Δικαστές

Σε ένα σύστημα που βασιλεύει η διαφθορά, και οι λαμογιές σε ένα σύστημα που στο μόνο που πιστεύει είναι το κέρδος θα πρέπει να είναι κάποιος ηλίθιος για να δέχεται ότι αυτοί που έχουν κάθε μορφή εξουσίας δεν λαδώνονται. Φυσικά τα παπαγαλάκια του συστήματος έχουν έτοιμη την απάντηση: «Αν έχετε αποδείξεις να τις πάτε στην δικαιοσύνη». Μάλιστα. Μήπως υπάρχουν, όμως, από τον πολιτικό που τα τσεπώνει όχι μόνο από επιχειρηματίες αλλά και από φουκαράδες για ένα διορισμό; Μήπως υπάρχουν για τον ασφαλίτη που εισπράττει νταβατζιλίκι από πορνεία, κωλόμπαρα και άλλα ευαγή ιδρύματα. Μήπως υπάρχουν για τον εφοριακό που κατεβάζει στο μισό το πρόστιμο και παίρνει τη μίζα του για την εξυπηρέτηση; Αυτές οι «μπίζνες» γίνονται χωρίς «παρασταστικά», μην τρελαθούμε κι όλας. Μόνο αν είναι κανένας απ’ τους λαδιάρηδες ατζαμής μπορεί να την πληρώσει για ναχουν να λένε ότι το σύστημα δουλεύει. Για να κρατάν και τα προσχήματα ότι έχουμε δικαιοσύνη που προστατεύει την –αστική έστω- νομιμότητα. Παραμύθια. Αρκεί να σκεφτούμε τι έγινε με την ιστορία του Χρηματιστηρίου, το πόρισμα Ζορμπά, τις υποκλοπές, τις απαγωγές Πακιστανών…
Η Δικαιοσύνη είναι κομμάτι του μηχανισμού καταστολής του αστικού κράτους. Εκλεκτό κομμάτι, όμως, που η ιδεολογία του συστήματος το εμφανίζει ως κάτι το διαφορετικό από τους μπάτσους. Αυταπάτες όμως δεν πρέπει να έχουμε. Αλλωστε η δικαστική κάστα έχει ιστορία στην χώρα μας. Εχει διαπρέψει στο παρελθόν, στις πιο μαύρες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας. Στελέχωσε τα έκτακτα στρατοδικεία του εμφύλιου και του μετεμφυλιακού μοναρχοφασισμού, υπηρέτησε χωρίς κανένα πρόβλημα τη χούντα και ήταν το μόνο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που δεν υπέστη αυτή την κουτσουρεμένη και υποκριτική «αποχουντοποίηση.
Δεν τσιμπάμε λοιπόν στο παραμύθι της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» που τώρα κάποιοι πάνε να μας πείσουν ότι θα είναι αυτή που θα διώξει την μπόχα που ξεχύλησε με αφορμή την Ζαχοπουλιάδα.