"Στη γενικότερη απαξίωση θεσμών, προσώπων και καταστάσεων που βιώνει η χώρα εδώ και αρκετό καιρό, μικρή είναι η συμβολή της χθεσινής πρωτοφανούς στη σύλληψή της, επιχειρηματολογίας του κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι δηλαδή για την κυβέρνηση δεν υφίσταται θέμα με τον Αρ. Παυλίδη, επειδή πήγε πρώτος στον εισαγγελέα για το σκάνδαλο «Μανούση».
Έχουν δει τόσα τα μάτια μας, και έχουν ακούσει τόσα τα αυτιά μας, που το χθεσινό μοιάζει με πταίσμα. Άλλωστε είναι τόσο αφοπλιστική η απλοϊκότητα του επιχειρήματος που ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια να τη χαρακτηρίσει κανείς. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι συμβαδίζει απόλυτα με την προσπάθεια της κυβέρνησης να μας πείσει ότι δεν τρέχει και τίποτε που ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου ενός υπουργού εμπλέκεται σε μια τέτοια υπόθεση, όπου το διακύβευμα είναι 1 εκατομμύριο ευρώ. Προφανώς γιατί επί κυβερνήσεως του αρχαγγέλου της «κάθαρσης», προασπιστή της διαφάνειας και απηνούς διώκτη κάθε είδους διαπλοκής και διαφθοράς, Κ. Καραμανλή, κάτι τέτοια θέματα δεν αξιολογούνται καν. Θεωρούνται θέματα ρουτίνας. Άσε δε που άμα πας και πρώτος στον εισαγγελέα, έχεις και το «ηθικό πλεονέκτημα», που λέει κι ο Ρουσόπουλος!.."
Αυτά γράφει σήμερα ο Γ. Παπαχρήστου στα "ΝΕΑ"
Λογικό είναι ο αστός δημοσιογράφος να εντοπίζει την διαφθορά του πολιτικού συστήματος επικαλούμενος μεμονωμένα σκάνδαλα. Η ουσία είναι όμως άλλη. Το ίδιο το πολιτικό σύστημα είναι εκ της φύσης του διεφθαρμένο. Ότι ένα κουβάρι είναι όλοι τους. Μεγαλοκαπιταλιστές, λαμόγια της πιάτσας, άρχοντες του υποκόσμου με κοστούμι και γραβάτα, δικαστικοί, χρυσοποίκιλτοι δεσποτάδες, πολιτικοί. Μόλις σκάσει μια λαμογιά τους βρίσκεις όλους από κάτω και δυσκολεύεσαι να βρεις ποιοι δεν είναι «λερωμένοι». Γι’ αυτό και σ’ αυτό το σύστημα δεν χωράει κάθαρση. Η διαφθορά, δηλαδή η παρέκκλιση από τα νόμιμα, οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, θα αποτελεί πάντοτε συνοδευτικό στοιχείο του καπιταλισμού.
Δημοσίευση σχολίου