά τους πήραν με το ζόρι, άγνωστο για πού, οι δουλέμποροι.»
Μάλιστα. Το δουλεμπόριο του 21ου αιώνα με τεράστια κέρδη και καθόλου ρίσκο.
Ετσι είναι ο καπιταλισμός. Το κεφάλαιο μπορεί να ταξιδεύει όπου θέλει και μάλιστα παντού να είναι καλοδεχούμενο, όμως οι εργάτες πρέπει να είναι κλεισμένοι στα "εθνικά τους συρματοπλέγματα" άσχετα αν ο πόλεμος ή οι συνθήκες διαμονής τους κάνουν την ζωή τους κόλαση. Αλλιώς πρέπει να γίνουν «ομιλών εμπόρευμα» στα χέρια κάποιον καθαρμάτων μήπως και αποκτήσουν δικαίωμα στο όνειρο.
Αντε, τώρα και να ρίξει κάποιος/α μαύρη πέτρα πίσω του/της και σηκωθεί να φύγει απ’ την πατρίδα του ελπίζοντας σε μια καλύτερη τύχη.. Πιο θα είναι το μέλλον του; Σε μια περίπτωση αν είναι κοπελιά και μετράει η μπογιά της και βρεθεί σε ένα κύκλωμα γνωστό στην πιάτσα που μέσω εικονικών γάμων της εξασφαλίζει άδεια παραμονής εδώ, να κάνει βίζιτες, αυτή να φυτοζωεί και να περνάει πασάδικα ο νταβατζής της. Αλλιώς η γυναίκα θα είναι υπηρετικό προσωπικό με άθλιο μισθό, και ο άντρας θα δουλεύει εξαντλητικά στα χωράφια, στην οικοδομή, εντελώς ανασφάλιστος με τον φόβο πάντα της απέλασης.
Και μιλάμε πάντα αν κατορθώσουν να φτάσουν στην "γη της επαγγελίας" που ονειρεύονται. Γιατί δεν είναι εύκολο να εγκαταλείψουν την μιζέρια τους και να αποκτήσουν ελπίδες για μια νέα ζωή. Να δούμε το πιο συνηθισμένο που θα κάνει ένας υποψήφιος μετανάστης απ' την Τουρκία. Θα πάει στην πλατεία "Λαλέλι" της Κωνσταντινούπολης και θα περιμένει να πλησιάσει ο δουλέμπορας. Αυτός τα υποψήφια θύματα του τα μυρίζει από μακριά. Θα γίνουν τα παζάρια και η δουλειά θα κλείσει. Αφού το κάθαρμα θα πάρει 1500-2000 δολάρια -είναι τα λεφτά που κατόρθωσε να συγκεντρώσει ο υποψήφιος μετανάστης πουλώντας όλα τα υπάρχοντα του- θα του υποδείξει τον τρόπο για να περάσει στην Ελλάδα. Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση και να πούμε ότι οι δουλέμποροι δεν είναι μόνο ξένοι αφού σύμφωνα με τα στοιχεία της μπασκηναρίας απ' τους 29 που συνελήφθησαν το 2006 οι 16 ήταν Ελληνες και οι 13 Τούρκοι.
Αν καταλήξουν ότι θα περάσουν με τα πόδια απ' τις περιοχές του Εβρου τότε θα είναι τυχεροί αν δεν βρεθούν διαμελισμένοι σε κανένα ναρκοπέδιο, ή δεν θα γίνουν κινούμενος στόχος των αποσπασμάτων. Αν τους τσουβαλιάσουν σαν ζώα σε κάποιες κρύπτες που φτιάχνουν σε δουλεμπορικά τους φορτηγά ούτε τότε είναι σίγουρη ότι θα την βγάλουν καθαρή.
Ισως θυμάστε τα περασμένα Χριστούγεννα τον τραγικό θάνατο που είχαν τρία παιδάκια απ' το Κουρδιστάν η Μαρβίν Ανα, 2 χρονών, η Μαρλίν 4 και ο Ροσχάλ, 3 χρονών που πέθαναν από το κρύο στη διάρκεια του ταξιδιού από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα μέσα σε ένα φορτηγό ψυγείο. Οι γονείς, όταν τα παιδιά άρχισαν να χάνουν τις αισθήσεις τους, χτυπούσαν το διαχωριστικό τζάμι και παρακαλούσαν τον τούρκο δουλέμπορο να σταματήσει το φορτηγό για να ανάψουν φωτιά και να ζεστάνουν τα παιδιά τους, αλλά αυτός δεν τους έδινε σημασία. Σιγά, εμπόρευμα ευτελούς αξίας ήταν γ' αυτόν. Όπως εμπόρευμα για τον δουλέμπορο ήταν οι μετανάστες που πνίγηκαν πρόσφατα στην Νάξο όπως εμπόρευμα ήταν οι 14 μετανάστες που κάηκαν ζωντανοί όταν έπιασε φωτιά το καράβι Πάτρα-Αγκόνα. "14 κομμάτια" που είπε και ο δουλέμπορας νταλικέρης που τους μετέφερε.
Ε, γαμώτο, είναι κάτι τέτοιες ώρες που οργίζομαι τι διάολο καθόμαστε και δεν "πνίγουμε" αυτό το σύστημα που έχει μετατρέψει τις ανθρώπινες ζωές μας σε εμπόρευμα.
Δημοσίευση σχολίου